Różne koncepcje miłości i jej wpływ na życie.

Istnieje wiele czynników kształtujących nasze życie i nas samych. Do najważniejszych zaliczyłabym typy osobowości, ponieważ to od nich miedzy innymi zależy jak będziemy postępować, również sposób w jaki nas wychowano, bo to rodzice „zaszczepiają” w dziecku podstawowe zachowania i wartości, ale także miłość. Pod wpływem tego właśnie uczucia człowiek może się zmienić, dojrzeć, a przede wszystkim być szczęśliwym. „Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i wszelką możliwą wiarę, tak iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym …” św. Paweł w liście do Koryntian mówi o najwyżej cenionych osiągnięciach i sprawnościach, jakie może zdobyć człowiek. Wszystkie one są jednak niczym w porównaniu z miłością, której brak przekreśla choćby najznaczniejsze zdobycze, sukcesy i umiejętności. Autor pokazuje wzorzec idealnej miłości, która „cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego… Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. …” Miłość ma rożne oblicza, które maja różny wpływ na życie człowieka.
„Wszystko co we mnie było, jest i będzie. Tobie. Na życie i na śmierć…”- są to słowa jednego z czterech bohaterów „Con amore” – Ewy. Jest to historia widziana oczami czterech młodych osób. Ewa dowiaduje się ze cierpi na nowotwór mózgu. Ma chłopaka Grzegorza, któremu chce o tym powiedzieć. Zamiast tego kłócą się a następnie rozstaja. Dziewczyna nie ma nikogo kto mógłby i chciałby się nią zaopiekować. Nie chce żyć, nie wierzy ze uda się ja wyleczyć. Jędrek, a właściwie Andrzej, jest nieśmiałym, zakochanym w Ewie młodzieńcem. Wspiera ja, przekonuje ze operacja się powiedzie. Chłopak szuka pracy, rezygnuje ze swojej drugiej miłości- gry na fortepianie, aby się Ewą zająć. Dziewczyna nie chce jego litości. Jest dla niego zimna, wręcz odpychająca. Drażni ja jego spokój i okazywana jej troska. Z drugiej strony jest mu wdzięczna, bo Grzegorz którego kocha zajęty jest muzyką i uczucia odkłada na odległy plan . Uważa ze po konkursie fortepianowym wszystko miedzy nimi wróci do normy. Bohaterka podejmuje próbę samobójczą, z której ratuje ją Andrzej. Ewa odkrywa, ze to właśnie jego kocha i wyznaje mu swoje uczucia. Miłość motywuje go do podjęcia pracy, zaprzestania treningów do konkursu szopenowskiego, przede wszystkim dbania o ukochaną, o jej potrzeby i troski, wspierania w cierpieniu i chorobie. Jest to miłość trudnej i dojrzalej, opierającej się na poświeceniu dla ukochanej osoby. Miłość jest piękna kiedy możemy wyrazić ja nie tylko słowami ale także czynami, gdy możemy się jej poświęcić, zrezygnować z realizowania własnych celów na rzecz bliskiej nam osoby. „Wszystko co we mnie było, jest i będzie. Tobie. Na życie i na śmierć…”
W „Samotności w Sieci” Janusz Wiśniewski pokazuje przykład miłości budującej lecz zakazanej. Główna bohaterka wysyła przez Internet wiadomość do obcego mężczyzny- Jakuba. Chce aby wysłuchał opowieści o jej problemach. Z czasem stają się sobie coraz bliżsi a uczucie, które ich łączy, przeradza się w wielką miłość. Wiele ze sobą rozmawiają. Jakub opowiada jej o swoich przeżyciach, które miały na niego różny wpływ. Mówi jej o Natalii- głuchoniemej dziewczynie, która bardzo kochał. Dzięki niej odnalazł w sobie wrażliwość, nauczył się wyrażać uczucia za pomocą dotyku, gestów, czynów. Z która chciał być już zawsze, uważał ze byli sobie przeznaczeni. Po jej tragicznej śmierci popadł w depresje, alkoholizm, miał ataki astmy. Cały jego świat wypełniały smutek, tęsknota i wielka pustka. Trafił do szpitala psychiatrycznego, gdzie poznał najbardziej wstrząsającą historię miłosną. Księdza Andrzeja i siostrę zakonną Anastazję łączyła wielka miłość, zarówno do Boga jak i do siebie nawzajem. Wiedzieli, ze grzeszą, jednak uczucie będące miedzy nimi stało się najsilniejsze i najważniejsze. Ukrywali się przed światem, który i tak się o nich dowiedział. Byli prześladowani, nękani, dokuczano im. Oboje znosili to z godnością a Anastazja „z każdym doznanym poniżeniem, z każdą przykrością od świata utwierdziła się, ze warto go kochać…” Brat Andrzej w kościele wytatuował na lewej ręce napis „Boga nie ma…” Pod wpływem tej opowieści Jakub zrozumiał, ze nawet jeśli cierpi przez miłość, to była ona piękna i spełniona i nikt jej nie potępiał. Stal się cichy, małomówny, zamknięty w sobie, przeczytał wiele książek, skonfrontował się ze swoimi lekami, fobiami. Wracając do głównej bohaterki…. Ma ona męża. Nie układa im się. On nie poświęca jej uwagi, ponieważ dużo pracuje i sądzi, że to co jej daje w pełni zrekompensuje brak poświeconego czasu. Ona nie może doczekać się chwili gdy będzie mogła porozmawiać z ukochanym. Daje jej to siłę, nadzieje, pewność siebie i co najważniejsze poczucie ze jest komuś potrzebna. Jakub czuje, że spotkał wyjątkową kobietę chce spędzić z nią resztę życia. To ona wprowadziła do niego szczęście i radość. Jakiś czas po spotkaniu się zakochanych ona dowiaduje się ze jest w ciąży, a ojcem dziecka najprawdopodobniej jest jej maż. Po małżeńskiej kłótni zaczyna dostrzegać, ze mu na niej zależy i postanawia z nim zostać. Romans z Jakubem wyzwolił w niej emocje, które pomogły jej zrozumieć męża oraz to, że codzienność zabija to co ważne. Musiała dokonać rzeczy ostatecznych, w tym przypadku zdrady, aby zrozumieć i zaakceptować to co ma. Jakubowi pozostają wspomnienia.. Miłość wypełniła jego życie a później pozostawiła pustkę, której nie potrafił przyjąć. Szacunek i głębokie uczucie, jakim darzył kobietę, kazały mu przyjąć z godnością ta decyzje ale własnej codzienności nie potrafił wypełnić innymi wartościami. I tak możemy rozumieć jego decyzje o samobójstwie.
W „Madame” Antoniego Libery, młodzieniec darzy uczuciem dojrzałą kobietę, dyrektorkę jego szkoły. Jest ona trzydziestoletnią nauczycielka francuskiego, tajemniczą, oryginalną, piękną i zimną. Używa intrygujących perfum, wyróżnia się z tłumu. Wielu uczniów stara się zwrócić jej uwagę. Bohaterowi pomaga biegła znajomość francuskiego, znajomość literatury romańskiej. Dzięki fascynacji kobietą, poszerza swoje horyzonty. Interesuje się literaturą, rozwija znajomość języka, dzięki czemu może poznawać i cytować utwory w oryginale. Chce rozkochać Madame w swojej erudycji (wszechstronnej wiedzy z danej dziedziny, literatury romańskiej). „Jeśli będziecie mówić- płynnie, inteligentnie- wasz szary, ubogi świat stanie się barwny…barwniejszy. Bo wszystko pochodzi z języka. Bo wszystko od niego zależy. Bo, jak powiada pismo, na początku było słowo…” w trakcie praktyk nauczycielskich tym fragmentem udowadnia ze umiejętnie dobrane słowa mogą zmienić i ubarwić szarą rzeczywistość. Aby zwrócić jej uwagę pisze esej Pieśń Wodnika i Panny, w którym daje do zrozumienia ze są sobie przeznaczeni, bierze udział w wernisażach, dowiaduje się gdzie mieszka, kiedy się urodziła, jak brzmi jej drugie imię. Po jakimś czasie dystans, który narzuca Madame zaczyna malec. Niestety ich drogi rozchodzą się, ona wyjeżdża do Francji na staż, a on zaczyna studia. Po swoich urodzinach otrzymuje paczkę z Francji. Dostaje od Madame pióro oraz okazuje się ze jego fascynacja nie była jednostronna. W „Madame” Libera ukazał miłość platoniczną- opartą na sferze duchowej, pozbawionej cielesności. Dyrektorka rozbudza zmysły, wyobraźnię młodego maturzysty, stylem bycia, perfumami, strojem, stanowiskiem, tym ze jest niedostępna, zimna. Jest to uczucie zintelektualizowane, ponieważ dzięki swojej erudycji chłopak zdobywa to o czym marzy.
Akcja filmu „Wzgórze nadziei” Anthonego Minghelli rozgrywa się w czasie wojny secesyjnej. Ada Monere przybywa i osiedla się, wraz ze swoim ojcem, w uroczym zakątku-Zimnej Górze. Kobieta wiedzie szczęśliwe i dostatnie życie. Poznaje Inmana, w którym zakochuje się ze wzajemnością. Niestety wybucha wojna i mężczyzna musi wyruszyć na front. Po śmierci ojca Ada zostaje sama na podupadającej farmie. Nie ma żadnego doświadczenia w zajmowaniu się gospodarstwem. W zamian za dach nad głową pomaga jej Ruby- silna i niezależna dziewczyna. W tym czasie ranny Inman postanawia wrócić do ukochanej. Ucieka ze szpitala stając się dezerterem. Droga mężczyzny jest długa i niebezpieczna. Niczym Odyseusz, musi pokonać na swej drodze szereg pułapek a także pokus. Czekająca na niego Ada to homerycka Penelopa- oblegana przez zalotników- Teague, okrutnik zajmujący się polowaniem na dezerterów. Aby przetrwać rozłąkę obydwoje czerpali siłę z uczucia. Dzięki niemu Inman, nie zwracając uwagi na rany i czekające na niego zagrożenia zdobył swój cel- Cold Mountain a co najważniejsze Ade. W filmie autor pokazał wielka sile miłości w czasie, kiedy jest nam bardzo potrzebna, podczas wojny.
Miłość może wpływać na nas budująco, może zmienić nasze życiowe plany, pomóc w odkryciu sensu życia, siebie samych np. Andrzej przekonał się ze jest zdolny do poświęceń, oraz wyzwalać w nas nieznane możliwości. Ale może tez być destrukcyjna, możemy nie udźwignąć trudów z nią związanych, może prowadzić do negatywnych zmian w naszym życiu nawet do autodestrukcji, szczególnie jeśli jest to miłość zakazana, niespełniona lub po prostu nieodwzajemniona. Utrzymywanie i dawanie miłości idealnej, bezinteresownej opisanej przez św. Pawła jest bardzo trudne i możliwe tylko w przypadku miłości matki do dziecka.