Początek architektoniczny

Początek architektoniczny
to system konstrukcyjno- kompozycyjny, połączony określonymi proporcjami obliczonymi wg jednostek zwanymi modułami, którego najistotniejszym elementem jest kolumna oraz jego głowica. Porządek architektoniczny kształtuje się wg obowiązującego kanonu. Narodził sue w starozytnej Gracji, w kręgu kultury klasycznej, z konstrukcji belkowych, początkowo wykonanych z drewna, a nasteonie z kamienia. Podstawowe porządki architektoniczne wykształciły się w starożytności, w kręgu kultury klasycznej. W końcu VII w.p.n.e. ustaliły się w Grecji zasady porządku gotyckiego (prawdopodobnie najstarszy) i jońskiego (wywodzi się z Azji Mniejszej). Oprócz nich wyróżniamy nastepujące porządki:
- koryncki- trzeci po gotyckim i jonskim, klasyczny porządek grecki, wynaleziony w Atenach w V w.p.n.e.
-toskanski- najprostrzy, prawdopodobnie wywodzi się ze świątyń etuskich.
- kompozytowy- wynalazek rzymski, połączenie porządku jonskiego i korynckiego
- spietrzony- stosowany w budowlach kilkukondygnacyjnych