Etyka i moralność w życiu każdego człowieka (odwołanie do polityki)

Kiedy byłam małą dziewczynką, zawsze marzyłam o mojej przyszłości. Ale nie takiej zwykłej przyszłości, ale wymyślonej przeze mnie. Przyszłości, która tkwiła w moich marzeniach odkąd pamiętam. Zostanę politykiem – oznajmiałam na każdym rodzinnym przyjęciu. Jednak do czasu… Do czasu aż troszkę zmądrzałam i kiedy zaczęłam zdawać sobie sprawę, co tak naprawdę polityka znaczy w moim kraju. W moich marzeniach była ona czymś niezwykłym. Moc rządzenia krajem, zmieniania go na lepsze przyciągała mnie do siebie jak magnes. Tak bardzo chciałam go ulepszać. Wiedziałam, że moja głowa pełna pomysłów może kiedyś wspomóc nasz kraj. Niestety. Drodzy obywatele, już teraz możecie żałować! Nie będę rządziła waszym krajem! Moja głowa pełna pomysłów w niczym Wam nie pomoże. A co jest sprawcą tych zmian? Politycy. I to, co robią z naszym, moim krajem. Można by powiedzieć, że właśnie to powinno mnie motywować jeszcze bardziej. Chęć zmian na lepsze. Ale nie… Obraz polskiej polityki w mojej głowie gwałtownie się zmienił. Oczywiście na gorsze. Korupcje, seksafery i inne przekręty odpychają mnie od tego środowiska. Tylko cud może pomóc mi zmienić zdanie na temat tego światka. A jak wiemy cud to ostatni ratunek po stracie nadziei…
Zanim dojdę do sedna mojego wypracowania chciałabym nieco przybliżyć definicję dwóch pojęć: moralności i etyki. Moralność jest to zbiór zasad, które określają, co jest dobre, a co złe, którymi zgodnie z danym światopoglądem powinni kierować się ludzie. Etyka natomiast jest to dział filozofii zajmujący się badaniem wspomnianej wyżej moralności i tworzeniem systemów myślowych, z których można wyprowadzać zasady moralne. Na pierwszy rzut oka te dwa pojęcia niczym się od siebie nie różnią. Jednak pamiętajmy, aby nigdy nie mylić ich ze sobą. Już w przeszłości ludzie byli etykami i przedstawiali swoje systemy etyczne. Byli to m.in.: Arystoteles, Platon, Kartezjusz czy też Immanuel Kant albo Rudolf Carnap. Ten ostatni jako pierwszy porównywał wszystkie utworzone do jego czasów systemy etyczne. Nawiązując do poprzedniego paragrafu, każdy polityk powinien dobrze się zachowywać i zachowywać zasady moralności i etyki. Polityk to osoba, która powinna świecić dobrymi manierami, elegancją. Ktoś, na kogo patrzyłoby się z podziwem, na jego chęć ulepszenia wspólnego kraju wszystkich obywateli. Jaka szkoda, że w Polsce nie jest dany nam oglądać obraz prawdziwych polityków. Idealnych polityków.
Obywatel to nie tylko pusta nic nieznacząca nazwa mieszkańca każdego państwa. To jednak do czegoś zobowiązuje. Co to za obywatel, który tylko bierze a nic od siebie nie daje? Mamy swoje obowiązki i prawa, które należy przestrzegać. Do obowiązków zaliczamy obowiązek szkolny od lat 7 albo też obowiązek płacenia podatków. Jednak nie mamy tylko obowiązków. Jak w każdym demokratycznym kraju mamy swoje prawa. Podzielę je na 3 grupy. Pierwsza to prawa i wolności osobiste oraz polityczne, czyli m.in.: prawo do życia, do wolności i nietykalności osobistej, prawo do sprawiedliwego sądu, wolność zrzeszania się do wszelkich związków, zgromadzeń, wolność wyboru miejsca zamieszkania i najważniejsze – wolność sumienia i wyznania. Druga grupa to prawa ekonomiczne i socjalne. Do najważniejszych z tej grupy należą: prawo do pracy, do własności strajku, zasiłku dla bezrobotnych, do wypoczynku, nauki, równej płacy za równą pracę oraz do wszelkich rent, zapomóg, które są nam dane. Ostatnia, trzecia grupa to wszelkie prawa z zakresu ekologii oraz prawo do korzystania z dorobku współczesnej cywilizacji. Zaliczamy do nich prawo do czystego powietrza, czystej wody i gleby, do bezpiecznej dla zdrowia żywności, prawo do ochrony danych osobowych oraz do korzystania z różnych źródeł informacji krajowej i zagranicznej. Tak na dobrą sprawę nie doceniamy tego ile mamy praw, a ile obowiązków. Warto zauważyć, że nie każdy obywatel stosuje się do obowiązków, a ze wszystkich praw korzysta jak gdyby nigdy nic. My, jeśli mamy, choć trochę honoru powinniśmy pokazać politykom jak się powinno żyć. My też stosujmy się do zasad etyki i moralności. Pokażmy im, że są w Polsce ludzie o wyższej kulturze niż oni. Może wtedy przemówimy im trochę do rozsądku i zmienią swoje zachowanie? Marzenia?
Reasumując, każdy z nas, czy to polityk czy zwykły, niekoniecznie szary obywatel powinien zachowywać zasady etyki i moralności. Świadczy to o naszej kulturze, dobrych manierach i wychowaniu. Przykry jest jedynie fakt, iż osoby o najwyższych stanowiskach, które reprezentują nasz kraj na arenie międzynarodowej zapominają o tych normach i obraz polskich polityków legnie w gruzach. Ja, jako porządny obywatel staram się wypełniać wszystkie moje obowiązki, stosować się do zatwierdzonych w Konstytucji Rzeczpospolitej praw. I choć zdanie o polityce zmieniłam na negatywne, to nadal mam w sobie ukrytą chęć do ulepszenia mojego kraju. Chciałabym, aby w moim kraju żyło się lepiej. Może jednak pomyślę jeszcze o mojej przyszłości w polityce? :)