Pierwsza pomoc w wypadkach komunikacyjnych

Pierwsza Pomoc w wypadkach komunikacyjnych


Kolejność czynności ratunkowych

Ratowanie poszkodowanych w wypadkach drogowych wymaga podejmowania szybkich decyzji i organizacji miejsca wypadku. W razie zauważenia wypadku nad drodze należy:

- Najważniejsze zawsze jest BEZPIECZEŃSTWO WŁASNE. Co z tego, że zaczniesz ratować innych, jak za chwile Cię potrąci samochód, albo spadnie ci belka na głowę.
Dlatego zawsze najpierw należy zadbać o własne bezpieczeństwo.
- zorientować się co do rodzaju i ewentualnie dalszych zagrożeń
- zatrzymać prawidłowo własny samochód
- wyłączyć silnik i zabezpieczyć samochód przed stoczeniem się
- włączyć światła ostrzegawcze (awaryjne)
- Nocą załóż na siebie coś jasnego lub przyczep sobie jakiś materiał odblaskowy i używaj latarki. Stosuj ogólne zasady bezpieczeństwa.
- zabrać ze sobą apteczkę, trójkąt odblaskowy, koc termiczny i gaśnicę
- na pasie ruchu, po którym porusza się uszkodzony pojazd, ustawić w odległości 30-50 m odblaskowy trójkąt bezpieczeństwa

Dla zwrócenia uwagi osób przejeżdżających można umieścić maskę samochodu. Jeśli samochód powypadkowy tarasuje inny pas ruchu, to również na tym pasie, lecz z przeciwnej strony, należy umieścić trójkąt odblaskowy. W nocy należy ustawić własny samochód tak, aby oświetlał światłami mijania miejsca wypadku.
Dopiero po spełnieniu tych czynności można przystąpić do oceny sytuacji w rozbitym pojeździe. Nie wolno do niego podchodzić z palącym papierosem, aby nie spowodować pożaru. Najpierw trzeba zabezpieczyć samochód przed stoczeniem się, wkładając pod koło klocek. Wyłącz zapłon we wszystkich uszkodzonych pojazdach i jeśli jest taka konieczność, odłącz akumulator. Zamknij dopływ paliwa w motocyklach(niezależnie od tego, czy pracuje, czy nie), wyjąć kluczyki ze stacyjki, Zaciągnij hamulec ręczny, i jeżeli jest to możliwe- włączyć pierwszy lub wsteczny bieg.

- Rozejrzyj się, czy istnieją fizyczne zagrożenia. Czy ktoś pali papierosa? Czy w najbliższym otoczeniu są pojazdy z oznakowaniem wskazującym na niebezpieczny ładunek? Czy została zerwana napowietrzna linia energetyczna? Czy w pobliżu jest rozlane paliwo?
- Szybko oceń stan poszkodowanych i dotykaj je tylko w sytuacji małego niebezpieczeństwa, lub jeśli musisz wykonać czynności ratujące ich życie. Zajmij się w pierwszej kolejności tymi, których życie jest zagrożone. Przeszukaj teren, żeby nie pozostawić ofiar rzuconych gdzieś dalej od miejsca wypadku, lub które same się oddaliły (szok powypadkowy). Nie zapominaj o własnej ochronie(rękawiczki jednorazowe)

- Bezzwłocznie opatrzyć obrażenia zagrażające życiu lub wyglądające na niebezpieczne. Jeśli to możliwe, zajmij się poszkodowanymi nie zmieniając ich pozycji.

Sposoby ewakuacji poszkodowanych z pojazdu

Poszkodowanych wynosi się z pojazdu wówczas, gdy wymagają tego okoliczności(np. groźba zapalenia się samochodu) jest to konieczne ze względu na potrzebę zastosowania czynności ratunkowych(np. resuscytacji krążeniowo-oddechowej, zatrzymania krwotoku)
Przeszkodą w wydobyć poszkodowanych z pojazdu, szczególnie po czołowym zderzeniu, może być:
- zablokowanie drzwi
- przesunięcie komory silnika wraz z przegrodą kolumny kierownicy do tyłu, a tym samym przyciśnięcie kierowcy do oparcie fotela
- zgniecenia nadwozia w sposób uniemożliwiający dostanie do wnętrza
- ustawienie się samochodu na dachu
W każdy wypadku, a szczególnie w tym ostatnim, należy przewidzieć możliwość wybuch pożaru. Jeden ratownik powinien zatem wezwać pomoc medyczną, policję i straż pożarną. W tym czasie druga osoba powinna przystąpić do ratowania poszkodowanych.
Często można poradzić sobie z tymi trudnościami , wybijając szyby i odblokowanie drzwi lub wyważyć pokrywę bagażnika i wypychając oparcie tylnego fotela. Można też użyć młotka lub innego podobnego przedmiotu i otworzyć drzwi boczne. Samochodu leżącego na boku nie należy stawiać na koła, ponieważ może to spowodować znaczne pogorszenie się stanu poszkodowanych, znajdujących się wewnątrz pojazdu.

Jeżeli ewakuacja poszkodowanych jest konieczna, to trzeba wykonać chwyt Rauteka i wyciągnąć poszkodowanych. Wcześniej jednak należy:

- założyć poszkodowanemu kołnierz unieruchamiający(np. z chusty trójkątnej gazety)
- ustawić się za plecami poszkodowanego i włożyć ręce pod jego pachy
- chwycić tzw. nachwytem rękę poszkodowanego( w tym celu jedna ręką trzeba chwycić rękę poszkodowanego w nadgarstku, a druga ręką złapać go tuz pod łokciem)
- podtrzymując głowę poszkodowanego oparta o naszą klatkę piersiową wyciągnąć poszkodowanego
Podczas wyciągania poszkodowanego trzeba zachować ostrożność aby nie pogorszyć jego stanu zdrowia.

Jeżeli poszkodowanym jest motocyklista (lub inna osoba mająca kask na głowie), to kask zdejmuje się tylko wtedy gdy jest to absolutnie konieczne ( np. poszkodowany nie oddycha, wymiotuje, stracił przytomność lub kask utrudnia mu oddychanie). Kask powinny zdejmować dwie osoby. W tym celu jedna wsuwa ostrożnie palce pod kask, podpiera szyję, a drugą ręką mocno trzyma głowę a dolną szczękę( z obu stron) rozłożonymi palcami. Druga osoba przechyla głowę poszkodowanego ku tyłowi i delikatnie przesuwa kask przez brodę. Zdejmuje do końca kark podczas gdy druga osoba w dalszym ciągu podtrzymuje szyję poszkodowanego.

Podczas całej akcji należy ochronić poszkodowanego przed utratą ciepła, czekając na karetkę pogotowia.







w razie konieczności
utrzymywać czynności
życiowe



Po dotarciu do poszkodowanego należy ocenić jego stan:
· czy jest przytomny: czy reaguje na głos, czy reaguje na dotyk, czy reaguje na ból
· czy oddycha: czy klatka piersiowa rytmicznie się unosi, czy za pomocą przyłożenia ucha do jamy ustnej i nosa daje się wyczuć strumień wydychanego powietrza
· czy ma zachowane tętno: kontroli dokonujemy na tętnicach szyjnych znajdujących się po obu stronach, powyżej krtani, w zagłębieniu pomiędzy krtanią a mięśniami szyi, używając drugiego, trzeciego i czwartego palca. Nie wolno badać tętna jednocześnie na obydwu tętnicach szyjnych.
Kontrola oddechu i tętna powinna trwać przynajmniej 5-10 sekund.
W przypadku braku wyczuwalnego tętna i oddechu należy przystąpić do pełnej akcji reanimacyjnej.
Poszkodowanemu z wyczuwalnym tętnem ale bez oddechu należy udrożnić drogi oddechowe i wykonać sztuczne oddychanie.
Osobę nieprzytomną z zachowanym krążeniem i oddychaniem należy ułożyć w pozycji bezpiecznej (bocznej ustalonej).
Następnie należy dokonać bardziej szczegółowej oceny stanu poszkodowanego ze szczególnym uwzględnieniem takich zagadnień jak krwawienie, złamania, uraz kręgosłupa, oparzenia, wstrząs.
Jeżeli sytuacja nie zagraża życiu to nie ruszaj poszkodowanego!