Poznanie ludzkie.
Człowiek poznający.
Poznanie jest warunkiem i narzędziem ludzkiego poznania. Jest warunkiem samookreślenia, względnej autonomii danej osoby, sposobem bytowania każdego z nas.
Dzięki poznaniu człowiek przyswaja świat.
Potrzeba posiadania ogólnego poglądu na świat i wiedzy o świecie wypływa z ciekawości naturalnej, również z podejmowania wyborów moralnych, wyborów i zagadnień praktycznych. (współczesna kultura nam tego nie ułatwia, popadamy w relatywizm moralny)
Poznanie ludzkie.
W śród naszych czynności świadomych są takie, których sens polega na uzyskiwaniu informacji o czymś, na uchwyceniu istnienia i własności czegoś. Są to czynności poznawcze.
Bezpośrednio dana jest nam różnica między pożądaniem, wytwarzaniem, oczekiwaniem.
W poznawaniu wydobywamy jakby coś z mroku, z za zasłony, coś odkrywamy.
Właściwości poznania:
1. Poznanie ludzkie jest ASPEKTYWNE tzn. że spostrzeżenia, pojęcia, sądy, rozumowanie, dotyczą danych przedmiotów z jakiegoś punktu widzenia. Ujmują tylko pewne ich strony i przejawy. Osiągnięcie wszechstronnego poznania jest czymś wyjątkowym. Może zachodzić wobec prostych sytuacji.
2. Poznanie ludzkie jest REFLEKSYWNE tzn. sugeruje, że każda czynność poznawcza oraz jej rezultat (wynik) może stać się przedmiotem innej czynności poznawczej a tym samym jej rezultatem
Naturalna ciekawość oraz potrzeby i warunki działalności człowieka zmuszają do takiego organizowania, żeby w miarę swoich możliwości zabezpieczył się od błędów. W ten sposób podejmuje się trud uprawiania nauki.
Role poznania ludzkiego.
Każdy z ludzi spełnia różne czynności, podejmuje rozmaite prace, stara się osiągać cele, jest podmiotem działania i poznania.
Zachodzi powiązanie poznania i działania.
Postępowanie nie jest oparte na orientacji co do przedmiotów, środków, okoliczności.
Jak można chcieć czegoś o czym się nic nie wie?
Poznanie jest nie tylko środkiem do czegoś, jest też przede wszystkim swoistym sposobem bytowania (czyli naszego funkcjonowania).
Poznający wykracza poza siebie, świadomością jest przy przedmiocie poznawanym, uzyskuje o nim wiedzę, przyswaja go i rozszerza się o niego.
To poznawcze, świadomościowe przyswajanie przedmiotu jest czymś radykalnie odmiennym od przyswajania fizycznego.
W ten sposób poznanie nadaje człowiekowi (jako podmiotowi poznającemu) szczególną pozycję w świecie.
Żaden byt prócz człowieka nie jest zdolny tak poznawać jak człowiek (reszta bytów mają instynkty).
Instynkt to co innego niż zdolności poznawcze i zdolności wyboru, dlatego człowiek w hierarchii bytów stoi na samym wierzchołku.