Demokracja Ateńska

Główne zasady demokracji.
Reformy Peryklesa zakończyły trwające ponad pół wieku procesy kształtowania się systemu demokratycznego w Atenach i chociaż podlegał on pózniej wielu zmianą, to w najpełniejszej formie realizowany był 2 połowie 5 w.p.n.e., za rządów swego faktycznego twórcy. Wolnośc i równosc wobec prawa to według Peryklesa główne zasady ateńskiej demokracji. Izonomia, czyli równośc praw, oznaczała zarówno równosc praw jak i prawo do równego udziału we władzy. Mówiąc inaczej - wszyscy którzy prawo stanowili, czli ogół obywateli, uczestniczyli w jego realizacji, sprawując różnego rodzaju urzędy. W początkach 5 w.p.n.e. ustrój stworzony przez Klejstenesa nazywano izonomią. Termin demokracja rozumiany jako rządy ludu upowszechnił się nieco pózniej. Zasadą bez której trudne byłoby funkcjonowanie demokracji, była izegoria. Oznaczała ona nie tylko prawo do wypowiedzi dla wszystkich uczestników Zgromadzenia Ludowego, lecz tagże prawo do zgłaszania własnych wniosków i projektów uchwał. Zasada ta była główną oprzyczyna dzięki której budowano indywidualne kariery polityczne.
Urzędy w Atenachbyły jednoroczne i w zdecydowanej większości, nie można ich było sprawowac wielokrotnie, dlatego też duża częśc ateńskich obywateli miało szanseprzynajmniej raz w życiu pełnic jakiś urząd lub zasiadac w Radzie Pięciuset. Wszyscy obywatele Ateńscy, czyli "demos", stanowili zgromadzenie ludowe. Na zgromadzeniach rozpatrywano sprawy biezące, kontrolowanie urzędników, finansami i zaopatrzeniem miasta, czy organizacją świąt religijnych. W niektórych sprawach prawo wymagało, aby w głosowaniu uczestniczyło 5 tyś. osób. Najczesciej głosowano jawnie poprzez podniesienie reki, ale znana była również procedura tajnego głosowania, wrzucano wówczas kamyki do odpowiedniej urny (w sprawach dotyczących osób prywatnych). W pewnych sytuacjach zgromadzenie pełniło również funkcje trybunału, sądzenie w taki sposób oskarżano osoby o: zdradę, korupcję, spisek przeciwko demokracji, czyny te zagrożone były karą śmierci.
Główną instytucją sądowniczą w demokracji ateńskiej była "heliaia", czyli sąd ludowy. W Atenach do uruchomienia procedury sądowej potrzebna była skarga konkretnego obywatela, poniewaz demokracja nie znała instytucji prokuratora.
Spośród ateńskich urzędników najważniejszą rolę odgrywali stratedzy. Stratedzy mogli pełnic swoją funkcje wielokrotnie