Czym dla bohaterów Lalki Bolesława Prusa są miłość i małżeństwo? Zanalizuj podane fragmenty utworu, odwołując się do swojej wiedzy o wskazanych w nich postaciach.

W "Lalce" Bolesława Prusa przedstawiona jest panorama polskiego społeczeństwa: są arystokraci, mieszczanie, w tym kupcy. Wszyscy oni pochodzą z różnych środowisk i mają odmienne poglądy na miłość.
Izabela Łęcka jest młodą arystokratką. Została wychowana w luksusach . Według niej miłość nie musi iść w parze z małżeństwem, ważne jest dobre, pięknie brzmiące nazwisko i spory majątek. Po ślubie dopasowanej do siebie w ten sposób pary przychodzi na świat dziecko, które dziedziczy piękność, dobre ułożenie i podtrzymuje sławę rodu. Małżonkowie po zawarciu związku małżeńskiego muszą godnie uczestniczyć w życiu towarzyskim. Panna Izabela nigdy nie była zakochana, ponieważ nie potrafiła kochać. Miała chłodny temperament, wierzyła że małżeństwo nie potrzebuje poetycznych dodatków. Gdy Łęcka kupiła kopię posągu Apollina, ustawiła go w swoim gabinecie. Adorowała posąg, był w jej myślach, wpatrywała się w niego godzinami, całowała go. Apollin zaczął ją nawiedzać i ukazywać upiększone rysy tych ludzi, którzy kiedyś zrobili na niej wrażenie. Izabela fascynowała się w myślach przez chwilę każdym mężczyzną aż doszło do niej że są powody dla których nie może żadnego pokochać.
Stanisław Wokulski w ,,Lalce' jest ukazany jako bohater romantyczny i pozytywistyczny. Jest awanturnikiem o niespokojnym charakterze, budzi kontrowersje i ciekawość. Dla niego miłość stanowi sens życia. Zakochał się od pierwszego wejrzenia w pannie Izabeli. Stała się dla niego punktem, w którym zbiegają się jego wspomnienia, pragnienia i nadzieje. Stwierdził, że bez Łęckiej życie nie ma sensu. Można uznać za przeznaczenie to, że Wokulski poszedł do teatru wcale nie mając chęci i spotkał tam piękną Izabele. Bohater udał się do Szumana, lekarza i naukowca. Rozpoczęli rozmowę na temat uczuć. Dla doktora miłość jest zjawiskiem biologicznym, który zachodzi w mózgu: ,,mogą wytworzyć się w mózgu dwie nowe komórki albo skojarzyć się między sobą dawne. No i wówczas z rozmaitych departamentów mózgu i z rozmaitych dziedzin wiedzy tworzy się jedna całość". Szuman twierdzi, że miłość i małżeństwo to kulturowe maski instynktu zachowania gatunku. Lekarz sądzi wiek Wokulskiego jako epokę ostatniej i najgorszej miłości. Wokulski mówi, że pierwsza miłość jest najgorsza, ale doktor się temu sprzeciwia i stwierdza iż jedynym ratunkiem dla Stanisława jest wzięcie ślubu. Gdy ten się pyta Szumana czemu się nie ożenił, odpowiada, że mu zmarła narzeczona. Poglądy na miłość doktora wynikają z doświadczenia nieszczęśliwej miłości.
Starski jest przedstawicielem arystokratycznej ,,złotej młodzieży". Interesujące jest jego postrzeganie miłości. Uważa on, że małżeństwa nie należy zawierać pod wpływem uczuć: 'Małżeństwo jest zbyt doniosłym aktem, ażeby przystępując do niego można było radzić się serca". Starski traktuje sakrament jako zwykły interes. Pieniądze dają mu wolność osobistą, naukę i sztukę.
Prezesowa to szlachetna arystokratka i reprezentantka pokolenia romantycznego. Miłość dla niej jest najświętszym uczuciem, a małżeństwo z człowiekiem którego się nie kocha jest zakłamaniem.
W ,,Lalce' przyczynami na różne poglądy miłości są : pochodzenie (warstwa społeczna), doświadczenia życiowe, charaktery, osobowość, wzorowanie się na poezji romantycznej. Dla każdego bohatera małżeństwo ma inne korzyści a miłość co innego znaczy. Wiele to zależy od kultury i społeczeństwa otaczającego te postacie.