Polityka ostatnich JagielonówJednym z największych wyzwań, stojących przedostatnimi Jagiellonami, było przeprowadzenie reform ustrojowych, szczególniewzmocnienie władzy królewskiej. Jedną z ważniejszych prób podjął Zygmunt IIStary, próbując wprowadzić zasadę elekcji viventerege, czyli za życia władcy. W 1529 r. wybrano jego syna, Zygmunta Augusta,którego rok później koronowano na króla.Przyjęcie takiej zasady oznaczałoby znacznewzmocnienie władzy królewskiej. Władca miałby wtedy wpływ na wybór swegonastępcy, który w chwili śmierci poprzednika, byłby już od pewnego czasu władcą,co eliminowałoby okres bezkrólewia. Niestety, szlachta zorganizowała rokosz, wwyniku którego Zygmunt Stary musiał się zgodzić, by tron pozostał elekcyjny.Próbę wzmocnienia władzy królewskiej podjął takżeZygmunt August. Początkowo próbował rządzić sam, nie zwołując sejmu. Nie byłato jednak dobra decyzja. Szlachta miała zagwarantowanych zbyt wieleprzywilejów, by się na to zgodzić. Była zbyt liczącą się siłą, by wygrać z niąwalkę o władzę. Konflikt króla ze szlachtą poważnie nadwerężył jego pozycję. Zygmunt August zmienił jednak później swą politykę irządził w oparciu o sejm i ruch egzekucyjny. Był to bardzo dobry wybór, gdyżdzięki temu władza królewska została wzmocniona. Odbierano bezprawniedzierżawione przez magnatów majątki królewskie, co zasiliło skarb królewski.Postanowiono także, że jedna czwarta dochodów z dzierżaw dóbr szlachty zostanieprzeznaczona na wojsko.Kolejną ważną sprawą państwową była gospodarka. Zaczasów panowania ostatnich Jagiellonów nastąpił jej rozkwit. Wpłynęło na tokilka czynników. Duże zyski czerpano z handlu morskiego, szczególnie znajbogatszego portu polskiego w Gdańsku, który, mimo prób uzyskania przywilejów,udało się zmusić do pewnych ustępstw. Skarb królewski bogacił się ponadtodzięki odzyskiwaniu dóbr dzierżawionych przez magnatów, najpierw dzięki królowejBonie, a później dzięki ruchowi egzekucyjnemu. Żona Zygmunta Starego wzbogacałapaństwo także poprzez inne operacje finansowe. Ważnym czynnikiem był takżefakt, iż na większości terytorium Polski nie prowadzono wojen, co sprzyjałorozwojowi gospodarki.Bardzo dużym sukcesem w polityce zagranicznej ZygmuntaAugusta było doprowadzenie do unii realnej z Litwą, która zawarta została w1569 roku. Było to posunięcie niezwyklekorzystne dla Polski, gdyż praktycznie stworzono jedno państwo z Litwą, z którąwcześniej łączyła nas tylko osoba władcy. Od tego momentu łączyły je też inneorgany władzy – sejm i senat, choć inne urzędy pozostały odrębne. Oba państwamiały też prowadzić wspólną politykę zagraniczną, a razem były silniejsze niżosobno. Ujednolicono też monetę, co ułatwiło handel. Ważne było takżerozwiązanie problemu ewentualnego wygaśnięcia dynastii Jagiellonów. Od zawarciaunii władca w obu krajach był elekcyjny, dzięki czemu po śmierci ostatniegoJagiellona nie doszło do sporu o to, kto powinien zostać władcą na Litwie.Zapobiegało to także takim sytuacjom, w których polska szlachty nie zgadzałabysię na wybranie tego samego władcy, który miał dziedziczyć tron litewski.Następną korzyścią było umożliwienie osiedlania się Polaków na Litwie iodwrotnie. Unia wyeliminowała także problem różnych sposobów wyboru władcy,który wcześniej był wybieralny w Polsce, a dziedziczył koronę na Litwie.Kolejną korzyścią był fakt zmniejszenia groźby wystąpienia Litwy z unii,ponieważ było to trudniejsze, gdy oba kraje więcej łączyło. W 1519 r. Zakon Krzyżacki rozpoczął kolejną wojnę zPolską i szybko ją przegrał. Zygmunt Stary miał możliwość zaanektowania jegoziem, jednak gdy Mistrz Zakonu złożył mu hołd lenny i przekształcił swe państwow świeckie Prusy Książęce, zdecydował się od tego odstąpić. Nie była tokorzystna decyzja, ponieważ w późniejszych czasach Prusy uzyskały niezależność,a potem stały się jednym z mocarstw, biorących udział w rozbiorach Polski.Wybuch kolejnej wojny za ostatnich Jagiellonówspowodowała sprawa Zakonu Kawalerów Mieczowych, posiadającego swoje państwo naterenie Inflant. Kiedy Rosjaniezajęli dużą część jego terenów, Mistrz Zakonuzłożył hołd lenny Polsce, co wywołało konflikt między Polską a Państwem Moskiewskim.W czasie wojny żadna ze stron nie osiągnęła zdecydowanej przewagi. Hołd lennyZakonu Kawalerów Mieczowych był więc korzystny dla Polski, gdyż uzyskała ona nowegolennika bez żadnych strat. Poza tym w późniejszym okresie Polacy odnosilisukcesy w walce z Rosjanami.Największym sukcesem Jagiellonów, mającym dużeznaczenie zarówno dla polityki wewnętrznej, jak i zagranicznej, było zawarcie realnej unii z Litwą. Ostatni Jagiellonowie podejmowali często słusznedecyzje, ale czasem popełniali też błędy Pierwszym błędnym posunięciembył sojusz Zygmunta I z Habsburgami, który spowodował utratę przez Jagiellonówkorony węgierskiej i czeskiej, choć umożliwił także zawarcie pokoju z Turcją. Następną negatywną decyzją byłonieskorzystanie z możliwości zaanektowania Prus. Wprawdzie zostały one naszymlennikiem, lecz później uniezależniły się i były źródłem wielu problemów. Z wyżej wymienionych względów polityki zagranicznejJagiellonów nie można, według mnie, pomimo znacznych sukcesów, ocenićjednoznacznie pozytywnie. Błędem Zygmunta Augusta byłopopadnięcie w konflikt ze szlachtą. Konsekwencją konfliktu było obniżenieprestiżu króla i wstrzymanie koniecznych reform. W późniejszym okresie ZygmuntAugust pogodził się jednak ze szlachtą i dzięki oparciu się na ruchuegzekucyjnym przeprowadził wiele reform, co z kolei wzmocniło władzę królewską.Do wzmocnienia władzy królewskiej dążył także Zygmunt I, próbując wprowadzićelekcję vivente rege, lecz, niestety, mu się to nie udało. Do sukcesów Jagiellonów należy rozwójgospodarki, który nastąpił dzięki handlowi, szczególnie morskiemu. Zwiększyłsię także skarb państwa - poprzez operacje finansowe królowej Bony orazodbieranie magnatom bezprawnie dzierżawionych majątków. W sferze polityki wewnętrznej ważnym osiągnięciem byłoutrzymanie tolerancji religijnej. Ogólnie rzecz ujmując, politykęostatnich Jagiellonów uznałbym za stosunkowo skuteczną, szczególnie dzięki dośćdużym sukcesom w polityce wewnętrznej.
1.Polityka wewnętrzna ostatnich Jagiellonów 2.Polityka zagraniczna ostatnich Jagiellonów. 3.Przyczyny wojny trzydziestoletniej. (rozwiązać wyczerpująco,cztery zdania to nie odpowiedz)
1.Polityka wewnętrzna ostatnich Jagiellonów 2.Polityka zagraniczna ostatnich Jagiellonów. 3.Przyczyny wojny trzydziestoletniej. (rozwiązać wyczerpująco,cztery zdania to nie odpowiedz)...
Polityka zagraniczna Jagiellonów
Ostatnim królem dynastii piastowskiej był Kazimierz Wielki. Nie miał on męskich potomków i następcą po nim został Ludwik Andegaweński (1370-1382), syn jego siostry, Elżbiety Łokietkówny i Karola I, założyciela węgierskiej dynastii and...
Polityka zagraniczna ostatnich Jagiellonów
Zygmunt Stary 1506-1518
Zygmunt August 1548-1572
Zygmunt Stary
- związki z zakonem krzyżackim
- wojna z krzyżakami
- hołd pruski
W 1506 roku Zygmunt Stary wstąpił na tron, w tym samym czasie Polska zagr...
Polityka zagraniczna Jagiellonów.
Polityka zagraniczna Jagiellonów w latach 1447-1572
W 1447r., po trwającym 3 lata bezkrólewiu, na tron polski wstąpił dotychczasowy wielki książę litewski Kazimierz. Polska znajdowała się w korzystnej sytuacji międzynarodow...
Przedstaw proces kształtowania się demokracji szlacheckiej za panowania ostatnich Jagiellonów.
Wstęp
Za panowania ostatnich Jagiellonów istniało w państwie wyraźne panowanie szlachty w życiu politycznym, kulturalnym, społecznym. Szlachta mając szerokie przywileje, które zostawały im przydzielane od roku 1374, stawała si�...