Choroby układu moczowego.
Choroby układu moczowego, a zwłaszcza nerek stanowią duże zagrożenie dla organizmu. Najczęstsza przyczyną chorób są zakażenia bakteryjne i związane z nimi zapalenia nerek, zapalenie pęcherza moczowego i zapalenie cewki moczowej. Choroby te występują w każdym wieku, a ich drogi zakażenie to:
· Układ moczowy (począwszy od cewki moczowej, przez pęcherz, moczowód i miedniczki do nerek)
· Układ krwionośny (np. bakterie pochodzące od chorych migdałów, zębów zaatakowanych próchnicą, zaropiałych zatok)
· Układ limfatyczny (np. bakterie pochodzące z jelita grubego).
Wczesne rozpoznanie i leczenie choroby znacznie zmniejsza możliwość powstania zaburzeń w układzie moczowym i uszkodzenia nerek> Duży wpływ na układ moczowy wywierają też czynniki klimatyczne, a zwłaszcza temperatura. Dlatego wskazane jest, aby dla zapobieżenia schorzeniom nerek przestrzegać też pewnych zasad:
- w czasie chłodów ubierać się ciepło (szczególnie zabezpieczać przed oziębnięciem okolice nerek0
- unikać kąpieli w zimnej wodzie, zwłaszcza gdy ciało jest rozgrzane
- zabezpieczać nogi przed przemoczeniem i oziębieniem, bowiem wywołuje to zmiany ukrwienia nerek
- nie siadać na mocno wyziębionych miejscach, a szczególnie na ziemi, ponieważ przeziębienia są częsta przyczyną chorób układu wydalniczego.
Przetrzymywanie moczu w pęcherzu powoduje rozciągnięcie jego ścian i osłabienie mięśni pęcherza moczowego. Może to być przyczyna mimowolnego moczenia się, co często występuje u dzieci.
ZAPALENIE PĘCHERZA MOCZOWEGO
To najczęstszy przeważnie bakteryjny stan zapalny dróg moczowych . Polega na odczuciu silnego parcia .
NOWOTWORY NEREK
Nowotwory złośliwe nerek stanowią 1,5 - 2 procent ogólnej liczby zachorowań. Ta statystyka wypada gorzej w stosunku do dzieci; nowotwory układu moczowego to około 16 procent wszystkich guzów złośliwych.
Objawy w nowotworach nerek nie są od razu ostre i jednoznaczne. Często dochodzi do rozpoznania, kiedy lekarz szuka przyczyny ogólnego osłabienia, niedokrwistości, stanów podgorączkowych albo też gdy pojawią się przerzuty w innych narządach. Leczenie chirurgiczne polega na usunięciu chorej nerki wraz z otaczającą ją tkanką tłuszczową, torebką włóknistą i zawartością wnęki nerkowej. Często postępowanie jest złożone, podejmuje się leczenie przez radioterapię i chemioterapię. W nowotworach nerek rokowania są zawsze poważne. Ze statystyk wynika, że uzyskuje się około 50 procent wyleczeń ponad 5-letnich, jeśli nie wystąpiły przerzuty, i o połowę miej, czyli tylko ok. 25 procent takich wyleczeń, jeśli przerzuty nastąpiły.
TORBIELOWATOŚĆ NEREK
Jest wadą uwarunkowaną genetycznie, czasem powtarzającą się w rodzinie. na szczęście zdarza się rzadko. w jednej lub obu nerkach występują cystowate twory, które z czasem mogą doprowadzić do ciężkiego uszkodzenia miąższu nerek i ich niewydolności. W około 7 procentach przypadków torbielowatość nerek to wada rozpoznawana tylko w jednej nerce, podczas gdy druga jest zupełnie prawidłowa.
BIAŁKOMOCZ
Białkomocz jest to zjawisko, w którym dochodzi do pojawienia się białka w moczu. Najczęściej oznacza to, że doszło do rozwoju jednej z postaci kłębuszkowego zapalenia nerek. Niekiedy białkomocz może wystąpić przejściowo w takich stanach jak: gorączka, wysiłek fizyczny.