Rzym
Wg jednej z legend miasto Rzym zostało założone w 753 r. p. n. e. przez Remusa i Romulusa.
Do jego rozwoju przyczyniło się panowanie Etrusków w Italii. Utrzymywali oni handlowe kontakty z innymi ludami, np. Grekami i Fenicjanami. Budowali miasta, w przeciwieństwie do miejscowej ludności. Byli mistrzami w obróbce brązu. Potrafili wyobywać i przetapiać rudę żelaza. Byli dobrymi rolnikami, Wspaniale rozwijała się kultura. Posługiwali się pismem. Wielką rolę w ich kulturze odgrywał kult zmarłych.
W okresie ich panowania powstał główny rynek - Forum Romanum. Odbiegały od niego regularne ulice. Budowano je wg wcześniej opracowanego planu. Wokoło placu znajdowały się inne budynki.
Rzym miał bardzo dobre położenie, dzięki czemu miał świetne warunki do rozwoju. Urodzajna ziemia dawała wysokie plony zbóż i oliwek. Rzym stał się bogaty i znany w ówczesnym świecie.
W okresie monarchii nie było równego podziału mieszkańców. Tylko patrycjusze byli pełnoprawnymi obywatelami. Byli oni uprzywilejowani z racji urodzenia, wywodzili się z rodów. Mogli zasiadać w zgromadzeniach. Plebejusze byli w innej sytuacji. Byli wolni, lecz nie posiadali żadnych praw politycznych. Z czasem częsć ich stawała się zamożniejsza. Pod koniec panowania Etrusków zmieniono podział społeczeństwa zależnie od posiadanej ziemi.
Ostatni z władców etruskich był tyranem. Wzbudzało to niezadowolenie. W VI w. p. n. e. obalono monarchię, władza przeszła w ręce ludu. Powstała republika. Funkcję króla przekazano dwóm urzędnikom - KONSULOM, wybieranym na rok przez zgromadzenie ludowe. W 300- osobowym senacie zasiadali tylko patrycjusze. Decydował on o polityce zagranicznej, zatwierdzał uchwały przyjęte przez zgromadzenie i zarządzał skarbem państwa. Finansami państwa zajmowali się tzw. kwestorzy. Cenzorzy kontrolowali prywatne życie i dochody obywateli. Pretor sprawował funkcje sądownicze. Edylowie odpowiadali za żywność na uczty i igrzyska, a także za porządek w mieście. Urzędnicy nie otrzymywali wynagrodzenia, czasami sami dopłacali do przedsięwzięć, a dostęp do urzędów mieli tylko najbogatsi.
Plebejuszom nie podobały się przywileje patrycjuszy wiec postanowili walczyć o swoje prawa. Udało im się . Ustanowiono urząd trybunów ludowych, wybieranych spośród plebejuszy. W okresie zagrozenia wybierano dyktatora.
Podboje Rzymu
Szybko rosnąca liczba ludności i zapotrzebowanie na ziemię uprawną było bezpośrednią przyczyną najazdów Rzymian na sąsiadów. Do połowy III w. p. n. e. udało im się opanować całą Italię.
Kartagina w Afryce, założona przez Fenicjan, stanowiła gospodarcze zagrożenie dla Rzymu. Doprowadziło to do 3 wojen punickich. Rzymianie mimo licznych klęsk w bitwach, odniesli zwycięstwo nad Kartaginą. Zyskali m. in. Sycylię, która stała się prowincją Rzymu.
W II w. p. n. e. armia rzymska pokonała Macedonię. W połowie I wieku Juliusz Cezar pokonał Celtów, przyłączając nową prowincję - Galię. Dokonane podboje stworzyły podstawy państwa, zajmującego znaczną część ówczesnego świata - IMPERIUM ROMANUM.
Obywatele, którym wojna przyniosła bogactwo, zaczęli skupować ziemię. Na powstałych w ten sposób majątkach pracowało coraz więcej niewolników, dostarczanych z wojen. Zaczęło się ono rozwijać. Wykształceni nauczali dzieci swych panów. Niektórzy byli gladiatorami. Dostarczali rozrywki Rzymianom w walkach o śmierć i życie. Największe powstanie niewolników miało miejsce w I w. p. n .e. Dowodził nim jeniec wojenny - Spartakus. Powstanie wkrótce zostało stłumione, a jego uczestników ukrzyżowano. Obawiając się kolejnych buntów Rzymianie zaczęli lepiej traktować swoich niewolników.
Dla Rzymu nadchodziła era cesarstwa. Zaczęła się walka o władzę. Wygrał ją Gajusz Juliusz Cezar. By doskonałym wodzem i strategiem. Zreformował kalendarz, który został nazwany juliańskim i do dziś obowiazuje w Kościele prawosławnym.
W 44 r. p. n. e. został zamordowany przez grupę senatorów prowadzonymi prez Brutusa, kórzy chcieli przywrócenia republiki. Jednak to juz było niemożliwe. Zmian systemu politycznego państwa nie udało się powstrzymać.