"Człowiek jest istotą społeczną" - rozprawka

Ostatnio spotkałem się z tezą mówiącą, że człowiek jest istotą społeczną. Dużo nad tym rozmyślałem i stwierdziłem, że to prawda. Postaram się udowodnić moje zdanie podając następujące argumenty.
Pierwszym moim argumentem jest to, że człowiek jest istotą społeczną, ponieważ od zwierząt różni się specyficzną budową ciała, oraz rozwiniętymi funkcjami mózgu, dzięki którym myśli, przeżywa, wyraża swoje uczucia - jest istotą rozumną. Może kierować swoim postępowaniem, dokonywać wyborów i podejmować decyzje związane z własnym życiem, np. kształceniem się, pracą zawodową, miejscem pracy i miejscem zamieszkania, oraz przynależnością do określonej organizacji. Jest również istotą społeczną, jedyną posiadającą kulturę i zdolną do jej tworzenia. Pozostaje w ścisłych związkach z otaczającym go światem, dzięki czemu istnieje, rozwija się i działa. Każdy z nas ma indywidualne potrzeby, oraz cechy odróżniające go od innych. Każdy posiada określoną osobowość. Człowiek jest jedyną istotą w przyrodzie, której do prawidłowego rozwoju psychologicznego jest niezbędne wychowanie w społeczeństwie. Każdy z nas, przebywając w różnych, zbiorowościach i przynależąc do określonych grup społecznych, jest jednocześnie członkiem społeczeństwa.
Drugim moim argumentem jest to, że człowiek stwarza wszystkie więzi społeczne na świecie. Rodzi się całkowicie bezbronny, niezaradny, zdany na łaskę innych. Z tego właśnie powodu jednostka ludzka przychodzi na świat w rodzinie, podstawowej i pierwszej instytucji, na bazie której budowane są kolejne piętra struktury społecznej. Więzi społeczne powstają w różnych sytuacjach, w których znajduje się jednostka, np. urodzenie się w konkretnej rodzinie i miejscu stwarza wieź naturalną. Ale więzi powstają również w wyniku przynależności do określonej grupy lub konieczności podporządkowania się władzy w grupie, do której się należy. Poczucie wspólnoty może wynikać z wykonywania wspólnej pracy zawodowej, określonej służby społecznej, pobierania nauki. Jednostka przynależąc do danej grupy, odgrywa wyznaczone jej przez tę grupę określone role społeczne. Im bardziej jednostka utożsamia się z grupą tym lepiej te role wykonuje. Człowiek jest istotą społeczną i nie może się w pełni realizować bez obecności innych ludzi. Rodzaj relacji międzyludzkich, ich realizacji i rządzące nimi zasady oraz wynikający z tego sposób, w jaki ludzie odnoszą się do siebie, określa charakter i strukturę społeczeństwa.
Na koniec, chciałbym jeszcze raz powtórzyć, że podana teza jest tylko i wyłącznie prawdą. Bez ludzi nie istniało by społeczeństwo i to właśnie udowadnia, że każdy z nas jest ważną istotą społeczną. To człowiek stworzył wiekszość rzeczy znajdujących się na świecie.