Charakterystyka porównawcza Cześnika i Rejenta.

Jednymi z głównych bohaterów „Zemsty” A. Fredry są Cześnik i Rejent. Obydwoje to szlachci-ce. Toczą między sobą spór o zamek. Cześnik Maciej Raptusiewicz jest kawalerem w średnim wieku, zajmuje się swoją bratanicą Klarą. Dokuczają mu różne przypadłości; reumatyzm, podagra itp. Rejent Milczek natomiast to wdowiec wychowujący samotnie syna Wacława. Dorobił się wsi i połowy zam-ku. Sąsiadów różni prawie wszystko. „Tych dwóch ludzi- ogień, woda”- mówi o nich Wacław.
Cześnik był wysoki i tęgi, swe sprawy na ogół rozwiązywał siłą. Rejent z kolei był niski i smu-kły. Obydwoje ubierali się po szlachecku. Ubiór Cześnika i Rejenta składał się z żupana, na który za-kładano kontusz. Był to rodzaj długiej sukni sięgającej poniżej kolan, rozciętej z przodu i zapinanej na haftki lub guzy. Rozcięte rękawy zwisały luźno lub były zarzucone na plecy. Całość uzupełniał wzorzy-sty pas słucki.
Raptusiewicz, jak mówi jego nazwisko, jest wybuchowy, gwałtowny i o żywym temperamen-cie. Cześnik ma temperament choleryka. Najpierw działa, później myśli. Dąży wprost do celu, nie umie planować ani knuć: ,, Wulkan nad to żywy diabeł, pali w tym Cześniku’’. Nie stosuje się do pra-wa, ale przestrzega obyczajów szlacheckich i tradycji. Wstydliwy wobec kobiet, aby oświadczyć się Podstolinie wysłał do niej Papkina. Cześnik Raptusiewicz chodzi szybko i żywo. Mówi krótko, stosuje zdania wykrzyknikowe. W trakcie rozmowy gestykuluje albo wymachuje szabelką. Często wtrąca zwroty z języka potocznego. Ma swoje ulubione powiedzonko: „mocium panie”. Rejent Milczek na-tomiast w ruchu i gestach jest wstrzemięźliwy. Mówi pomału, milczkiem, bardzo słodko cedząc sło-wa. Powtarza często powiedzonko: „Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba.” Z pozoru flegmatyczny, wolny, pełen potulnej pokory i pobożności. Milczek także nosi nazwisko od-zwierciedlające swój charakter. To ogromne przeciwieństwo Cześnika. Jest wytrawny, skryty, fał-szywy i spokojny. To z pozoru cicha i fałszywie pobożna osoba. W rzeczywistości to sprytna, cwana i bardzo bystra postać.
Cześnik jest bardzo życzliwy. Potrafi puścić w zapomnienie wszelkie sprzeczki, gdy wita w domu gościa. Sam powiada: „Wszak gdy wstąpił w progi moje, włos mu z głowy spaść nie może”. Przekonuje do siebie szczerością i prostolinijnością w stosunku do innych. Rejent wobec ludzi, którzy przewyższają go pozycją towarzyską i materialną jest pokorny. Nie liczy się jednak z niczyim zdaniem, nikogo nie szanuje. Milczek to człowiek chytry i chciwy, o czym przekonuje jego postępowanie wobec murarzy. Wymusza na nich zeznania obciążające sąsiada i odsyła ich bez zapłaty. Jest człowiekiem pozbawionym skrupułów. Chciał ożenić Wacława, swojego syna z Podstoliną, choć wiedział, że on kocha Klarę. Ludzi traktuje z dystansem. Ma przewagę intelektualną i podporządkowuje sobie innych.
Wprawdzie są to dwa przeciwieństwa mają oni również cechy zbieżne. Są to: wyrachowanie, przywiązanie do swojego bogactwa – zamku, chciwość, samolubstwo i próżność. Jedną z cech po-dobnych jest także to, iż obydwaj szczerze się nienawidzą. Sam Cześnik tak przedstawia sąsiada Pap-kinowi: „Lecz co gorsza, że połowy drugiej zamku – czart dziedzicem, czy inaczej: Rejent Milczek; Słodki, cichy, z kornym licem, ale z diabłem, z diabłem w duszy”.
Mnie osobiście bardziej spodobała się postać Cześnika Macieja Raptusiewicza, gdyż jest on szczery i gadulski. Wprawdzie wybucha czasami gniewem, sprawia wrażenie postaci sympatycznej. Mam nadzieję, że takie przedstawienie obu tych osób, łatwo przekona wszystkich, iż Cześnik i Rejent rzeczywiście byli jak „ogień i woda”. A każdego, kto nie czytał „Zemsty” i nie zna tych bohaterów, za-chęcam do jak najszybszego naprawienia błędu.