wzorce osobowe średniowiecza w literaturze tej epoki. 

Średniowiecze jawi nam się jako okres „bezpłodny, mroczny i ciemny”. Taki też jest w dziedzinie literatury. Być może wynika to z tego, iż dorobek literacki tej epoki, jaki przetrwał do czasów współczesnych, jest niekompletny... Być może wzorce osobowe, jakie wykształciły się w średniowieczu, wzbogacają tę epokę i sprawiają, że w tym długim, ciemnym tunelu, tli się płomyczek nadziei. Średniowiecze to czas, w którym formują się wzorce do naśladowania: etosy ascety, świętego, doskonałego rycerza i idealnego władcy- autorytety moralno etyczne, które są przykładem do naśladowania, dla ludzi ówczesnej epoki. Ideałem średniowiecznego ascety był św. Aleksy, który odrzuca dla Boga wszelkie dobra materialne i dobrowolnie decyduje się na życie w skrajnej nędzy, rezygnuje on z jakichkolwiek przyjemności. Poświęca się życiu w ubóstwie i umartwianiu się. Cierpi za grzechy swoje oraz innych ludzi. Przez tę postawę doskonali w sobie cnotę i pobożność, jednocześnie uzyskuje zbawienie i zdobywa aureolę świętego. Autor legendy, który pozostaje anonimowy, zamieścił sugestywny obraz upokorzeń, jakich św. Aleksy doznaje (choćby incydent z wylaniem na bohatera pomyji, szczyt poniżenia). Po śmierci natomiast ujawnia się tożsamość poniżonego przez wszystkich żebraka, czemu towarzyszą liczne cuda. I tu ponownie umacniamy się w przekonaniu, iż asceta to człowiek o niezłomnym charakterze i niepospolitej sile woli, skromności i pobożności. Zapewne wielu współczesnych ludzi uznałoby to, w czym Aleksy wpatrywał sens życia, za paradoks. Ale należy pamiętać, że w średniowieczu panowało autentyczne przekonanie: „cierpienie jest gwarancją szczęścia wiecznego”. Aby nie być gołosłownym, przytoczę również postać św. Franciszka z Asyżu, który pomagał ludziom, odnajdując w tym sens swego życia. Kolejne wzorce to: doskonały rycerz i władca. Podobnie, jak w przypadku etosów ascety i świętego, tak i pomiędzy tymi etosami różnica jest dość płynna. Niewątpliwie hrabia Roland, bohater poematu, z cyklu chanson de geste- (czyt. szanson de żest), pieśni o czynie, uosabia w sobie ideały i obyczaje, cechujące zarówno chrześcijańskiego rycerza- Rolanda, jak i idealnego władcę- Karola Wielkiego, który był wujem hrabiego Rolanda. Taki idealny rycerz, musiał spełniać wiele warunków. Przede wszystkim musiał być waleczny, odważny, oddany Bogu, ojczyźnie i swojemu panu. Za cel i sens życia uczynił i uważał walkę w obronie wiary chrześcijańskiej i swojej ojczyzny. Jego cechy to patriotyzm, dzielność, męstwo, religijność, odwaga oraz szczerość. Choć był bezwzględny i okrutny w walce z poganami, to postępował według kodeksu rycerskiego, dbał o honor (w pojęciu ogólnym) i dobre imię. Uwieńczeniem jego zasług, poświęcenia, reasumując, jego całego życia była śmierć w tzw. pięknym stylu - ARSMORIENDI – jako zwieńczenie całego życia, po którym (niewątpliwie) czeka go raj. Postawa charakteryzująca Karola Wielkiego, to wzorzec doskonałego władcy. Pokusiłabym się tu o stwierdzenie, iż jest to elitarna odmiana idealnego rycerza. Jednak oprócz cech typowo rycerskich, jest on także znakomitym władcą, troskliwym królem, dbającym o swoich podwładnych i będących dla nich wzorem. Powyższe wzorce propagowała literatura średniowiecza. Były one bardzo wyidealizowane. Jednocześnie obawiam się, że trzeba by było, wykazać się olbrzymią niezłomnością charakteru, ażeby postępować wedle tych zasad. Uważam, że są przykładem do naśladowania, dla ludzi ówczesnej epoki.

Święty Aleksy-w osobie świętego Aleksego zebrał autor wszystki cechy charakteru człowieka, którego w okresie średniowiecza uwazano za ideał ascety.Cały swój majątek rozdał ludziom. Rozpoczął tułaczkę by całkowicie pościecić sie Bogu.   "Pieśń o Rolandzie"-wzorzec rycerza-wszyscy rycerze powinni  odznaczać się ogromną wiarą w  Boga,być posłuszni swojemu panu,być honorowymi i oddanymi ojczyżnie.   Święty Fraciszek-typowy świety -reprezentował ubóstwo,żył bardzo skromniei w surowej dyscyplinie.

Scharakteryzuj wzorce osobowe występujące w literaturze Średniowiecza.

Średniowiecze to termin na określenie dziejów w kulturze i historii , obejmujących czasy między starożytnością a nowożytnością . W tej epoce mamy do czynienia z przenikaniem się barbarzyńskich i pogańskich społeczeństw oraz chrześci...

Wzorce osobowe epoki średniowiecza odbiciem idei epoki.

Epoka średniowiecza ukształtowała kilka poglądów, którym ludzie tej epoki podporządkowali swoje życie. Poglądy te związane były z wiarą i z Bogiem. Według teocentryzmu centrum zainteresowań i uwagi człowieka stanowił Bóg. Augustyniz...

Średniowiecze - opracowanie epoki.

Charakterystyka średniowiecza
1. Nazwa epoki została ustalona po jej zakończeniu. Termin ten określa epokę historii i kultury europejskiej między czasami starożytnymi a nowożytnymi
2. Średniowiecze oceniano jako epokę ciemnoty i za...

Średniowiecze - opracowanie epoki.

Nazwę średniowiecza (tj. wieków średnich - łac. Media tempora) wprowadzili twórcy renesansu; oznaczyli nią okres rozciągający się między epoką starożytną a nowymi czasami odrodzenia. Średniowiecze uważano za okres bezpłodny, mroczny...

Opracowanie epoki Średniowiecza.

Asceta i rycerz, jako dwie różne średniowieczne postawy (parenetyczny charakter lit. średniowiecza)

- asceta i rycerz stanowią dwa podstawowe wzorce osobowe propagowane w parenetycznej literaturze średniowiecznej, obok postawy francis...