Nauczyciel zawód...! a nie powołanie

Jednym z niezbędnych elementów życia w zorganizowanym społeczeństwie jest praca. Jej efekty pozwalają na elementarny sposób przetrwania,przeżycia, samorealizacji.
Ja dziś w swojej pracy będę omawiała zawód-nauczyciel.Na wstepie pracy chciałabym wyjaśnić pojęcie zawodu.
Zawód jest to zespół czynności wyodrębnionych w ramach społecznego podziału pracy, wymagający przygotowania (kwalifikacji), wykonywany przez jednostkę stale lub dorywczo i stanowiący dla niej źródło utrzymania.Zawód wyuczony- zespół czynności, do których wykonywania jednostka uzyskała przygotowanie teoretyczne i praktyczne wybór zawodu wyznacza miejsce w społeczności,podziale pracy w skali prestizu,okresla przyjmowane systemy wartości,wzory zachowania,wpływy na aspiracje i ambicje życiowe.Współcześnie szczególna uwagę poświęca się zagadnieniu postawy pracownika,jego stosunkowi do wykonywanego zawodu,zaangażowania i satysfakcji,która może z niego czerpac.Moim zadaniem dziś jest scharakteryzowanie zawodu- nauczyciel.
Nauczyciel jako zawód..
Zawód nauczycielski należy do najstarszych zawodów na świecie i od wielu lat był przedmiotem zainteresowania psychologów,pedagogów i filozofów różnych krajów i orientacji politycznych. Zawód nauczycielski odgrywa bardzo ważną role.
Nauczyciel- wychowawca ma decydujący wpływ na kształtowanie oblicza młodych potem całej dojrzałej społeczności.Jarosław Rudziński stwierdza,ze:” we współczesnej epoce wychowanie odgrywa lub odgrywać powinno role najważniejszą, a zawód nauczyciela jest w rzeczywistości najważniejszym ze wszystkich obecnie istniejących”.Nauczyciel to człowiek niewzruszonych zasad i szerokich horyzontów.To uczony w swojej specjalności i znawca duszy młodzieży.Umysł systematyczny,starannie planujący działania na podstawie naukowej wiedzy.Nauczyciel ma skutecznie nauczac,ale nie stresować,być sprawiedliwy.Ma dokształcać się i doskonalić zawodowo, utrzymywać c kontakt z nowatorską pedagogiką.

Argumentacje przemawiającą za traktowaniem nauczania przede wszystkim w kategoriach zawodu określa kategoria profesjonalizmu.Obejmuje ona 3 główne,powiazane ze sobą odniesienia aktywności nauczyciela, do których należą:
• Stosunek nauczyciela do nauczania przedmiotu
• Stosunek nauczyciela do ucznia
• I oczywiście stosunek do samego siebie

STOSUNEK DO NAUCZANIA PRZEDMIOTU:
Jest to kategoria kompetencji zawodowej.Zgodnie, z która nauczyciel musi doskonale orientować się w nauczanej przez siebie dziedzinie oraz dobrze umieć swoja wiedze przekazać.Kompetencje zawodowe nauczycieli i wychowawców są mierzone poziomem ich umiejętności pedagogicznych i dynamika rozwojowa tych umiejętności.Nauczyciele powinni porządkować wiedze uczniów w ich głowach, czyli zastosować zasadę systematyczności.Poniewaz systematycznśc jest cecha każdego rozsądnego działania.Skutecznośc sposobu procesu kształcenia zależy od stopnia uporządkowania materiału dydaktycznego,od racjonalnego podzielenia materiału na sensowne fragmenty i kolejnego ich opanowywania w ciągłym nawiązywaniu do jakiś całości,od tego, czy podążając do przodu,uczen opanował dobrze materiał poprzedni,niezbędny do zrozumienia i opanowania materiału nowego,od tego wreszcie,czy nabywaniu wiedzy systematycznie towarzyszy rozwijanie i doskonalenie odpowiednich sprawności i kompetencji praktycznych.
Uczenie się przebiega skuteczniej, gdy uporządkowane zbiory elementów i związków miedzy nimi sa należycie usystematyzowane w dostępnych uczniom materiałach i na lekcji zarazem, gdy zapewnia się odpowiednią ich hierarchizacje –zarówno w obrębie przedmiotu jak i miedzy przedmiotami-przez uwzględnienie więzi miedzyprzedmiotowych i odpowiedniego transferu wiedzy z przedmiotu do przedmiotu,czego domaga się podporządkowana zasadzie systemowosci zasada korelacji.Jesli dany układ treści uczniowie poznją w pełnym jego rozwinięciu,gdy dane są wszystkie jego elementy i związki mamy wówczas do czynienia z nauczaniem podającym. Badania wykazują ze takie nauczanie daje wyższe efekty od nauczania podającego,którego treści nie są ujęte w układy i hierarchie.
Wybitny pedagog Ludwig Vives pisał: „ nauczyciele muszą być na tyle uczeni by moc dobrze kształcic,ale muszą mieć odpowiednia zręczność i biegłość w nauczaniu.Charakter ich niech bedzie nieskazitelny.Jesli maja jakieś przywary niech starają się je usunąć lub przynajmniej niech pilnie zadbają by skryć je przed oczyma słuchaczy_uczniów.Niech nauczyciel będzie dobry i kocha naukę, bo będąc przwiazanym do swego przedmiotu chętnie będzie go uczył po to,by samemu w nim się ćwiczyć.

• STOSUNEK DO UCZNIA
Jest to przedwszystkim kategoria rzetelności.Nauczyciel musi kreować takie relacje z uczniami, które zapewnijaja skuteczna realizacje procesu nauczania.Powinien być wyrozumiały względem uczniów,ale powinien również potępiać złe zachowanie. Taki, który potrafi z młodzieżą porrozmawiac na każdy teaamt,interesuje się problemami uczniów. Nauczyciel powinien być przyjacielem, do którego można się zwrócić z trudnym zadaniem,poprosi o rade.Swoja postawa powinien dawać przykład do naśladowania.
Nauczyciel-wychowawca powinien być odpowiedzialny za swoje postępowanie poprzez kulturalne zachowanie wyrażać szacunek wobec uczniow.Dostrzegac niepowtarzalności każdego wychowanka, umiejętnie odszukiwać to, co w nim jest najcenniejsze,odkrywac zalążki dobrych skłonności,talentów i zadbać o ich rozwój.Wazna metoda wychowawcza jest uświadomienie uczniom,że każdy człowiek jest zdolny do kierowania własnym zyciem,jest osoba wolna sam musi dokonywać wyborów. Musi jednak nauczyć się krytycyzmu i odpowiedniego wartościowania.Jest to szczególnie wazne obecnie, gdy nasilja się zjawiska patologiczne wśród dzieci i młodzieży(alkoholizm, nikotyzm,narkomania, dewiacje seksualne,kradzieże,a nawet morderstwa).
Prasa,radio,telewizja prześcigają się w ukazywaniu zachowań negatywnych,sprzyja to podatności ludzi młodych na powielanie złych wzorco zachowan.Podkreslał to ojciec swiety Jan Paweł II.
Nauczyciel musi przeciwstawiać się eksponowaniu zła,a nauczać ludzi młodych umiejętności widzenia dobra,piekna,prawdy.Wychowawca winien być przewodnikiem ułatwiającym wybór drogi życiowej uczniów..Nauczyciel ucząc wychowanków ze nalaezy być dobrym,wrażliwym,sprawiedliwym człowiekiem sam musi sprawiedliwie oceniać uczniów i siebie. Uczniowie, bowiem cenią nauczycieli, których cechuje odwaga osobista, którzy potrafią przyznac się do pomyłek i nieboga się przyznać,ze czegoś nie wiedza.Ogromnie ważna rzeczą w relacji z uczniami jest klimat, jaki panuje. W klimacie dobroci i radości człowiek, który jest wrażliwy na wartości spontanicznie się otwiera, skutecznie te wartości przyjmuje.Szczególnie jest to ważne w stosunku do małych dzieci, a także dojrzewającej młodzieży.Gdy nauczyciel podchodzi do nich z uśmiechem,serdecznie,ciepło to łatwiej osiąga efekty przekazu naukowego czy wychowawczego. Przecież szybciej akceptujemy człowieka, który okazuje nam życzliwość, łatwiej przed nim otwieramy umysł i serce takim człowiekiem częściej współpracujemy.

• Stosunku do siebie samego.

Jest to przedewszystkim kategoria samoświadomości.Nauczyciel musi znać swoje zobowiązania wypływające ze stosunku do nauczania przedmiotu i stosunku do ucznia oraz własne ograniczenia.Te jednak musi umieć przezwyciężać, bo samoświadomość zobowiązuje go także do samodoskonalenia.Tu nasuwa się myśl S,.Nalaskowskiego „ zawód pedagoga wymaga nie tylko sumiennego wykształcenia i gruntownej wiedzy,ale także odpowiedniego wychowania.”Oraz „ prócz wiedzy pedagogicznej, motywacji i umiejętności dydaktyczno-wychowawczych ważnym środkiem wpływania na psychikę młodzieży jest osobowość i autorytet wychowawcy-nauczyciela:.
Biorąc pod uwagę fakt, iż wiemy, jakie właściwości SA potrzebne do tego, aby dobrze wykonywać zawód nauczyciela jak i te własciowości można osiągnąć poprzez edukacje, praktykę, aktywność społeczna i kształtowanie charakteru.- Możemy przyjąć ze jest to zawód dostępny dla każdego człowieka z wyjątkiem ludzi, u których występują określone upośledzenia lub schorzenia psychosomatyczne oraz rażące defekty wyglądu zewnętrznego,uniemożliwiające jego wykonywanie.
Praca nauczyciela jest ukierunkowana ze ściśle ze sobą sprężone cele:
• Edukacyjny, który wiąże się z przekazywaniem uczniom określonego zasobu wiedzy oraz wychowwawcy, który łączy się z kształtowaniem myślenia, opinii,postaw i zachowań uczniów a także wyrobienia u nich społecznie pożądanych u nich nawyków. Nauczyciel może wyżej wymienione cele realizować, jeśli jest do tego dobrze przygotowany.Ma odpowiednie cechy psychofizyczne i charakterologiczne.
• Na zawodowe przygotowanie nauczyciela składa się:
• Przygotowanie teoretyczne(ogólne,specjalistyczne,pedagogiczne)
• Przygotowanie praktyczne w zakresie przekazywania swojej wiedzy i umiejętności uczniom i wychowawczego oddziaływania na nich
• Wyrobienie społeczne, kształtujące umiejętności organizacyjne i prospołeczne postawy uczniów.
Właściwości psychofizyczne i charakterologiczne, jakie powinien mieć nauczyciel nie są dane kandydatowi do tego zawodu z chwila przyjścia na świat,lecz muszą być pop prostu przez niego osiągnięte,wyuczone, zdobyte przez lata nauki i gromadzenia doświadczeń życiowych..Na przestrzeni wieków bardzo popularny i stary zawód nauczyciela ulegał pewnej mitologizacji.Wynika to między innymi stad, iż wielu nauczycieli przypuszcza, iż ich zawód łączy się z powołaniem,chociaż zdają sobie sprawę ze o dobrym wykonywaniu wspomnianego zawodu decydują przede wszystkim odpowiednie przygotowanie teoretyczne i praktyczne nie jakiś mityczny „akt powołania”.Nie ma dostatecznych racji,które uzasadniałyby jakieś irracjonalne tłumaczenia procesów związanych ze społeczna selekcją do poszczególnych zawodów. Wszelkie zaś próby zmierzające do mitologizowania pewnych zawodów( w naszym przypadku nauczyciel” służą określonym celom ideologicznym,realizowanym niekiedy na użytek jednostek, a niekiedy z myślą o potrzebach dużych grup ludzi.
Należy jednak stwerdzic,ze profesja nauczyciela to jedynie wyuczony zawód.(Zawód,który wykonując daje nam ludziom pieniądze i utrzymanie się.
Chociaż ja sama osobiście uwazam,ze zawód nauczyciela jest tylko i wyłącznie zawodem..Który daje jak wiele innych zawodów pieniądze….Zarobek na chleb powszedni, po namyśle i przeanalizowaniu moich myśli niechybnie jednak dochodzę do wnioskuje profesjonalizm łatwo da się przedstawić jako aspekt powołania, powołanie zaś –jako aspekt profesjonalizmu.


BIBLIOGRAFIA




• „Sztuka nauczania”- pod redakcją K.Konarzewskiego.W-wa.1993
• „Emocjonalne uwarunkowania autorytetu nauczyciela” E.Badura W-wa.1981
• „Moralne wybory nauczycieli” P.Meirieu.W-wa.2003
• „Wprowadzenie do pedagogiki ogólnej” S.Nalaskowski.Olsztyn 2004


PLAN KONSPEKT

1.WYJAŚNIENIE POJĘCIA „ZAWÓD”,”NAUCZYCIEL”

2.OMÓWIENIE KATEGORII PROFESJONALIZMU

a)stosunek nauczyciela do nauczania przedmiotu
b)stosunek nauczyciela do nauczania
c)stosunek do samego siebie

3.
PRZEMYŚLENIA MOJE, PEDAGOGÓW, ( wyjaśniające że
Nauczyciel jest zawodem, a nie powołaniem.