Klasyczny liberalizm i koncepcja państwa "minimum"

Ekonomiści klasyczni, a w szczególności Ricardo i Smith popierali prywatną inicjatywę, przedsiębiorczość i osobiste interesy jednostek. Zdawali sobie jednak sprawę, że swobodna działalność przedsiębiorczych jednostek nie gwarantuje pełnej harmonii i ich interesów z interesem ogółu. Zgodność tych interesów zapewnia wg nich „niewidzialna ręka” rynku, czyli samoczynnie działający mechanizm rynkowy. Działa on jednak dobrze dopiero wtedy, gdy w społeczeństwie i gospodarce panują sprawiedliwe prawa i porządek, a konkurencja nie jest ograniczana przez monopole. Smith i Ricardo nie bagatelizowali instytucji państwa, postrzegali ją jednak jako instytucję zapewniającą obronę narodową, stojącą na straży porządku i ładu publicznego, a także gwarantującą obywatelom podstawowe wolności, w tym ochronę ich praw własności i swobodę w sferze działalności gospodarczej. Ich zdaniem państwo nie powinno ograniczać inicjatywy poszczególnych jednostek oraz działania mechanizmu rynkowego. Powinno chronić konkurencję, a także tworzyć taką infrastrukturę instytucjonalno-prawną, która zapewniałaby możliwie stabilne „reguły gry” i pożądane społecznie działanie sił rynkowych.
Tak więc w świetle tej koncepcji państwo powinno być silne, ale równocześnie jego ekonomiczne funkcje powinny być sprowadzane do niezbędnego minimum.