Biografia Władysława Zamoyskiego.

Biografia Władysława Zamojskiego

Urodził się 18 listopada 1853r. w Paryżu, jako pierworodny syn Władysława Zamojskiego i Jadwigi z Działyńskich. Wcześnie stracił ojca stąd na wychowanie silny wpływ miała matka. Jej dewizą życiową było hasło:
„Służyć Bogu, służąc Ojczyźnie, służąc Ojczyźnie, służyć Bogu”
Życiowe hasło Władysława to:
„Bóg i Polska”
Ukończył w Paryżu Lycee Charlemagne. W wojsku francuskim dosłużył się stopnia podporucznika. W latach 1879-1881r. odbył podróż do Australii i Oceanii jako członek francuskiej komisji rządowej; na wystawę powszechną w Sydnej. Przywiózł z stamtąd ciekawe zbiory etnograficzne i mineralogiczne, eksponowane początkowo w oficynie nad jeziorem, skąd nazwa tego budynku „Australia”, obecnie wystawa w sali pod wieżą w Muzeum kórnickim. W 1881r. objął w Kórniku majątek przyznany mu testamentem wuja Jana Działyńskiego. Współpracował przy tworzeniu i prowadzeniu przez matkę „Szkoły domowej pracy kobiet” przeniesionej później do Kuźnic. W 1885r. na mocy ustaw bismarkorowskich jako obywatel francuski został wydalony z Wielkopolski wraz matką i siostrą Marią. W 1887r. przyczynił się do rozwoju Banku Ziemskiego w Poznaniu rozprowadzając akcję na terenie Galicji. W 1889r. nabył dobra zakopiańskie. Toczył wieloletni spór majątkowy o część wysokich Tatr, z księciem Hohenlohe przekształcając go w spór graniczny między Galicją a Węgrami. Spór ten zakończył się sukcesem w sądzie międzynarodowym w Grazu (1902r.) i włączeniem Morskiego Oka w granice ziem Polskich. 17 września 1902r. po przybyciu z Grazu do Zakopanego, został powitany przez uczestników XVII Zgromadzenia Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego, które nadało mu członkostwo honorowe. Dzięki jego staraniom zbudowano m. in. linię kolejową Chabówka-Zakopane, co przyspieszyło rozwój zakopanego. W okresie nasilenia się germanizacji w zaborze Pruskim na początku XX w. informował o restrykcjach opinię narodową głównie francuską. Był aktywnym uczestnikiem emigracji polskiej. Od 1901r. był prezesem instytucji „Czci i Chleba”, w latach 1910-1912r. był członkiem Polskiego Towarzystwa Literacko Artystycznego. W okresie II wojny światowej przebywał w Paryżu. Współorganizował stowarzyszenie „Opieka Polska” niosąc pomoc Polakom przebywającym we Francji. W okresie pertraktacji narodowych dostarczał dokumentację. Do kraju wrócił w 1920r. i zamieszkał w Kórniku, aby osobiście kierować swoim majątkiem i przygotować go do przekazania na cele narodowe. W 1924r. przekazał cały swój majątek narodowi tworząc fundację „Zakłady Kórnickie”. W 1925r. przyjęto fundację i potwierdzono ustawą sądową. Władysław Zamojski zmarł w Kórniku 3 października 1924r. Pochowany został w krypcie kórnickiego kościół.

18 listopada 1853r.-narodziny W. Zamojskiego
1879-1881r.-podróż do Australii i Oceanii
1881r.-objęcie majątku w Kórniku
1885r.-wydalenie z Wielkopolski
1887r.-Władysław przyczynił się do rozwoju Banku Ziemskiego w Poznaniu
1889r.-nabycie dóbr zakopiańskich
1902r.-zakończenie sporu o Morskie Oko
17 września 1902r.-przybycie z Grazu do Zakopanego, nadanie członkostwa honorowego
1901r.-prezes instytucji „Czci i Chleba”
1910-1912r.-członek Polskiego Towarzystwa Literacko Artystycznego
1920r.-osiedlenie w Kórniku
1924r.-przekazanie majątku
3 października 1924r.-śmierć Władysława
1925r.-potwierdzenie fundacji ustawą sądową