Umiejętności sprzyjające zapobieganiu chorobom. Doskonalenie zdrowia fizycznego, psychicznego i społecznego.

Edukacja zdrowotna jest procesem dydaktyczno- wychowawczym, w którym uczniowie uczą się jak żyć, aby zachować i doskonalić zdrowie własne i innych ludzi oraz tworzyć środowisko sprzyjające zdrowiu, a w przypadku choroby lub niepełnosprawności aktywne w jej leczeniu radzenie sobie i zmniejszanie jej negatywnych skutków.
Celem edukacji zdrowotnej dzieci i młodzieży jest udzielanie im pomocy w:
- poznawania siebie, śledzeniu przebiegu swojego rozwoju, identyfikowaniu i rozwiązywaniu problemów zdrowotnych;
- rozumieniu, czym jest zdrowie, od czego zależy, dlaczego i jak należy o nie dbać;
- wzmacnianie poczucia własnej wartości i wiary w swoje możliwości;
- rozwijaniu umiejętności osobistych i społecznych sprzyjających dobremu samopoczuciu i pozytywnej adaptacji do zadań i wyzwań codziennego życia;
- przygotowanie się do uczestnictwa w działaniach na rzecz zdrowia i tworzenia zdrowego środowiska w domu, w szkole, miejscu pracy, społeczności lokalnej;
Przyjęto założenie, że treści kształcenia powinny uwzględniać holistyczne (całkowite) podejście do zdrowia. Zakłada ono, że zdrowie człowieka składa się z kilku wzajemnie powiązanych wymiarów: zdrowie fizyczne, psychiczne, społeczne, duchowe, seksualne oraz że zależy ono od w znacznym stopniu od zdrowia społeczeństwa i zdrowia środowiskowego.
Efektem tego założenia było rozszerzenie zakresu edukacji zdrowotnej o aspekty zdrowia psychospołecznego, ze szczególnym uwzględnieniem umiejętności życiowych. Wśród tego bloku „edukacja zdrowotna”, wymieniono: pozytywne myślenie, budowanie poczucia własnej wartości, wiary w siebie, podejmowanie decyzji, utrzymywanie dobrych relacji z innymi, dawanie i przyjmowanie wsparcia, rozwiązywanie problemów, gospodarowanie czasem, radzenie sobie z presją, krytyką, negatywnymi emocjami i stresem. Tradycyjnie szkolna edukacja zdrowotna koncentruje się wokół biologii człowieka, profilaktyki chorób i wybranych uwarunkowań zdrowia fizycznego (w tym zwłaszcza higiena osobista, aktywność fizyczna i żywienie.
Związki wychowania fizycznego z edukacją zdrowotną są dostrzegane i analizowane od dawna przez licznych ekspertów z obu obszarów edukacji. Ważnym zadaniem szkoły jest edukacja zdrowotna, której celem jest kształtowanie u uczniów nawyku (podstaw) dbałości o zdrowie własne i innych ludzi oraz umiejętności tworzenia środowiska sprzyjającego zdrowiu.
Bezpieczna aktywność fizyczna i higiena osobista.
Wykonuje się ćwiczenia kształtujące i kompensacyjne w celu przeciwdziałania negatywnym dla zdrowia skutkom pracy, w tym pracy w pozycji siedzącej i przy komputerze. Szczególnie zalecane są zajęcia ruchome na zewnątrz budynku, w środowisku naturalnym. Warunkiem skuteczności zajęć zdrowotnych jest prowadzenie zajęć z wykorzystaniem różnorodnych metod i technik aktywizujących oraz interaktywnych.
Wychowanie fizyczne pełni ważne funkcje edukacyjne, rozwojowe i zdrowotne. Wspiera rozwój fizyczny, psychiczny i społeczny oraz zdrowie uczniów, kształtuje obyczaj aktywności fizycznej i troski o zdrowie w okresie całego życia. Na każdym etapie edukacji , wychowanie fizyczne powinno wytwarzać nawyk aktywności fizycznej rozwiązując zainteresowania i podstawy uczniów oraz przyczyniając się do budowania pozytywnego obrazu własnej osoby jako uczestnika aktywności fizycznej o charakterze rekreacyjnym, sportowym, turystycznym bądź tanecznym.