Rodzaje i zastosowanie stropów

Stropy.

Strop jest płaskim przekryciem dzielącym budynek na kondygnacje i przekazującym na ściany obciążenia technologiczne oraz ciężar własny. Zadaniem stropu jest również usztywnienie budynku. Stropy stanowią też przegrody izolujące. Stropy położone nad pomieszczeniem nie ogrzewanym lub pod strychem muszą zapewniać właściwą izolację cieplną, natomiast stropy między kondygnacyjne
w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej – izolację akustyczną.
Rodzaje stropów ze względu na materiały z których się je wykonuje:
- z drewna
- z elementów ceramicznych ze zbrojeniem
- z elementów ceramicznych z belkami stalowymi
- z żelbetu
- z metalu.
Stropy drewniane stosuje się w budynkach tymczasowych, rekreacyjnych i w poddaszach użytkowych budynków z dachem o więźbie drewnianej. Wadą stropów drewnianych jest mała sztywność, łatwopalność i wrażliwość na korozję biologiczną przy zawilgoceniu. Do ich zalet zalicza się łatwość wykonania i możliwość rozbiórki bez zniszczenia materiału.
Stropy ceramiczne w postaci sklepień zajmują znaczną przestrzeń, natomiast płaskie wymagają zbrojenia i mogą przekrywać tylko wąskie trakty do 2 m rozpiętości. Wadą ich jest konieczność wykonywania
na rusztowaniach, trudności ułożenia, zaletą zaś trwałość i dobre właściwości izolacyjne (cieplne
i akustyczne).
Stropy żelbetowe są najczęściej stosowane, gdyż tworzą przegrody dobrze usztywniające budynek i mają dużą nośność oraz trwałość. Wadą ich są złe właściwości izolacyjne, zarówno cieplne, jak i akustyczne. Są one wykonywane jako monolityczne lub z prefabrykatów drobno- i wielkowymiarowych, również
w połączeniu z elementami ceramicznymi.
Stropy metalowe występują wyłącznie w budynkach przemysłowych. Wadą ich jest nieogniotrwałość
i brak właściwości izolacyjnych. Do zalet tych stropów zalicza się dużą nośność i łatwość wykonania.
Stropy żebrowe są wyłącznie żelbetowe. Żebro z leżącą na nim płytą tworzy belkę teową. Stropy
z cienkimi, gęsto rozstawionymi żebrami nazywa się gęstożebrowymi.

Stropy kasetonowe wykonuje się z drewna
lub żelbetu. W stropach drewnianych na mniejszej rozpiętości układa się, a na większej wykonuje się
belki pozorowane, w postaci skrzynek zbitych z desek. W stropach żelbetowych elementem nośnym jest ruszt.

Najprostszym stropem drewniany jest strop nagi. Składa się on z belek i ułożonej na nich powały, na której w budynkach mieszkalnych kładzie się polepę ocieplającą. Najczęściej stosuje się strop ze ślepym pułapem, na którym leży warstwa ocieplająca lub głusząca dźwięki. Od spodu przybija się podsufitkę, kryjącą belki.

Stropy z belkami stalowymi, są dość często stosowane. Na dolnych półkach belek dwuteowych opiera się płyty murowane z ceramicznej cegły pełnej, zbrojone w spoinach płaskownikami. Płyty te, zwane Kleina, przy rozstawie belek do 1 m wykonuje się z cegieł układanych na płask, przy rozstawie belek 1,5 m tworzy się żeberka z cegieł ustawionych na rąb. Na płytach kładzie się polepę i podłogę.

Strop odcinkowy.
Pomieszczenia o większych wymiarach przekrywane są płytami żelbetowymi, opartymi na dwóch krawędziach i pojedynczo zbrojonymi, lub gdy długość pomieszczenia nie przekracza dwóch szerokości, opartymi na czterech krawędziach i zbrojonymi krzyżowo.

Stropy żebrowe stosuje się w budynkach magazynowych i przemysłowych, gdzie nie zależy na izolacji akustycznej, a wymaga się ich nośności powyżej 5 kN/m2.]

W stropach monolitycznych na deskowaniu układa się pustaki, przeważnie typu Akermana, rozmieszcza pręty zbrojeniowe i zabetonowuje żeberka i płytę.