Struktury organizacyjne firmy
Struktura liniowa
Zaletą jej jest zasada jednosobowego kierownictwa oraz wyraźne, ścisłe rozgraniczenie zadań i odpowiedzialności. Zależność funkcjonalna pokrywa się z zależnością hierarchiczną. Droga przepływu informacji jest krótka. Ujemną stroną jest skupienie w rękach poszczególnych kierowników zbyt wielu zadań co wymaga od nich wszechstronności. System ten ogranicza pełne wykorzystanie zdolności inicjatywy pracowników.
Struktura funkcjonalna
Podwładni mają przełożonych hierarchicznych (służbowych) oraz przełożonych funkcjonalnych (wydających dyspozycje związane ze sposobem wykonania zadań). Pracownik może mieć kilku zwierzchników wyspecjalizowanych w określonych dziedzinach. Wadami systemu są: trudność w rozgraniczeniu zakresu kompetencji i odpowiedzialności kierowników, wydawanie sprzecznych poleceń przez przełożonych, zbyt rozbudowany aparat zarządzający.
Struktura sztabowo-liniowa
Jest połączenie liniowej i funkcjonalnej. Na czele każdej komórki stoi jeden kierownik, który jest podporządkowany kierownikowi wyższego szczebla. ponadto kierownik ma do dyspozycji tzw. aparat pomocniczy złożony z komórek funkcjonalnych. Zadaniem ich jest opracowywanie i przygotowywanie materiałów, które umożliwiają kierownikowi podjęcie decyzji.
Struktura problemowa
Polega na tym, że do realizacji zadań jak np. wprowadzenie nowego produktu na rynek powołane są zespoły składające się ze specjalistów zatrudnionych w różnych komórkach organizacyjnych. Na czele zespołu stoi kierownik projektu, członkowie zespołu są pracownikami róznych komórek, na czas realizacji projektu wykonują jeszcze inne zadania. Po wykonaniu zadania zespół zostaje rozwiązany.
Struktura pionów scalonych - specjalizacja pionów organizacyjnych realizująca określone cele, podlegają jednemu z zastępców dyrektora.
Struktura dywizjonalna - polega na wyodrębnieniu mniejszych jednostek do realizacji stałych, określonych zadań.
Struktura kolegialna - sprawowanie kierownictwa i podejmowanie ważnych decyzji przed zespół a nie przez jedną osobę.
Struktura smukła - duża liczba szczebli organizacyjnych, wydłuża się linia od bezpośredniego wykonawcy do kierownika.
Struktura płaska - większa liczba osób podległych jednemu kierownikowi.