System ochrony prawnej w UE

Jaka jest funkcja etapu przedsądowego procedury z art. 226 TWE
Funkcją etapu przed-sądowego postępowania określ w art. 226 TWE jest umożliwienie zainteresowanemu pań czł wykonania swojego zobowiązania wynikającego z prawa wspólnotowego względnie wykonania jego prawa do obrony przed skargą Komisji. Właściwy przebieg tego [etapu] postępowania stanowi istotną gwarancję traktatową nie tylko ochrony uprawnień zainteresowanego państwa, ale również tego, że w dalszym toku postępowania jego zakres przedmiotowy będzie obejmował jasno zdefiniowany spór.
znaczenie umotywowanej opinii z art. 226 TWE?
Wydanie umotywowanej opinii stanowi wstępny etap postępowania, który nie rodzi żadnych skutków dla jej adresata. Stanowi on jedynie przedsądowy etap postępowania, który może prowadzić do skierowania skargi do T.Celem postępowania przedsądowego, określonego w art. 226 T, jest umożliwienie pań czł spełnienie we własnym zakresie wymogów T albo, stosownie do okoliczności, usprawiedliwienie swojego stanowiska Sprawa Komisja v. RFN
pojęcie braku inercji lub celowego niewykonania jako okoliczności egzoneracyjnej art.226 TWE.ETS nie bada czy działanie państwa miało charakter zawiniony czy nie, interesuje go jedynie czy doszło do obiektywnego naruszenia prawa wspólnotowego, nie zaś do udowodnienia inercji czy celowego niewykonania po stronie państwa członkowskiego. Umotywowana opinia musi zawierać spójne wskazania przyczyn, które doprowadziły K do uznania, że dane państwo nie wykonało zobowiązania traktatowego. K nie musi się więc odnosić do jakichkolwiek trudności wynikających z zastosowania dyrektywy, np. sprawa Komisja/Belgia.
pojęcie wzajemności jako okoliczności egzoneracyjnej na gruncie art. 226 TWE.
TWE nie ogranicza się jedynie do ustanawiania wzajemnych zobowiązań pomiędzy osobami fizycznymi i prawnymi,do których znajduje zastosowanie,lecz ustanawia nowy porządek prawny,rządzący kompetencjami, uprawnieniami i zobowiązaniami tych podmiotów,jak i regulujący procedury wykonywania i przeciwdziałania jego naruszeniom. Zatem o ile wyraźnie nie zastrzeżono odmiennie, podst zamysłem TWE jest,aby pań czł nie brały prawa we własne ręce, sprawa połączona Komisja/ Luksemburg i Belgia- dot. wprowadzenia opłat celnych na importowane produkty mleczne.W związku z tym fakt, iż Rada naruszyła swoje zobowiązania nie zwalnia pozwanych od wykonywania własnych.
pojęcie sugestii instytucji wspólnotowej jako okoliczności egzoneracyjnej na gruncie art. 226 TWE.Pań czł nie mogą opierać się na umowach zawartych z państwami nie-członkowskimi, aby usprawiedliwić nieprzestrzegania przepisów prawa wspólnotowego.W odniesieniu do twierdzenia rządu niemieckiego,iż ustanowienie unii celnej i rolnej nastąpiło na wyraźne żądanie K,należy tylko zauważyć,że K nie może,za wyjątkiem sytuacji, gdy taka kompetencja została jej wyraźnie przyznana, dać gwarancji, że określone praktyki są zgodne z prawem wspólnotowym. W żadnym wypadku nie jest ona uprawniona do zezwalania na praktyki sprzeczne z prawem wspólnotowym.Sprawa Komisja v. Republika Federalna Niemiec
pojęcie bezprawności środka wspólnotowego jako okoliczności egzoneracyjnej na art.226 TWE.
W przypadku braku wyraźnie upoważniającego przepisu TWE,pań czł nie może skutecznie powołać się na niezgodność tego działania z prawem wspólnotowym,aby usprawiedliwić niewykonanie swego zobowiązania.Bezprawność rozporządzenia lub naruszenie zasady o charakterze konstytucyjnym jest dopuszczany przez ETS.np. sp Komisja/ Francja(brytyjska wołowina)
Czy K może rozszerzyć zakres skargi z art. 226 TWE w stosunku do zarzutu postawionego w umotywowanej opinii? KE nie może w postęp sąd zmienić zarzutów przedstawionych w opinii. W sprawie Komisja/Włochy KE chciała tego dokonać,jednak ETS odrzucił wniosek, podkreślając, że naruszyłoby to prawo p.czł do obrony, do przedstawienia swoich argumentów. Ewentualnie może ponownie uruchomić procedurę w związku z nowym stanem faktycznym.K nie może rozszerzyć zakresu skargi w umotywowanej opinii, ponieważ umotywowana opinia daje państwu prawo do ochrony własnych interesów, państwo musi mieć czas na usunięcie naruszenia.
rozkłada się ciężar dowodu w postępowaniu z art. 226 TWE? Kompetencje K z art. 226 TWE?
Ciężar dowodu, że pcz naruszyło przepisy UE, spoczywa na K, która zobowiązana jest wskazać na określony fakt,jak np.brak implementacji aktu prawnego w określonym terminie i w określony sposób. K ma dowieść, że pań dopuściło się naruszenia. Kompetencje Komisji mają charakter uznaniowy. Uprawnienia Kmają charakter dyskrecjonalny? może, a nie musi kierować umotywowaną opinię czy skargę do Trybunału.
Dlaczego Trybunał zbadał legalność aktu Parlamentu w sprawie ?Les Verts? mimo tego, że Parlament nie był instytucją wymienioną w art. 173 akapicie pierwszym Traktatu?
Pomimo, że PE nie był wymieniony wśród instytucji, których środki podlegały kontroli legalności w trybie w/w art. TWE, ETS dopuścił skargę przeciwko decyzji wydanej przez PE dot. Podziału środków na kampanię wyborczą, ponieważ decyzja ta wywoływała skutki wobec osób trzecich, czyli pozostałych partii politycznych.
ETS zauważył, że nie wymienienie PE wśród instytucji, których środki podlegały w trybie w/w art. Badaniu legalności, wynika z tego, że PE pierwotnie miał tylko kompetencje doradczo- kontrolne, nie wydawał zaś aktów prawnie wiążących.
skutek orzeczenia stwierdzającego nieważność aktu instytucji? Czy Trybunał może zastosować limitatio ratione temporis orzeczenia?Orzeczenie takie skutkuje tak, jak by nigdy nie został wydany,akt uznany za nieważny jest nieważny w granicach skargi.Uznanie aktu prawnego za nieważny i niebyły powoduje, że przestają obowiązywać wszelkie środki podjęte na podstawie zaskarżonego aktu, w tym środki prawne przyjęte przez pa w celu implementowania zaskarżonego aktu do krajowego porządku prawnego.Orzeczenie stwierdzające nieważność danego środka skutkuje erga omnes i ex tunc.W wypadku rozporządzenia jednak Trybunał może zastosować limitatio ratione temporis swojego orzeczenia, uznając część skutków unieważnionego aktu za niewzruszalne.
związany granicami skargi złożonej art.230TWE tle orzeczenia w sprawie AssiDomnW skardze o unieważnienie ETS jest związany granicami skargi.Decyzja może być więc unieważniona tylko wobec tych stron, które wygrały sprawę przed Trybunałem. Tam, gdzie efektem wyroku Trybunału jest odrzucenie ustaleń faktycznych i stwierdzenie, że zmowa nie miała miejsca, sprzeczne z zasadą praworządności byłoby twierdzenie,że K nie ma obowiązku ponownego rozpatrzenia pozycji innej strony tej samej rzekomej zmowy. Ustalone jest w orzecznictwie, że niedopuszczalne są skargi wniesione przeciwko decyzjom jedynie potwierdzającym wcześniejsze decyzje, które nie zostały zaskarżone w odpowiednim czasie. Środek jedynie potwierdzający poprzedni środek nie może zapewnić zainteresowanym sposobności do wznowienia postępowania w sprawie legalności potwierdzanego środka
dopuszczalna jest actio popularis w oparciu o art. 230 TWE?Analiza powyższych orzeczeń wskazuje, że skarga stowarzyszenia jest dopuszczalna w trzech przypadkach:1) gdy prawo WE przyznało wyraźnie określonym stowarzyszeniom prawo do wszczynania postępowania,2) gdy stowarzyszenie reprezentuje interesy przedsiębiorców, których indywidualna skarga byłaby dopuszczona przez sąd,3) gdy stowarzyszenie daje się wyróżnić indywidualnie z powodu jego własnych interesów jako stowarzyszenia.
Dlaczego Trybunał nie uznał skargi Amadeo Chevalley za dopuszczalną?W tej sprawie powód zażądał od K wydania opinii w sprawie włoskiej ustawy o rencie gruntowej, którą uznał za sprzeczną z pr wspól.Gdy K stwierdziła, że nie jest zobowiązana do podjęcia jakichkolwiek działań w tej sprawie, wówczas powód zwrócił się do ETS ze skarga na jej bezczynność. ETS stwierdził, że opinia nie jest przedmiotem skargi na bezczynność i uznał skargę za niedopuszczalna. Podobnie skarga na bezczynność nie przysługuje przeciwko K odmawiając wszczęcia postęp na art. 226.- skarga na bezczynność instytucji jest skargą komplementarną w stosunku do skargi na nieważność aktu prawnego.
brak wydania decyzji uznaniowej podlega kontroli legalności art232 TWEWarunkiem dopuszczalności skargi jest wezwanie organu do podjęcia określonego działania przez zainteresowany tym podmiot. Jeśli pomimo wezwania organ nie określił swojego stanowiska i/lub nie wydał aktu prawnego, oczekiwanego przez zainteresowany podmiot, skarga może być złożona w ciągu dwóch następnych miesięcy. Brak wydania decyzji uznaniowej przez organ jest bezczynnością, więc podlega ono kontroli legalności zgodnie z art. 232 TWE.
sposób odpowiada Wspólnota w ramach odpowiedzialności kontraktowej?Zgodnie zart.288 odpowiedzialność kontraktową W reguluje prawo właściwe dla danej umowy,do dochodzenia odpowiedzialności właściwe są sądy krajowe,możliwe jest też poddanie takich umów jurysdykcji ETS z art238TWE.Przepis te stanowi że ETS jest właściwy do orzekania na podstawie klauzuli arbitrażowej jakiejkolwiek umowy prawa publicznego lub prywatnego zawartej przez WE lub w jej imieniu. ETS do oceny swojej właściwości stosuje pr wspólnotowe.
locus standi w przypadku odpowiedzialności odszkodowawczej pozaumownej WspólnotySkarga odszkodowawcza służy ochronie podmiotów prywatnych (zarówno osoby fizyczne jak i osoby prawne)s, stanowi ona istotne uzupełnienie wspólnotowego systemu ochrony prawnej jednostki, rekompensując im słabszą pozycję w zakresie kontroli legalności aktów wspólnotowych.
stanowisko T w sprawie okresu przedawnienia roszczeń odszkodowawczych przeciwko WspólnocieRoszczenia wynikające z pozaumownej odpowiedzialności Wspólnot ulegają przedawnieniu po 5latach od zdarzenia stanowiącego podstawę tej odpowiedzialności. Okres przedawnienia przerywa wniesienie skargi do Trybunału lub uprzednie wniesienie przez poszkodowanego wniosku do właściwej instytucji Wspólnoty. W ostatnim przypadku wniosek musi być wniesiony w ciągu dwóch miesięcy, zgodnie z art. 230
przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej Wspólnoty?Odpowiedzialność taka istnieje, gdy:
1Wspólnota lub jej funkcjonariusz podjęli sprzeczne z prawem działania lub niezgodne z prawem zaniechali podjęcia określonych działań 2)powód doznał szkody w skutek bezprawnych działań lub bezprawnego zaniechania3)istnieje bezpośredni związek przyczynowy między nieprawidłowym działaniem lub zaniechaniem a szkodą wywołaną tym działaniem lub zaniechaniem.
odpowiedzialność odszkodowawcza WE jest oparta na winieArt.40 TWWWiS wymienia wyraźnie, że bezprawne działanie i zaniechanie WE lub zawinione działanie lub zaniechanie funkcjonariusza podlega szkodzie odszkodowawczej UE.Art88 TWE nie odnosi się bezpośrednio do winy lub bezprawności, jednak ETS w swoim orzecznictwie zakłada, że sprzeczność z prawem stanowi winę. W przypadku zaniechania ETS wymaga istnienia obowiązku działania, musi być ono bezprawne lub przeprowadzone w sposób bezprawny.

odpowiedzialności WE za szkody wyrządzone przez funkcjonariuszaOdpowiedzialność za akty funkcjonariusza powstaje tylko wtedy, gdy funkcjonariusz działa bezprawnie, nie wykonuje poleceń, działa niedbale, narusza prawo lub działa w złej wierze. Z przepisów wynika, że funkcjonariusz musi działać w granicach powierzonego mu zadania. Jeżeli funkcjonariusz nie stosuje się do tej zasady,W ma obowiązek pokrycia wszelkiej szkody wyrządzonej przez jej funkcjonariusza podczas wykonywania swoich obowiązków.
zasady odpowiedzialności odszkodowawczej WE w przypadku bezprawia normatywnegoWg tzw. Formuły Schppenstedt z bezprawnością normatywną mamy do czynienia wtedy, gdy akt prawny nie tylko został uznany za nieważny, lecz i wtedy, gdy w sposób oczywisty naruszył prawa jednostki. Odpowiedzialność uzależnia się wówczas od poważnego przekroczenia granic wykonywania swoich uprawnień.
Czy WE jest zobowiązana do zapłaty pełnego odszkodowaniaW przypadku odpowiedzialności pozaumownej Wspólnota ma obowiązek pokryć wszelkie szkody wyrządzone przez jej organy, instytucje lub funkcjonariuszy podczas wykonywania ich obowiązków.
pojęciem ?wystarczająco poważnego naruszenia? w przypadku odpowiedzialności odszkodowawczej WENaruszenie takie oznacza, że władza prawodawcza w sposób oczywisty i rażący przekroczyła granice uznaniaJeśli margines swobodnego uznania przez państwa członkowskie lub instytucje został znacznie zmniejszony lub nie istnieje, dla ustalenia wystarczająco poważnego naruszenia może wystarczyć proste stwierdzenia naruszenia prawa wspólnotowego.
Czy WE ponosi odpowiedzialność także za działania zgodne z prawemKonieczne jest udowodnienie, że domniemana szkoda jest rzeczywista i istnieje związek przyczynowy pomiędzy czynem a zarzucaną szkodą. Odpowiedzialność może być poniesiona jeśli zarzucana szkoda stanowi trwale utrzymujący się uszczerbek dotykający określonego kręgu uczestników w nieproporcjonalny sposób w porównaniu z innymi, przekraczający granicę ryzyka gospodarczego wpisanego w uczestnictwo w tym sektorze, który nie jest uzasadniony przez ogólny interes gospodarczy.
Jak Trybunał rozumie pojęcie ?bezpośredniego związku przyczynowego?Bezpośredni związek przyczynowy należy do oceny sądu. Zarzucana szkoda musi wynikać w sposób wystarczający i dostatecznie bezpośredni z naruszenia prawa wspólnotowego. Udowodnienie bezpośredniego związku należy do skarżącego. Przyczyną wystąpienia szkody jest jedynie takie zachowanie, które jak wskazuje ogólne doświadczenie może zazwyczaj wywołać poniesioną szkodę, taka sytuacja nie ma miejsca, gdy szkoda była zupełnie nieprawdopodobnym skutkiem danego zachowania.
Czy na odpowiedzialność odszkodowawczą W ma wpływ przyczynienie się poszkodowanegoTak ma to wpływ, ponieważ w taki przypadku nie istnieje związek przyczynowy pomiędzy bezprawnym działaniem instytucji, a szkodą jeżeli sam poszkodowany przyczynił sie do powstania szkody. Naprawieniu podlega wówczas ta szkoda, która powstała po stronie szkody osoby działający w rozsądny sposób, na niej spoczywa obowiązek podjęcia wszelkich dostępnych w jej zakresie środków mających na celu zapobieżenie lub pomniejszenie szkody, gdy poszkodowany nie wykazał należytej staranności. W nie jest odpowiedzialna za poniesioną szkodę lub jest odpowiedzialna tylko częściowo.
Czy dopuszczalna jest skarga odszkodowawcza przeciwko WE w przypadku, gdy najbardziej bezpośrednią przyczyną szkody jest działanie władz krajowych?Jeśli kwestionowany środek przyjęty był przez organ krajowy w celu wykonania prawa wspólnotowego,ETS(obecnieSPI)będzie właściwy do rozpoznania skargi odszkodowawczej, gdy zarzucana w skardze bezprawność nie może być przypisana władzom krajowym, natomiast daje się przypisaćWE.Jeśli władze krajowe działają zgodnie ze wskazówkami instytucji WE, bezprawność jest przypisywana instytucjom.Gdy najbardziej bezpośrednią przyczyną szkody jest działanie władz krajowych skarga taka jest dopuszczalna tylko po wyczerpaniu wszystkich środków procedury krajowej, nie jest wymagane wyczerpanie drogi wewnętrznej, gdy środki te nie stanowią efektywnej ochrony jednostki i zadośćuczynienia jej za doznaną krzywdę.
Jak Trybunał rozumie pojęcie ?sądu?na art234TWEJest to organ wykonujący funkcje orzecznicze, działający na podstawie ustawy, a nie tylko umowy stron, rozstrzygający spory pomiędzy stronami, funkcjonujący w sposób stały, którego jurysdykcja jest obowiązkowa, orzekający na podstawie prawa, a nie tylko zasad słuszności, oraz jest niezależny w orzekaniu.Według ETS sądem jest każdy organ państwowy, który spełnia następujące warunki:Funkcjonuje na podstawie przepisów ustawy, a nie np. umowy stron,Jest organem stałym, a nie powołanym ad hoc,Rozstrzyga spór toczący się pomiędzy stronami,Orzeka na podstawie prawa, a nie postanowień o charakterze pozaprawnym, np. słuszność,Jego rozstrzygnięcia są prawnie wiążące,Jest organem niezawisłym.