Przyczyny rewolucji we Francji w 1848 roku. Same przyczyny.

Jej bezpośrednią przyczyną były zarządzenia władz zabraniające publicznego bankietu na rzecz reformy prawa wyborczego, których skutkiem były manifestacje uliczne w Paryżu, rozpoczęte 22 lutego. Wojsko próbowało je stłumić, lecz spowodowało to ich nasilenie i zmusiło 24 lutego króla Ludwika Filipa I do abdykacji. Po obaleniu monarchii powstał Rząd Tymczasowy, do którego weszli republikanie i socjaliści utopijni, deklarujący idee republiki socjalnej oraz swobody demokratyczne dla ludu. Rząd ten proklamował 25 lutego II Republikę Francuską. Zniesiono niewolnictwo w koloniach, zlikwidowano cenzurę oraz wprowadzono wolność prasy i stowarzyszeń. Sprawy robotników miała rozwiązać Komisja Luksemburska pod przewodnictwem Louisa Blanca. W przeprowadzonych pod koniec kwietnia wyborach do Zgromadzenia Narodowego, w których po raz pierwszy wprowadzono powszechne prawo głosu (tylko dla mężczyzn), wzięło udział 9 milionów Francuzów. Wybory wygrali monarchiści i burżuazja dzięki głosom chłopów. Zwycięscy republikanie wycofali się ze swych ustępstw wobec robotników, nakazując wysiedlenie z Paryża bezrobotnych. Wkrótce z rządu usunięto reprezentantów robotników; kryzys gospodarczy oraz zwiększenie podatków spowodowały wrzenie, podtrzymując nastroje rewolucyjne i doprowadzając do manifestacji ludności w Paryżu (16 kwietnia) i na prowincji. 4 maja Zgromadzenie Narodowe ponownie proklamowało republikę, wybierając jako najwyższą władzę wykonawczą Komisję Wykonawczą. Na wieść o powstaniu wielkopolskim 15 maja odbyła się demonstracja na rzecz niepodległości Polski (tzw. dzień polski). 23–26 czerwca wybuchło w Paryżu powstanie robotnicze (zw. dniami czerwcowymi), wywołane zniesieniem warsztatów narodowych, krwawo stłumione przez gen. L.E. Cavaignaca, któremu 28 czerwca Zgromadzenie Narodowe powierzyło władzę jako prezesa ministrów. Klęska powstania położyła kres Wiosny Ludów we Francji. Wybrany według zasad nowej grudniowej konstytucji Ludwik Napoleon Bonaparte dokonał zamachu stanu i w 1852 ogłosił się cesarzem Napoleonem III. Rewolucja lutowa zapoczątkowała ruchy rewolucyjne w wielu krajach, w tym także na ziemiach polskich (Wiosna Ludów). KONIEC :) (sory że tak dużo, bo tu są opisane przyczyny)

Historia świata od 1815 do 1939

1. Pozycja Wielkich Mocarstw w latach 1871-1914. Austro-Węgry, Francja, Wielka Brytania, Rosja i Niemcy.

Od września 1814 roku do czerwca 1815 roku odbył się Kongres Wiedeński. Mówiono o sytuacji w Europie po upadku Napoleona. W kongr...

Alexis de Tocqueville „Wspomnienia”

1) „Geneza i charakterystyka tych Wspomnień – ogólna fizjognomia epoki poprzedzającej rewolucje 1848 roku – oznaki zwiastujące tę rewolucję.”

W pierwszym rozdziale Tocqueville postanawia się bliżej przypatrzeć wydarzeniom,...

Emancypacja kobiet w XIX wieku

EMANCYPACJA - jest to udostępnienie kobietą praw do udzielania się w życiu publicznym, brania udziału w wyborach, do nauki w szkołach średnich i wyższych oraz prawo do wykonywania różnych zawodów.

SUFRAŻYSTKA - (�...

Ocena polskich powstań narodowych.

Wg. Clauzewitza wojna jest to polityka prowadzona za pomocą środków militarnych. Powstanie jest wojną z tym, że od innych wojen różni je to, że jedna ze stron walczących uważa drugą z tych stron nie za równorzędnego przeciwnika, lecz za...

Walka narodowa wyzwoleńcza - próby odzyskania niepodległości

Walka narodowo – wyzwoleńcza . Próby odzyskania niepodległości


Walki narodowo wyzwoleńcze Polaków w XIX w. (powstanie krakowskie, listopadowej, styczniowe)
Walki narodowowyzwoleńcze Polaków w XIX w.



Pr...