"Antygona" jako tragedia antyczna.

Cechy "Antygony" jako utworu dramatycznego:

A. Zachowana zasada trójdzielności dotycząca jedności:
- czasu (akcja ciągła),
- akcji (podjęcie tylko jednego wątku: konflikt Antygony z Kreonem),
- miejsca (akcja dzieje się przed pałacem w Tebach).

B. Brak scen zbiorowych, na scenie występuje maksymalnie trzech aktorów.

C. Treści dramatu, które nie mogły być zaprezentowane bezpośrednio są przedstawiane przez posłańca, bohaterów lub przodownika chóru.

D. Brak scen drastycznych ze względu na estetykę dzieła (np. śmierć Antygony).

E. Bohaterowie wywodzą się z rodzin królewskich.

F. Budowa utworu:
- prolog (rozmowa Antygony z siostrą, Ismeną),
- parodos (rozpoczęcie przedstawienia przez wyjście śpiewającego chóru),
- stasimon (dopowiedzi chóru między dialogami bohaterów - 5 razy),
- epejsodion (dialogi aktorów- 5 razy),
- eksodos (pieśń śpiewana przez chór opuszczający scenę).

Dodatkowo (nieobowiązkowo w dramacie):
- kommos (sceny lamentu),
- epilog (dalszy ciąg akcji, informacja o tym co się zdarzy dalej).

G. Chór pełni także funkcję komentatorską i narracyjną.

Cechy "Antygony" jako tragedii:
A. Pierwiastek tragizmu towarzyszy akcji i decyduje o losach bohaterów.
- Tragedia Antygony, która popada w konflikt z prawem broniąc tradycji i wierzeń.
- Los Hajmona, który musi wybrać między miłością do Antygony i uczciwością, a lojal nością wobec ojca (Kreon), tyrana. Uczciwość nakazywała mu stanąć po stronie dziewczyny ale strach przed ojcem był równie silny. Zrozpaczony Hajmon zginął z własnej ręki.
- Los Kreona, który zaślepiony żądzą władzy nie widzi jakiego zła się dopuszcza. Opamiętanie przychodzi zbyt późno by uratować się przed katastrofą (śmierć żony i syna). Niestety nie mógł odwrócić biegu zdarzeń i musiał pozostać bierny wobec losu (fatum).

B. Źródłem wszystkich niepowodzeń jest przeznaczenie. Konflikty nie mają żadnego rozwiązania, które zapewniałoby kompromis. Wszystkie decyzje bohaterów przybliżają ich do tragicznego końca. Według starożytnych Greków każdy człowiek ma wytyczoną ścieżkę i musi nią podążać nie mogąc wpłynąć na rezultat

Dodaj swoją odpowiedź
Język polski

"Antygona" jako tragedia antyczna.

TRAGEDIA jest gatunkiem dramatu obejmującym utwory,w których akcja zbudowana jest wokół nieprzezwyciężalnego konfliktu miedzy wybitną jednostką i jej dążeniami a siłami wyższymi.Wybitna jednostka,czyli bohater utworu musi przegrac,z gór...

Język polski

"Antygona" Sofoklesa.

Antyczna tragedia Początek tragedii związany jest z kultem Dionizosa, boga winnej latorośli. Co roku odbywały się uroczystości w trakcie których wykonywano chóralną pieśń zwaną dytyrambem. Początkowo ją improwizowano, ale pomiędzy Vii...

Język polski

"Antygona" opracowanie.

Antygona

Autor: Sofokles
Tytuł: Antygona
Forma: tragedia antyczna
Data powstania: prawdopodobnie 442 r. p.n.e.

Streszczenie:

Akcja dramatu trwa jedną dobę, rozpoczyna się przed świtem przed pałacem króle...

Język polski

Antygona jako tragedia antyczna

"Antygona" Sofoklesa jest tragedią antyczną gdyż zachowuje zasady trzech jedności:

1. jedność czasu - akcja dramatu trwa od świtu do zmierzchu,
2. jedność miejsca - wszystkie zdarzenia rozgrywają się przed pałacem...

Język polski

Tragedia antyczna na podstawie "Antygony" dramat antyczny, a dramat szekspirowski.

Początek tragedii greckiej sięga misteriów dionizyjskich (Wielkie Dionizje), podczas których ich uczestnicy, ubrani w koźle skóry, śpiewali pieśni obrzędowe ku czci Dionizosa (boga wina i plonów). Nazwa „tragedia” pochodzi od dwóch s�...