Charakterystyka Ani Shirley

Wśród wielu bohaterów literackich, jakich poznałam, jednym z moich ulubionych jest Ania Shirley, która jest główną bohaterką powieści "Ania z Zielonego Wzgórza" autorstwa Lucy Maud Montgomery.

Dziewczynkę poznajemy w wieku jedenastu lat. Towarzyszymy jej przygodom przez pięć lat, ponieważ lektura kończy się, kiedy Ania ma szesnaście lat. Bohaterka urodziła się w Nowej Szkocji. Była córką Berty i Waltera Shirley. Niestety rodzice zmarli jej, gdy miała zaledwie trzy miesiące.

Ania w wieku jedenastu lat była bardzo drobną dziewczynką. Miała bladą cerę obsypaną dużą ilością piegów. Miała duże szaro-zielone oczy i bardzo wyróżniające się rude włosy. Niektórzy twierdzili, że ma bardzo ładny, zgrabny nos. Miała lekko spiczasty podbródek. Ubierała się w niemodne i dość skromne sukienki. W wieku szesnastu lat bohaterka wyglądała zupełnie inaczej. Włosy miała o kasztanowym odcieniu. Oczy, nos i usta pozostały tak samo ładne. Była smutną dziewczyną o smukłej sylwetce. Na twarzy nie miała już zbyt wielu piegów, a te, które zostały były mniej widoczne. Ania ubierała się modnie i gustownie.

Dziewczynka była zawsze wesoła, pogodna i radosna. Cieszyła się życiem. Potrafiła zajmować się domem i dziećmi. Bohaterka bardzo dobrze się uczyła o czym świadczyły jej dobre stopnie w szkole. Niestety często była roztrzepana, lekkomyślna i nieuważna. To właśnie przez te wady wielokrotnie wpadała w kłopoty. Gdy przydarzyły się jej jakieś nieszczęścia popadała w „otchłań rozpaczy”. Inną wadą Ani była próżność. Przykładem tego jest kupno farby do włosów od nieznajomego handlarza.

Miała bardzo bogatą wyobraźnię, która bardzo jej pomogła w życiu, ponieważ dzięki niej zwalczała kompleksy. Ania była także odważna, energiczna i honorowa. Gdy została „wyzwana” przez Józię, aby uratować swój honor, nie bała się przejść po dachu, chociaż było to bardzo niebezpieczne. Dziewczynka była bardzo wygadana i używała efektownych wyrażeń. Nadawała wymyślone przez siebie nazwy przyrodzie, np. „Aleja Zakochanych”, „Jezioro Lśniących Wód”, „Las Duchów”, czy „Królowa Śniegu”.

Dziewczynka kochała literaturę. Uwielbiała czytać książki, recytować wiersze, czy deklamować je na koncertach, na których występowała niejednokrotnie. Miała wiele koleżanek, a jej najlepszą przyjaciółką, „bratnią duszą” była Diana Barry. Założyła wraz z nią klub powieściowy. Sympatię zdobywała dzięki swojej niespotykanej i bardzo odmiennej ciekawej postaci. W wieku szesnastu lat bohaterka bardzo się zmieniła nie tylko z wyglądu, ale też z charakteru. Przestała używać efektownych wyrażeń i być próżną. Była zdolna do wyrzeczeń i poświęceń, bo rzuciła studia dla Maryli z powodu śmierci Mateusza. Ania chciała być w trudnych chwilach ze swoją opiekunką i pomagać jej w pracach codziennych. Była wytrwała w dążeniu do celu.

Ania Shirley to bardzo zadziwiająca osoba. Mi zaimponowała swoją postawą ducha i pracowitością. Uważam, że powinniśmy brać z niej przykład, bo zawsze jest pełna nadziei i optymizmu. Chciałabym mieć taką przyjaciółkę jak Ania i na pewno nie tylko ja, ale także inne osoby. Bohaterka mimo wszystkich złych czynów jest wzorem do naśladowania.