Pamiętnik z powstania warszawskiego

Pamiętnik z powstania warszawskiego” stanowi relacje ze zdarzeń, które miały miejsce między 1 sierpnia a 9 października 1944 roku. Autorem jest sam Białoszewski, który w tym czasie przebywał w Warszawie. Dialogi, wypowiedzi bohaterów nie są prawdziwe, służą raczej oddaniu samej atmosfery zagrożenia, ucieczki, poszukiwania pożywienia i ratowania rannych, mają oddać klimat tych dramatycznych chwil.

"Pamiętnik..." powstał w końcu lat 60., a więc pisany był z dość dużego dystansu czasowego wobec ukazywanych wydarzeń. Musiały one zatem tkwić w nim bardzo głęboko, skoro po prawie ćwierćwieczu autor pamięta o najdrobniejszych nawet szczegółach.

Autor stara się, by jego wypowiedzi były wiarygodne, zaznacza informacje, które są pewne oraz informuje czytelnika, kiedy informacje nie zostały sprawdzone.

Mimo upływu lat, pamiętnik sprawia wrażenie świeżego i autentycznego.
Pisarz uważał, że literatura powinna być tworzona tak, aby nadawała się do czytania na głos:„Wpadłem na pomysł mówienia do magnetofonu, a przyjaciele z Żoliborza mi przepisali. „Pamiętnik” był najpierw pisany, ale potem to pisanie dyktowałem na magnetofon, żeby ktoś mógł to przepisać na maszynie. Więc przechodził cały prze ucho ”.