Euroregiony

Euroregiony- są to instytucje współpracy dwóch lub więcej jednostek reprezentujących regiony dwóch lub więcej państw (przynajmniej po jednym z każdego). Każda z nich jest powoływana na podstawie prawa wewnętrznego swojego kraju. Euroregionami mogą być korporacje samorządowe (tzn. pojedyncze samorządy lub związki gmin) lub władze lokalne.
Nazwa „euroregion” pochodzi od najstarszej inicjatywy współpracy trans granicznej „Euroregio”. Została ona powołana do życia w 1958 roku na obszarze przylegającym do granicy holendersko- niemieckiej, między rzekami Ren, Ems i Ussel. Składa się z części holenderskiej, w której leżą 3 prowincje podzielone na liczne miasta i gminy i części niemieckiej, w której partnerem we współpracy jest związek gmin, miast i powiatów. Między 2 częściami Euroregio występują liczne podobieństwa. Są to atrakcyjne dla turystyki tereny leśne położone nad rzekami. Walory przyrodnicze wpływają także na podejmowanie wspólnych przedsięwzięć (program „Przyroda” i „wypoczynek”), które odżywiają dobrosąsiedzką współprace między leżącymi obok siebie państwami. Obie części są też zamieszkałe przez młodą ludność, co jest zupełnie nietypowe dla regionów przygranicznych, które wyludniają się.
Euroregio zamieszkałe jest przez 2 mln ludzi: 950 tys. Niemców i 1050 Holendrów. Posiada duży potencjał gospodarczy (rozwój przemysłu elektronicznego), a także dobrze rozwinięte usługi, w tym szkolnictwo. O rozwoju Euroregio decyduje korzystne położenie komunikacyjne nad Renem, a także drogi przebiegające z Europy Środkowej do Zachodniej.

Znaczenie euroregionów:
Euroregiony odgrywają w UE bardzo dużą rolę w zacieśnianiu kontaktów między krajami członkowskimi UE oraz w integracji z przyszłymi członkami UE. Euroregiony posiadają swoje własne statuty, które muszą pozostać w zgodzie z prawem obu graniczących państw, a także funkcjonują w oparciu o własne organy: zgromadzenie, zarząd, grupy robocze (formy wymiany poglądów specjalistów z danej dziedziny). Te organy działają obok organów administracyjnych obu krajów.
W Polsce istniej 18 euroregionów, które powstały w latach 90 XX w. Jednym z najdynamiczniej rozwijających się euroregionów jest euroregion Nysa, u styku granic Polski, Niemiec i Czech. Euroregion ten powstał w 1991 roku jako pierwszy w Europie Wschodniej. Wybrane osiągnięcia Euroregionu Nysa to, np.: rozwój wysokiej jakości komunikacyjnych, stopniowa modernizacja szlaków, modernizacja elektrowni opalanych węglem, np. Turów, budowanie elektrowni wiatrowych, modernizacja oczyszczalni ścieków, kursy języka niemieckiego i kształcenie w zakresie techniki komputerowej dla młodzieży polskiej i czeskiej, wymiana uczniów i studentów w różnych dziedzinach, budowa nowych szlaków rowerowych, wymienne przedstawienia teatralne, imprezy muzyczne, festiwale, itp.
Najlepiej rozwija się współpraca między euroregionami położonymi w zachodniej i południowo- zachodniej Polsce, korzystającymi z funduszy PHARE (program, który powstał w roku 1989 w celu udzielania materialnej pomocy państwom kandydującym do Wspólnot Europejskich), słabiej rozwinięta jest natomiast współpraca przy wschodniej granicy Polski.

Główne cele Euroregionu to:

- inicjowanie powstawania nowych przejść granicznych,
- ochrona środowiska naturalnego i przeciwdziałanie zagrożeniom ekologicznym,,
- korzystne zagospodarowanie przestrzenne regionu,
- współpraca w rozwoju turystyki,
- wymiana kulturalna i troska o dziedzictwo kulturowe,
- współpraca przy likwidowaniu pożarów i katastrof,
- współdziałanie w zakresie pomocy społecznej i humanitarnej,
- rozwój kontaktów ludności zamieszkującej w Euroregionie
- współpraca służb ratowniczych i górskich na terenie Euroregionu,
- współpraca między szkołami i młodzieżą na terenie Euroregionu.
- poprawę warunków życia ludzi zamieszkujących obszar Euroregionu,
- ułatwienie wzajemnych kontaktów,
- zbliżenie lokalnych społeczeństw,
- przełamywanie historycznych uprzedzeń
- programowanie prac zmierzających do zapewnienia zrównoważonego rozwoju gospodarczego z uwzględnieniem stanu rozwoju gospodarki każdej ze stron,
- wspieranie działań zmierzających do nawiązania współpracy między władzami regionalnymi i terytorialnymi.