Charakterystyka Andrzeja Radka.

Andrzej urodził się we wsi Pajęczyn Dolny. W bardzo biednej chłopskiej rodzinie. Ojciec jego pracował jako fornal. Mieszkali w czworakach w jednej izbie. Nie miał wesołego dzieciństwa, bardzo często spał pod gołym niebem, a w deszczowe noce chował się w stodole. Rodzice nie zajmowali się nim. Już jako dziecko musiał pracować, pasał gęsi i trzodę chlewną, a że nie wykonywał tego sumiennie, poznał twardą rękę ojca. Radek przez takie zachowanie nauczył się, że za każde przewinienie spotka go bolesna kara.
Żeromski nie opisał wyglądu Radka, jedynie jego bardzo ubogie ubranie.

Andrzej był typowym wiejskim chłopcem, lubiącym bezmyślne zabawy, lecz nawet w tych zabawach wyróżniał się, za co był nagradzany. W późniejszym życiu samo wspomnienie tych „nagród” wywoływało u niego poczucie wstydu. Potrafił w sposób mistrzowski i wyjątkowo śmieszny naśladować guwernera, pana Paluszkiewicza. Okrutna zabawa spotykała się z aprobatą otoczenia, chłopiec nie miał pojęcia, że postępuje niewłaściwie aż do momentu, gdy guwerner zwany również złośliwie Kawką, siłą zaciągnął go do swojego pokoju i pokazał książki.
To był punkt zwrotny w życiu Andrzeja Radka. Gdy tylko miał okazję przychodził do guwernera na dalszą naukę. Był zdolnym uczniem, krótko po pierwszej wizycie nauczył się czytać, pisać, a po roku nauki potrafił pisać rosyjskie bukwy. Widząc, jaki jest zdolny, pan Paluszkiewicz, postanowił wysłać chłopca do Progimnazjum w Pyrzogłowach i opłacać czesne. Radek za wszelką cenę nie chciał zawieść nauczyciela, którego szanował i traktował jak ojca, i pomimo początkowych niepowodzeń w szkole stał się wzorowym i pilnym uczniem do tego stopnia, że z wyróżnieniem zdawał z klasy do klasy. Pan Paluszkiewicza zachorował na gruźlicę i zmarł.Lecz najpierw swoje oszczędności przekazałna utrzymanie chłopca.
Dzięki materialnej pomocy nauczyciela chłopiec skończył gimnazjum w Pyżowicach, a następnie wybrał się do Klerykowa w celu kontynuowania nauki. W czasie wędrówki do miasteczka spotkał szlachcica, który w zamian za korepetycje dla swojego syna dał Jędrkowi dach nad głową i wyżywienie. Jako korepetytor Andrzej spisywał się znakomicie, lecz ta praca powodowała, że uczył się do późnych godzin nocnych. W szkole, w Klerykowie, koledzy z klasy wyśmiewali jego chłopskie pochodzenie. Z tego właśnie powodu Jędrek wdał się w bójkę z Tymkiewiczem. Za ten czyn miał być wydalony ze szkoły, lecz dzięki pomocy Marcina Borowicza został i kontynuował naukę.

Moim zdaniem Andrzej Radek jest postacią pozytywną i godną naśladowania. Również w dzisiejszych czasach jest wielu młodych ludzi, którzy jak Jędrek chciałoby zdobyć wykształcenie, lecz z powodów materialnych jest to bardzo utrudnione. Współczesna młodzież potrzebuje wzorca do naśladowania, który dałby im przykład jak dzięki sile charakteru, uporowi i pracowitości można zrealizować swoje marzenia.