Moja wizja początku świata

Na początku świata był chaos.Brak życia i wielka pustka.Pierwszą istotą, która wyłoniła się z tej otchłani,do była Czarna Wróżka. Nie podobała się jej ciemność roztaczająca się dookoła. Postanowiła wyczarować nowy , piękny świat pełen barw i światła. Za dotknięciem czarodziejskiej różdżki nastała światłość, która oddzieliła dzień od nocy. Brakowało jednak czegoś, co by nadawało radość tej pustej ziemi. W mgnieniu oka stworzyła świat przyrody-drzewa , kwiaty, a pośród nich różne zwierzęta żyjące ze sobą w zgodzie. Słońce ogrzewało kwitnące rośliny.Panowała niezmącona cisza i spokój. Gdzieniegdzie fruwały kolorowe, radosne motyle.Wszystko było bardzo piękne , ale wróżka nie była jeszcze w pełni z siebie zadowolona. Brakowało jej kogoś, z kim moglaby podzielić się swoimi radościami i smutkami.Wiedziała, że świat nie będzie istniał, póki nie pojawi się jeszcze jedna osoba.Powołała więc do życia człowieka.Był nim mężczyzna.W taki oto sposób na tej nowej ziemi pojawiło się dwoje ludzi, którzy zapoczątkowali rozwój życia.Czarną Wróżkę niepokoiło jednak to, że wszystko, co uczyniła, powstało za sprawą czarów.Bała się , że za chwilę może zniknąć- ta wyczarowana kraina, gdzie życie płynie w szczęściu i rodości. Tak rozmyślając , spojrzała w błękit nieba i ujrzała wielką , promieniującą światłość , która do niej przemówila. Był to wszechmocny stwórca , który właśnie ją powołał jako pierwszą osobę do wykonania ważnej misji.Było to stworzenie świata. Od tej pory uczynił z niej prawdziwą kobietę, a z jej czarów rzeczywistość.

Moja wizja wspólnej Europy

Był słoneczny, pierwszomajowy poranek 2004 roku, kiedy pan Jan Kowalski włączył swoje stare, rosyjskiej produkcji radio i usłyszał, że dla Polski nadeszła nowa, lepsza era. Dowiedział się, bowiem, że od tego dnia Polska należy do Unii E...

Moja ocena dróg rozwoju Polski przedstawiona w "Przedwiośniu"

Jedenastego listopada tysiąc dziewięćset osiemnastego roku, po dokładnie stu dwudziestu trzech latach niewoli, kiedy to nasz kraj nie istniał na politycznej mapie Europy, a żył jedynie w sercach kolejnych pokoleń Polaków, wreszcie znów w �...

A może pod bezsensem kryje się sens? – moja przygoda z groteską w literaturze dwudziestolecia. (Irytuje, śmieszy, skłania do refleksji...?)

Groteska była jedną z częstszych obok paraboli, metod przedstawiania rzeczywistości w literaturze dwudziestolecia. Rzeczywistość groteskowa staje się absurdalna, bezsensowna, czasami śmieszna i jednocześnie groźna, a nawet bardzo „nieprz...

Antropologia poetycka: kim jest człowiek w twórczości renesansu i baroku?

Żeby najpełniej określić, kim i jakim był człowiek w twórczości renesansu i baroku należy najpierw odpowiedzieć na pytanie, kim właściwie jest człowiek. Niewątpliwie jest to istota żywa, tak bardzo podobna do wielu innych, a przecież...

Odwołując się do wybranych lektur oraz utworów spoza kanonu wykaż stałą obecność egzystencjalnego widzenia świata w różnych epokach kulturowych.

Egzystencjalizm to kierunek filozoficzny powstały w XX wieku. Podstawowym założeniem tego prądu myślowego jest pogląd głoszący, że każda jednostka ma wolny wybór, decyduje o sensie własnego istnienia (egzystencja poprzedza esencję), jes...