Pedagogika I semestr

SUBDYSCYPLINY:1.Ped. ogólna-język nauk. Ped. Oraz warsztat pracy metodologicznej. 2.Teoria wychowania- ustala cele, teści,formy i zasady działań ped.W wych. Dążymy do rozwoju wszechstronnej osobowości wychowanka, dlatego wyróżniamy wych.fizycz.,do życia w rodzinie, seksualne.)3.Teoria kształcenia(nauczania lub dydaktyka) formuuje cele,treści,formy i zasady uczenia się i nauczania. 4.Peda. porównawcza porównywanie aktualnych systemów oświatowych,wychowawczych i opiekuńczych w różnych państwach. 5.Społeczna-analizuje wpływy wychowawcze których źródłem jest człowiek,bada wpływ oddziaływań jednostki na grupe i odwrotnie. 6.Andragogika-wychowaniem,kształceniem i organizacją czasu wolnego ludzi dorosłych. 7.specjalna-osobami z dysproporcjami w harmonijnym rozwoju psychofizycznym. 8.Hist. wychowania i oświaty-przedst. Dzieje praktyki pedagogicznej w róznych systemach i epokach zajmuje się ponadto dziejami myśli pedagogicznej.


KRYTERIA PEDAGOGICZNE wg.Stanisława Kawuli. 1.Kryterium celów działalności edukacyjnych –Teoria kształcenia/nauczania –Teoria wychowania 2.Kryterium metodologiczne – Ped. Ogólna –Ped.
Społeczna –Hist. Wych. I oświaty 3.Kryterium problemowe –ped. Porównawcza. –Pedeutologia-nauk. O zawodzie nauczyciela. 4.Instytucjonalne –ped. Przedszkola –ped.szkolna –ped.szkoły wyższej 5. K dewiacji i defektów ludzkich –ped. Specjalna [a)tyflopedagogika- osobami niewidomymi,niedowidzącymi. b) surdopedagogika-niesłyszącymi,niedosłyszącymi c)rewalidacja-choroby przewlekłe,chore i niepełnosprawne d)oligofrenopedagogika-upośledzone umysłowo e)resocjalizacja-niedostosowanymi społecznie] 6. K rozwojowe –Ped. Wieku przedszkolnego i wczesnoszkolnego. – Ped. Młodzieży-hebagogika. –Ped. Osób dorosłych-andragogika (18-64lat) –Ped w wieku starczym-geragogika. 7. K celów działalności ludzkiej –Ped pracy opiekuńczej –Ped pracy wychowawczej –Ped pracy socjalnej –Ped pracy terapeutycznej –Ped pracy,czasu wolnego


WYCHOWANIE-zamierzona świadome podejmowanie działania, których celem jest wszechstronny rozwój osobowości wychowanka i przygotowania go do życia w społecz. Określone funcie pełnią tu:rodzina,szkoła,wspólnota religij. instytucje wych.pozaszkolnego. Wych. Jest procesem o charakterze społ. Jego cele i treść zmieniają się wraz z rozwojem społecz. i kult.

SAMOWYCHOWANIE-samorzutna praca człowieka nad ukształtowaniem własnego poglądu na świat,własnych postaw,cech charakteru stosownie do założonych kryteriów,celów i ideałów. Aktywność własna jednostki, praca nad samym sobą,kształtowanie siebie i samorealizacja.

KSZTAŁCENIE-proces nauczania jak i uczenia się czyli całość czynności umożliwiających jednostce uzyskanie wiedzy i osiągnięcie wszechstronnego rozwoju osobowości,rozwijanie uzdolnień,zainteresowań,ogólnej sprawności umysłowej i fizycznej.W tym procesie wyrabiają się odpowiednie do celów kształcenia postawy i przekonania. Wynikiem jest wykształcenie

SAMOKSZTAŁCENIE-samouctwo czyli osiąganie wykształcenia poprzez działalnośc której cele, warunki i środki ustala sam podmiot.

NAUCZANIE-systematyczny sposób pracy nauczyciela z uczniami umożliwiający uczniom opanowanie wiedzy oraz umijęrności zastosowania jej w praktyce.

UCZENIE SIĘ-na podstawie doświadczenia, poznawania i ćwiczeń powstają nowe formy zachowania się i działania. Wcześniejsze formy zmieniają się.

PEDAGOGIZACJA-działalność zmierzająca do szerzenia wiedzy i kultury pedagogicznej w społeczeństwie.

SOCJALIZACJA-proces(oraz rezultat tego procesu) nabywania przez jednostkę systemu wartości,norm oraz wzorców zachowań obowiązujących w danej społeczności. Trwa przez całe życie, największe nasilenie wystepuje gdy dziecko zaczyna stawać się istotą społeczną(wtedy najw. Rola należy do rodziców później wychowacy i rówieśnicy oraz instytucje)

ŚRODOWISKO-ogół osób i grup oddziaływujących na człowieka. Kształtuje każdą osobę podczas jej rozwoju, czesiowo deteminizując jej poglądy, zachowania i możliwości.

DOKSZTAŁCENIE-kształcenie realizowane w wieku androgonicznym równolegle z praca zawodową w celu zdobycia takiego wykształcenia jakie jest im niezbędne do wykonywania zawodu.

DOSKONALENIE-podwyższanie kwalifikacji pracowniczych za pośrednictwem róznych form kształcenia i samouctwa. Niezbędne w wieku produkcyjnym.

CZAS WOLNY-to czas którym dysponuje człowiek po wykonaniu obowiązkowych czynności takich jak nauka, praca, czynności związane z codziennym życiem.

DOJRZAŁOŚĆ SZKOLNA Problem dojrz. Szkol. Należy do zagadnienia ped.rozwojowej i wychowawczej. To dojrzałość dzicka do rozpoczęcia nauki w szkole,która polega na gotowości dziecka do podjęcia nowych zdań jak i zdolność do przystosowania się do nieznanego środowiska oraz ogólnie zmienionej sytuacji życiowej> nie jest uwarunkowana biologicznie. DOJRZ. INTELEKTUALNA-umiejętność przyswajania wiedzy i kojarzenia faktór a przede wszystkim chęć rozwijania swojej wiedzy i poszerzania horyzontów myślowych,by umieć odnaleźć się w każdym środowisku i mieć możliwość zabrania głosu w dyskusji. DOJRZ. EMOCJONALNA- zaminy polegaja tu na przejściu od uczuć destrukcyjnych, braku równowagi do uczuć konstruktywnych9budujących) i osiągnieć równowagi emocjonalnej zamienia się tez interpretacja sytuacji i stosunek do konfliktów.Młody człowiek który dotąd interpretował sytuacje subiektywnie i uciekał od konfliktów teraz preferuje interpretacje obiektywne i stawianie czoła różnorakim konfliktom.

DOJRZ.SPOŁECZNA- objawa się w możliwości współdziałania, człowiek chce być doceniany, chce działać, pragnie czuć się spełniony, osoba dojrzała społecznie pragnie pomagać innym i udzielać się społecznie.

DOJRZ.FIZYCZNA- ogólna sprawność organizmu i zdrowie dziecka. Długotrwałechoroby,defekty fizyczne i inne dolegliwości organizmu utrudniają prace szkolną dziecka. Dziecko szkolnemusi dysponować odpowiednim zasobem sił fizycznych i odpornością na zmeczenie.

STYLE KIEROWANIA KLASĄ 1.Styl liberalny-pasywny,unika interwencji,daje pełna swobodę,na pytanie dostajemy odpowiedz zgodną z naszymi oczekiwaniami, kierujący nie przedstawia na ogół własnych koncepcji zalezy mu tylko na wykonaniu zadania.Unika ocen ludzi i nie pobudza do działania. Takie kierowanie prowadzi do chaosu,ważniejsza staje się struktura nieformalna w grupie a po pewnym czasie wyłania się nowy przywódca.
2.Styl demokratyczny-zachęca członków grupy do wspólnego dyskutowania i decydoaniao celach,przedmiocie i zakresie aktywności jej członków a przy ocenie działalności zabiega o przedstawienie obiektywnych postaw i ocen. 3.Styl autokratyczny-Kierujący sam ustala cele grupy i metody działaniam sam dokonuje podziału pracy. Oddziałuje przez polecenia i kary. Motywuje strachem i sankcjami jego stosunek do podwładnych zależy od nastoju.


TRUDNOŚCI WYCHOWAWCZE 1.sam wychowanek,uczeń brak kontaktu,próba zwrócenia na siebie uwagi,problemy emocjonalne,choroby,podłoze genetyczne. 2.Rodzina środowisko rodzinne-brak czasu dla dziecka,style kierowania,zachowania członków rodziny,nadmierna troskliwość,warunki mieszkalne,środki finansowe. 3.szkoła style kierowania klasą,wpływ równiesników,zła organizacja lekcji,niekonsekwencje wychowawcze,nauczyciel(brak kontaktu,brak obiektywizmu)  kłopoty wychowawcze-wagary,alienacja,wyciszenie,wulgaryzm,kradzieże,kłamstwa.


TRUDNOŚCI DYDAKTYCZNE 1.dysleksja –trudność w czytaniu 2.dysortografia-problemy z opanowaniem ortografii 3.dysgrafia-trudności z utrzymywaniem ładnej szaty graficznej 4.dyskalkulia-z opanowaniem zasad matematyki. 5.dyzmuzja- z muzyką 6.dysleksja czynna- analfabetyzm funkcjonalny, nie rozumienie czytanego tekstu. 7. legastenia-trudności w opanowaniu nauki wszystkich przedmiotów. 8. lateralizacja-zaburzenie stron i kierunków, tutaj w pisaniu tzw. odbicie lustrzane np. zamiast bok-dok, p=d


WADY WYMOWY I MOWY- 1. Alalia-brak mowy,który nigdy wczesniej nie wykształciń się. Występ. Dwa typy motoryczny[Dziecko rozumie, a nie mówi] i słuchowy. 2.Afazja- brak mowy który wczesniej się wykształcił. Brak mowy w afazji spowodowany jest wypadkami i traumatycznymi przeżyciami. 3.Dysfazja-zła realizacja jednej, kilku lub nawet wszystkich(wówczas->bełkot) głosek. W skład dysfazji wchodzą a)seplenienie-zła realizacja szeregu głosek (sz,cz,ś,dż,ź,dź,s,c,z,dz) b)Relanie(zła realizacja głoski r i zamiana jej na tzw. r francuskie na j lub l. 4)kasacja- zamiana głosek k,g na t,d 5) Mowa bezdźwięczna-zamiana głosek dźwięcznych na bezdźwięczne 6)Nosowanie-wymowa głosek ustnych jako nosowe i nosowych jako ustne. 7)Mutyzm- brak mowy-chwilowy, w danym czasie spowodowany sytuacja stresującą. 8.Jąkanie- zaburzony układ oddechowy, fonetyczny i fonemowy. Dwa typy- a)toniczny-t-t-ttorebka b)kloniczne- to-rebka

FOBIA SZKOLNA – jest to bardzo silny, niezrozumiały a także nie udający się opanować strach przed sytuacjami lub przedmiotami, objawiająca się w unikaniu tych elementów. Lęk jest czasem połączony z określonymi objawami wegetatywnyminp.bólem głowy,drgawki. Fobia jest zaburzeniem nerwowym, fobie mogą się nagromadzać co prowadzi do komplikacji życiowych. Szkolna jest odzwierciedleniem fobii sytuacyjnej wyróżniamy dwa typy-na osobe (przedmiotowo osobowa fobia szkolna) lub fobia szkolna sytuacyjna na klasówki np. KLASYFIKACJA FOBII opiera się na rodzaju czynnika powodującego. Np. fobia na określoną sytuacje to fobia sytuacyjna.


SZKOŁA instytucja oświatowa,która spełnia podstawową funkcję dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą. W Polsce 1.09.1999r weszła w życie reforma ustroju szkolnego. (Mirosław Handke wpr.Gimnazja). 1.Szkoła podstawowa-składająca się z dwóch etapów 1)kształcenie zintegrowane występuje jeden nauczyciel,stawia oceny cyfrowe,jedynie na koniec ocena opisowa. 2)Nauczanie blokowe-podział na bloki tematycznenp.humanistyczne (hist+polski) oceny cyfrowe, skala 6cyfrowa.
W polskim systemie oświaty sz.podst. podzielone są ze względu na specyfike kształcenia i sposób finansowania. a).specyf.kształ.(muzyczne,specjalne,życia,sportowe,językowe,baletowa) b)finase-publiczna,społeczna,prywatne.. Na koniec test prorietujący. Obowiązek szkolny w Polsce od 6 (zerówka) – 18 lat. 2.Gimnazjum- 3lata.skala ocen syfrow, w niektórych SA profile, podział na przedmioty. Egamin do lizeum mówiący o możliwościach ucznia. 3.Liceum(3lata) Technikum (4lata) Szkoły Zawodowe (2lata+egzamin). 4.Szkolnictwo policealne (nie trzeba mieć matury,zaczyna się we wrzesniu,2 lata) Szkolnictwo wyższe po maturze. 3lata licencjat+2 lata magister. Politechnika-3lata inżynier; pielęgniarska 5 lat; lekarska-6lat; wokalne 4 lata;

RODZINA- głowne środowisko wychowawcze i podstawowa grupa społeczna składająca się z rodziców, ich dzieci i krewnych, łączy ich wspólnota majątkowa i mieszkaniowa, więź formalna oraz określony zespół funkcji.


FUNKCJE RODZICIELSKIE 1.religijna 2.psychiczna,3.opiekuńcze 4.ekonomiczno-materialna 5.emocjonalno-ekspresyjna 6.wychowawcza 7.seksualna 8.klasowa 9. legalizacyjno kontrolna 10.prokreacyjna 11.towarzysko-kulturalna 12.socjalizacyjna


ZADANIA RODZICIELSKIE 1.troska o rozwój fizyczny, sprawność i zdrowie dziecka. 2. troska o rozwój umysłowy 3. rozbudzanie zainteresowań i potrzeb kulturalnych. 4. Przygotowanie do samodzielnego zycia 5.zaspokojenie potrzeb uczuciowych dziecka. 6.Wykształcenie postawy otwartej na problemy otaczającego świata. 7.Wpojenie zasad i norm moralnych 8. Nauczenie radzenia sobie z trudnościami i niepowodzeniami. 9. Rozbudzenie poczucia godności osobistej 10. Kształtowanie ambicji i aspiracji na miare własnych możliwości 11.Uczenie umiaru i skromności 12. Rozwijanie patriotyzmu, szacunku.


KLASYFIKACJA POLSKICH RODZIN 1.Matrialchalna matka utrzymuje rodzine i ma decydujący głos. 2.patrialchalna- ojciec 3.egalitarna –partnerska, demokratyczna, prawa i obowiązki równo podzielone. 4.nuklearna- rodzice i dzieci nie utrzymywanie kontaktu z dalszą rodziną 5.dwupokoleniowa-rodzice i dzieci 6.wielopokoleniowa-dzieci rodzice i dziadkowie 7.niepełna ( półpełna) prawa,obowiązki na jednym z rodziców w skutek śmierci drugiego. 8. rozbita-rozwód 9.zdezorganizowana- małżeństwo mieszka razem wraz z dziecmi ale są tzw. separacji. 9. Zrekonstruowana- ponowne małżeństwo 10.zastępcza- prawa i obowiązki przyjmuje na czas określony. 11.Adopcyjne- przejmuje prawa i obowiązki nad dzieckiem. 12. Zdemoralizowana-konflikty,przemoc,uzależnienie.

POSTAWY RODZIECIELSKIE

POZYTYWNE:1.Akceptacja dziecka, dziecko czuje się potrzebne bezpieczne, jest zadowolone potrafi nawiązac trwałe kontakty emocjonalne, wyrażac uczucia, jest wesołe,miłe odważne. 2.Współdziałanie z dzieckiem, zainteresowanie dzieckiem,zaangażowanie go w sprawy i zajęcia rodzinne. Diecko czuje się potrzebne i bardzo wartościowe. 3.Wspóldziałając I Akceptując dziecko powinno się pozwalac mu na coraz większą samodzielność. Z jednej strony bronic dziecko przed niebezpieczeństwami a jednocześnie pozwolic mu na samodzielnośc. Dziecko jest pomysłowe,bystre i współdziała z równiesnikami. 4.Szanowanie praw jakie posiada dziecko, jego indywidualności , małych tajemnic i jego działalności. Dziecko jest lojalne,samodzielna,solidarne

NEGATYWNE 1.odrzucająca zbyt duży dystans uczuciowy rodziców. Dziecko staje się ciężarem i wzbudza niechęć. Rodzice otwarcie krytykują dzieci, wymierzają mu surowe kary, nie pozwalają na wypowiedzenie przez niego swojego zdania, mają wygórowane żądania. Dziecko jest zastraszane i bezradne więc będzie agresywne,kłotliwe, nieposłuszne, będzie kłamać.
2. Unikająca – małe zainteresowanie dzieckiem i jego problemami może być spowodowane wewnętrznym brakiem troski o dziecko, zaniedbaniem jego potrzeb biologicznych i ekonomicznych. Dziecko cechuje brak wytrwałości w działaniu, niezdolny do stałych uczuć odczuwa prześladowanie. 3. Nadmiernie wymagająca Nie liczą się z możliwościami dziecka, nie szanują jego praw i indywidualności. Maja wygórowane wymagania , ograniczają jego samodzielnośc. Dzieci cechuje brak wiary we własne możliwości, niepewsnośc, lękliwośc, przewrażliwienie, brak zdolności do koncentracji uwagi. 4.Nadmiernie ochraniająca- bezkrytyczne podejście do dziecka, tolerancja jego niewłaściwych zachowań, zaspokajają każdą zachciankę, pozwalają rządzić dziecku całą rodziną, niepozwalają na samodzielność, ulegają mu. Dzieci cechuje opóźnienie dojrzałości społecznej,bierność, zarozumiałość, poczucie większej wartości, nadmierną pewność siebie i nieustępliwość.

Konwencja Praw Dziecka - międzynarodowa konwencja przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne ONZ dnia 20 listopada 1989, obowiązujący w prawie wszystkich państwach świata (m.in. z wyjątkiem USA). Polska ratyfikowała tę Konwencję 23 grudnia 1991r.(w Dzienniku Ustaw), a dokument sam ,opatrzono pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie 30 kwietnia 1991r. W Konwencji Praw Dziecka zostały spisane wszystkie prawa dziecka!. Składa się z Preambuły i 54 artykułów,które są dla nas sprawiedliwe. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka uchwalona została przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 10 grudnia 1948 roku w Paryżu, prace nad nią trwały od roku 1947.Rozpoczyna się Preambułą, po niej następuje 30 artykułów. Pierwsze trzy artykuły poświęcone są Wolności, Równości i Braterstwu – zasadom uznanym już przez Wielką Rewolucję Francuską. Niektóre z postanowień Deklaracji: 1.każdy człowiek jest wolny 2.niestosowanie dyskryminacji 3.prawo do sądu 4.prawo do sprawiedliwego procesu 5.prawo do własności 6.prawo do zrzeszania się 7.wyrzeczenie się niewolnictwa 8.zagwarantowanie ochrony prywatności 9.zakaz tortur i nieludzkiego traktowania Inne wartości potwierdzone przez Deklarację to: 1.wolność sumienia 2.wolność wyznania i wolność do zmiany wyznania 3.równość płci


UNICEF Fundusz Narodów Zjednoczonych Pomocy Dzieciom.Organizacja jest częścią systemu ONZ. Powstała z inicjatywy Polaka dr. Ludwika Reichmana 11 grudnia 1946 w wyniku uchwały Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych. Głównym celem UNICEF jest pomoc dzieciom w zakresie wyżywienia, ochrony zdrowia, praca na rzecz ich dobra oraz rozwijanie oświaty. Zakres działania organizacji jest globalny. Początkowo Fundusz Narodów Zjednoczonych Pomocy Dzieciom miał za zadanie pomagać dzieciom żyjącym w trudnych warunkach po II wojnie światowej przez dostarczanie lekarstw, odzieży, żywności itp. Po 1953, kiedy to UNICEF na stałe został włączony do ONZ, jego zakres działania znacznie się poszerzył. Zajęto się nie tylko opieką lekarską, ale i zapewnieniem elementarnego wykształcenia matki i dziecka w krajach rozwijających się. Za swoją działalność
UNICEF otrzymał w 1965 Pokojową Nagrodę Nobla. Główna siedziba UNICEF znajduje się w Nowym Jorku. Polski Komitet UNICEF mieści się w Warszawie.


UNESCO Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury z siedzibą w Paryżu – organizacja międzynarodowa utworzona 16 listopada 1945 roku jako organizacja wyspecjalizowana ONZ. Pierwszym sekretarzem generalnym UNESCO został Julian Huxley, biolog i pisarz. Podstawowym celem organizacji jest wspieranie współpracy międzynarodowej w dziedzinie kultury, sztuki i nauki, a także wzbudzanie szacunku dla praw człowieka, bez względu na kolor skóry, status społeczny i religię. Program działalności UNESCO obejmuje dwa zasadnicze działy: 1. działania na rzecz rozwoju nauki i kultury 2. udzielanie pomocy materialnej, technicznej i kadrowej w organizowaniu oświaty . Wg stanu na lipiec 2006 UNESCO zrzesza 191 państw.