Tożsamość społeczna

9. Tożsamość społeczna.

Tożsamość społeczna- ( nasze prawdziwe ja)- świadomość własnej spójności w czasie i przestrzeni, w różnych okresach życia, w sytuacjach społecznych i pełnionych rolach, a także świadomość własnej, odrębności, indywidualności, niepowtarzalności.

Tożsamość to np. odkrywanie kim jestem np. kobietą, mężczyzną.
Tożsamość jest określeniem roli (odgrywamy tylko rolę)
Przykład:
Dziecko płci męskiej nie musi uczyć się erekcji, lecz musi się uczyć agresywności i współzawodnictwa z innymi, ambicji i podejrzliwości wobec przejawów zbytniej delikatności u siebie. Męska rola w naszym społeczeństwie wymaga jednak tych wszystkich rzeczy trzeba się nauczyć, ponieważ rola ta stanowi o męskiej tożsamości.

Tożsamość społeczna – jest to przynależność do danej grupy i kategorii
Tożsamość np.: jestem rudy, przystojny, wysoki, niski, łatwo wpadam gniew, jestem kobietą, mężczyzną, jestem Polakiem, jestem lekarzem itp.

Afiliacja- przyjęcie do działającego już stowarzyszenie

Każdy akt afiliacji społecznej pociąga za sobą wybór tożsamości i odwrotnie, każda tożsamość wymaga dla swego przetrwania swoistych afiliacji społecznych. „Swój ciągnie do swego nie z przyjemności lecz z przymusu np. człowiek wybiera przyjaciół , którzy uważają go za zajmującego itp.
Przykład:
Obraz własny, oficera jako oficera może istnieć jedynie w kontekście społecznym, w którym inni uznają jego tożsamość. Gdy uznanie takie zostanie nagle cofnięte, zwykle niedługo potem upada także obraz własny.