Polityka wewnętrzna i polityka zagraniczna Księstwa Warszawskiego.
1. Księstwo Warszawskie posiadało własny rząd, własną armię i własny korpus urzędniczy. Nowością wg stosunku do dotychczasowej praktyki było to, że urzędy były płatne, zaś urzędnicy musieli się wykazywać fachowym wykształceniem administracyjnym. W ten sposób powstał na terenie Księstwa Warszawskiego zawodowy korpus urzędniczy (administracyjny ). Wzrosła również rola szkół publicznych przygotowujących do służby państwowej.
Polityka wewnętrzna. W dobie Księstwa Warszawskiego rząd musiał wziąć na utrzymanie :
liczną armię
administrację
był również zobowiązany do płacenia sum bajońskich
Gospodarka KW również odczuwała konsekwencje blokady kontynentalnej, tym bardziej, że spadły ceny na surowce i produkty rolne, podrożały natomiast artykuły przemysłowe i tzw. towary kolonialne. Wtedy to w Polsce rozwinął się przemysł cukrowniczy (burak). Powstała również warstwa ludzi, którzy wzbogacili się na dostawach dla armii (liberanci ). Wtedy powstały żydowskie fortuny (bo byli to głównie Żydzi). Samo Księstwo Warszawskie liczyło 2,6 mln ludzi, po r . 1809 - 4,3 mln ludzi. Polityka zagraniczna była ściśle podporządkowana polityce Francji Dwa pułki z Księstwa Warszawskiego brały udział w kampanii hiszpańskiej Napoleona, gdzie jeden z nich odznaczył się w bitwie pod Samosierrą. W 1809 armia Księstwa Warszawskiego zdała swój bojowy egzamin dotrzymując pola dwukrotnie liczniejszej armii austriackiej operującej na terenie Księstwa Warszawskiego. Wodzem armii Księstwa Warszawskiego był książę Józef Poniatowski. Armia Księstwa Warszawskiego wzięła również udział w kampanii rosyjskiej Napoleona ( 1812 ). Polacy wystawili wtedy 98 tys. żołnierzy. Po klęsce Napoleona w Rosji armia Księstwa razem z Napoleonem wycofała się na zachód .
W bitwie pod Lipskiem, jesienią 1818r. zginął książę Józef Poniatowski. Uprzednio Rosjanie proponowali władzy Księstwa Warszawskiego przejść na stronę Napoleona - propozycja została odrzucona. W 1814r. resztkami armii Księstwa Warszawskiego zaopiekował się car rosyjski Aleksander I .