Ewidencja ś.t.

1. Do ewidencji Ś.T. prowadzone są konta: - Ś.T. ? Jest to konto bilansowe, aktywne, służy do ewidencji przychodów i rozchodów ś.t. oraz do ustalania wartości stanu końcowego ś.t. Ś.T. przyjmuje się do ewidencji wartości początkowej, konto może wykazywać saldo debet oznaczającą wartość początkową ś.t., które są kontrolowane przez jednostkę - Umorzenie Ś.T. ? To konto korygujące do konta ś.t. Konto to służy do ewidencji wszelkich korekt wartości początkowych spowodowanych zużywaniem się ś.t. na skutek używania lub upływu czasu. W celu ustalenia wartości bieżącej (netto) inaczej bilansowej ś.t. należy od salda konta ś.t. odjąć saldo konta korygującego umorzenie ś.t. Różnica obliczana jest na podstawie ewidencji szczegółowej prowadzonej dla grup ś.t. i wykazywana w pozycjach bilansu.

2. Ewidencja szczegółowa ś.t.: - Księga inwentarzowa ś.t. zawiera wykaz ś.t. będących w posiadaniu jednostki. Każdy ś.t. wpisywany jest do niej w porządku chronologicznym. Księga ujmuje następujące dane dotyczące ś.t.: data przyjęcia do eksploatacji lub data wycofania; symbol i nr dowodu potwierdzającego dokonanie wpisu do ewidencji lub nr dowodu potwierdzającego wycofanie z eksploatacji; nr inwentarzowy; nazwę, jego podpis i stan; wartość początkową ś.t.; przychód, rozchód i stan w ujęciu ilościowym i wartościowym; przyczynę wycofania z eksploatacji. - Karty szczegółowe prowadzone są w księgowości indywidualnie dla określonego ś.t. Otwierane są na podstawie dowodu przyjęcia ś.t. do eksploatacji i zawierają: nr inwentarzowy obiektu; nazwę ś.t.; symbol kwalifikacji rodzajowej; nr karty użytkowania; charakterystykę ś.t.; datę przyjęcia do użytkowania; wartość inwentarzową ś.t. oraz zmiany tej wartości; przewidywany okres eksploatacji; stawki amortyzacyjne; kwoty roczne i miesięczne umorzenia ś.t. - Tabela amortyzacyjna ? zakłada się ją na początku roku na podstawie kart szczegółowych, ujmuje się w nich na bieżąco przychody i rozchody ś.t. służą do obliczania łącznej kwoty zużycia ś.t. za poszczególne miesiące. Na podstawie danych zawartych w tabeli amortyzacyjnej sporządzane jest PK i księgowana jest stawka zużycia (amortyzacji) ś.t. W tabeli wpisuje się nr inwentarzowy, nazwę ś.t., wartość początkową, stopę umorzenia i amortyzacji i stawkę zużycia ś.t.

3. Ewidencja pozabilansowa Na kontach pozabilansowych stosowany jest zapis jednostronny, oznacza to, że każda operacja gospodarcza zapisana jest tylko na 1 koncie pozabilansowym. Konta te spełniają funkcję kontrolną i informacyjną. Podstawowymi kontami pozabilansowymi dotyczącymi ś.t. są: likwidacja ś.t.; ś.t. dzierżawione; grunty w użytkowaniu wieczystym; ś.t. obce; niskowartościowe składniki rzeczowe długotrwałego użytku.
1. Zużycie ś.t. rozpatrywane jest w 2 kategoriach: umorzenie, czyli zmniejszenie wartości początkowej ś.t.; amortyzacja, czyli ś.t. wliczone w koszty.
2. Rozróżnia się amortyzację ustaloną dla celów: księgowych inaczej bilansowych zgodnie z ustawą o rachunkowości; podatkowych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym.
3. Amortyzacji nie podlegają prawa użytkowania wieczystego gruntów, dzieła sztuki, eksponaty muzealne, grunty nie służące wydobyciu.
4. Stawką amortyzacyjną nazywa się wyrażane % roczne zużycie ś.t. Stawka % inaczej współczynnik amortyzacji (Wa) to iloraz wartości początkowej ś.t. określany jako 100% przez jednostkę amortyzowania.
5. Metoda liniowa polega na dokonywaniu opisów amortyzacyjnych w równych ratach przez cały okres użytkowania ś.t. Podstawą ustalenia amortyzacji zużycia ś.t. jest jego wartość początkowa.
6. Metoda degresywna inaczej przyspieszona może być stosowana w przypadku niektórych grup rodzajowych ś.t., np. urządzeń technicznych, śr. Transportu z wyjątkiem samochodów osobowych, narzędzi, przyrządów, ruchomości i wyposażenia. Stosowanie metody degresywnej powoduje przyspieszenie naliczenia amortyzacji w pierwszych latach użytkowania ś.t. Stawki amortyzacyjne dla określonych grup ś.t. wynikające wykazu klasyfikacji rodzajowej ś.t. powinny być zwiększone przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2. W pierwszym roku eksploatacji ś.t. amortyzację oblicza się od wartości początkowej tego środka. W następnych latach eksploatacji amortyzację oblicza się od wartości netto danego środka, czyli wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe umorzenie po zrównaniu rocznej kwoty amortyzacji obliczonej metodą degresywną i metodą liniową amortyzację w roku następnym po tym fakcie oblicza się wg metody liniowej, czyli podstawą jest wartość początkowa, a stawka amortyzacji wynika z wykazu