Helsińska Fundacja Praw Człowieka.

1.Geneza

2.Komitet Helsiński

3.Struktura
- Rada na czele z przewodniczącym
- Zarząd

4.Statut
• Postanowienia ogólne
• Cele Fundacji
• Zmiany statutu i likwidacja fundacji

5. Działalność HFPC
6. Zasady działania HFPC
7. Wystąpienia HFPC
8. Sponsorzy

1. Geneza
Helsińska Fundacja Praw Człowieka w Polsce została założona w 1989 roku i ma siedzibę w Warszawie. Jej powstanie poprzedziła siedmioletnia działalność Komitetu Helsińskiego w Polsce, który pracował w podziemiu od 1982 roku. W roku 1989, po zmianie ustroju politycznego w Polsce, członkowie Komitetu postanowili ujawnić się i stworzyć niezależny instytut zajmujący się edukacją i badaniami w zakresie praw człowieka. Niestety ówczesne prawo nie pozwalało na tworzenie niezależnych instytutów, dlategoteż zdecydowano się powołać fundację, która pełnić miała taką rolę.
Obecnie Helsińska Fundacja Praw Człowieka jest w Europie jedną z najbardziej doświadczonych i profesjonalnie działających organizacji pozarządowych zajmujących się prawami człowieka. Od 2007 r. mam status konsultatywny przy Radzie Społeczno Gospodarczej ONZ (ECOSOC).
Współpraca z innymi organizacjami i instytucjami
Od początku swojego istnienia Helsińska Fundacja Praw Człowieka realizuje wspólne programy i działania z licznymi międzynarodowymi i zagranicznymi organizacjami i instytucjami. Spośród nich można na przykład wymienić:
a. na poziomie międzynarodowym:
Rada Europy (Dyrektoriat Praw Człowieka), Centrum Praw Człowieka ONZ, Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka OBWE, Międzynarodowa Helsińska Federacja Praw Człowieka (IHF), Minority Rights Group International, Amnesty International, Penal Reform International, ELSA, International Commission of Jurists, International Institute for Human Rights - Strasbourg, etc.
b. za granicą:
Liczne krajowe komitety helsińskie (m. in. holenderski, szwedzki, norweski, czeski, słowacki, rosyjski, albański etc.), Memoriał, Public Interest Law Initiative (Columbia University w Nowym Jorku), Center for National Security Studies (Washington DC), INTERIGHTS - Londyn, Friedrich Naumann Stiftung, liczne krajowe stowarzyszenia sędziów i adwokatów, etc.
c. w kraju:
Fundacja im. Stefana Batorego, Polskie Biurem Friedrich Naumann Stiftung, Stowarzyszeniem Młodych Dziennikarzy POLIS, Centrum Konstytucjonalizmu i Kultury Prawnej Instytutu Spraw Publicznych, Fundacją im. Roberta Schumana.
Helsińska Fundacja Praw Człowieka służy ponadto fachowym doradztwem w zakresie problemów dotyczących naruszeń praw osobistych i politycznych oraz realizacji programów edukacyjnych, zarówno bardzo licznym organizacjom pozarządowym jak i instytucjom państwa (policja, wymiar sprawiedliwości, więziennictwo, straż graniczna itp.). Stale współpracujemy z Biurem Studiów i Analiz Sejmu oraz komisjami parlamentarnymi.
Beneficjentami rozmaitych szkoleń organizowanych przez Fundację byli członkowie kilkudziesięciu krajowych organizacji pozarządowych i ponad stu organizacji zagranicznych.
Wolontariusze
HFPC utrzymuje stały kontakt z absolwentami prowadzonej przez nich Szkoły Praw Człowieka. Przeszło połowa z liczącej 769 osób grupy absolwentów (dane z lipca 2005 roku) współpracuje z HFPC w charakterze wolontariuszy przy wyjaśnianiu konkretnych spraw prowadzonych przez Fundację w okolicach ich zamieszkania (obserwacja procesów sądowych, wizyty w więzieniach i aresztach śledczych) oraz bierze udział w przeprowadzanych przez nich działaniach monitoringowych. W codziennej pracy Fundacji pomaga ponad 20 wolontariuszy, przeważnie studentów. Liczba chętnych do pomocy przekracza potrzeby HFPC. Szerokie grono prawników (uczonych i praktyków) oraz pracowników naukowych innych dyscyplin (socjologia, psychologia, historia itp.) utrzymuje stały kontakt z Fundacją i w miarę potrzeb służy swoją wiedzą i umiejętnościami.

2. Komitet Helsiński

Zespół kierujący dziś Helsińską Fundacją Praw Człowieka jest jedną z nielicznych grup, którym udało się bezproblemowo przejść od działalności podziemnej do jawnej pracy w warunkach demokracji. Helsińską Fundację Praw Człowieka założyli członkowie Komitetu Helsińskiego w Polsce.
Komitet Helsiński w Polsce powstał w okresie stanu wojennego (1982), utworzony przez grupę intelektualistów. Był organizacją podziemną, która budowała sieć współpracowników w całym kraju. W 1983 roku Komitet przygotował swój pierwszy raport, "Polska w okresie stanu wojennego". Dokument ten, o objętości tysiąca stron, składał się z dwóch tomów. Tom pierwszy zawierał porównanie prawa polskiego, w tym także przepisów stanu wojennego ze standardami międzynarodowymi i systemami prawnymi państw o długiej tradycji demokratycznej. W tomie drugim omawiano sposoby wykonywania prawa przez władze polskie. Raport został przemycony na Zachód, przetłumaczony na angielski i francuski i przedstawiony delegacjom rządowym uczestniczącym w Konferencji Madryckiej KBWE. Zdaniem wielu politologów raport w sposób znaczący wpłynął na przebieg Konferencji. W późniejszych latach podobne raporty przygotowywano corocznie. Komitet Helsiński przygotowywał też raporty specjalne, np. na prośbę Międzynarodowej Organizacji Pracy czy też Komitetu Praw Człowieka ONZ, gdy rząd polski miał przedstawić tym organizacjom swój własny raport dotyczący realizacji w Polsce postanowień Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych ONZ.
Ze ściśle podziemną działalnością Komitetu wiązał się problem autorstwa, a tym samym również wiarygodności jego raportów. Autentyczność pierwszych raportów poświadczył Lech Wałęsa. Później, gdy Komitet zdobył renomę i szacunek na Zachodzie, tego rodzaju gwarancje nie były już potrzebne.
W początkach roku 1989 Komitet opublikował niepełną listę swych członków, przechodząc stopniowo do jawnej działalności. Po częściowo wolnych wyborach w czerwcu 1989 roku dokładnie połowa członków Komitetu znalazła się albo w Parlamencie, albo też w pierwszym niekomunistycznym rządzie Tadeusza Mazowieckiego. Postanowiono wówczas zawiesić te osoby w członkostwie Komitetu, gdyż członek parlamentu lub rządu nie jest w stanie jednocześnie monitorować przestrzegania praw człowieka. Zasada ta obowiązuje do tej pory.
Pod koniec roku 1989 członkowie Komitetu Helsińskiego złożyli się i założyli Helsińską Fundację Praw Człowieka z kapitałem zakładowym 200 dolarów USA. Fundacja nie całkiem odpowiada przyjętemu na Zachodzie znaczeniu tego terminu, będąc raczej instytutem naukowo-badawczym działającym w dziedzinie praw człowieka. W momencie powstawania Fundacji prawo polskie nie zezwalało na tworzenie niezależnych instytutów tego rodzaju; uznano zatem, że forma fundacji, dozwolona przez prawo, najlepiej odpowiadać będzie celom, jakie przyświecały członkom Komitetu.
Obecnie Komitet Helsiński w Polsce, zbierający się na comiesięcznych posiedzeniach, pełni rolę Rady Programowej Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka i publikuje swe opinie na temat spraw państwowych o kluczowym znaczeniu dla praw człowieka.

3. Struktura

Zarząd i Rada HFPC
Rada Fundacji: Zarząd:
Halina Bortnowska-Dąbrowska - przewodnicząca
Jerzy Ciemniewski
Janusz Grzelak
Marek Antoni Nowicki
Marek Safjan
Stefan Starczewski Danuta Przywara - prezes
Zbigniew Hołda - wiceprezes
Adam Bodnar - sekretarz
Elżbieta Czyż - skarbnik
Janina A. Kłosowska - członek

Organami Fundacji są Rada Fundacji i Zarząd.
1. Rada Fundacji podejmuje uchwały, jeżeli w jej posiedzeniu bierze udział co najmniej połowa jej członków, a do wszystkich jej członków Przewodniczący Rady wysłał zawiadomienie listem poleconym na co najmniej 14 dni przed terminem posiedzenia. Zawiadomienie powinno zawierać porządek obrad. Zmiana porządku obrad możliwa jest wyłącznie za zgodą wszystkich członków organu obecnych na posiedzeniu.

2. Uchwały organów Fundacji zapadają zwykłą większością głosów obecnych członków z wyjątkiem uchwał w sprawach: przeznaczenia majątku i dochodów na realizację celów Fundacji, obciążenia tego majątku, likwidacji Fundacji i przeznaczenia jej majątku, zmian w statucie, przy których konieczna jest większość 2/3 głosów oraz w innych
przypadkach wymienionych w Statucie.

3. Rada Fundacji składa się z Fundatorów, którzy w ciągu 14 dni od uprawomocnienia się postanowienia Sądu o zatwierdzeniu niniejszych poprawek wyrażą wolę zasiadania w tej Radzie. Członkami Rady mogą też być osoby dokooptowane do Rady. Członkostwo Fundatora w Radzie Fundacji, który został wybrany do Zarządu Fundacji, podlega zawieszeniu.

5. Rada Fundacji wybiera swojego przewodniczącego na roczną kadencję.

6. Rada Fundacji zbiera się nie rzadziej niż raz w roku. Posiedzenia Rady Fundacji zwołuje jej przewodniczący z własnej inicjatywy lub na wniosek co najmniej 1/3 członków Rady.

7. Rada Fundacji jest organem nadzorczym Fundacji. Do jej kompetencji należy:
a) zatwierdzenie planów finansowych Fundacji
b) zatwierdzanie bilansu rocznego i sprawozdania finansowo-rzeczowego z działalności Fundacji
c) podejmowanie uchwał w sprawie likwidacji Fundacji oraz o przeznaczeniu jej majątku w przypadku likwidacji
d) podejmowanie uchwały w przedmiocie zmiany statutu
e) określanie kierunków działalności Fundacji
f) powoływanie i odwoływanie członków Zarządu Fundacji, jego prezesa, wiceprezesa, sekretarza i skarbnika

8. Zarząd składa się z 5 osób w tym prezesa, wiceprezesa, sekretarza i skarbnika.

9. Zarząd kieruje działalnością Fundacji i reprezentuje ją na zewnątrz.

10. Do kompetencji Zarządu w szczególności należy:
a) reprezentowanie Fundacji na zewnątrz,
b) administrowanie działalnością Fundacji, zarządzanie majątkiem Fundacji i udzielanie pełnomocnictw,
c) przyjmowanie darowizn, spadków i zapisów,
d) opracowywanie planów finansowych i bilansów finansowych oraz sprawozdań rocznych z działalności Fundacji,
e) powoływanie, w razie potrzeby, i odwoływanie dyrektora Fundacji. Kompetencje dyrektora określa Zarząd.

11. Posiedzenia Zarządu odbywają się w miarę potrzeb, nie rzadziej niż 1 raz w miesiącu.

12. Funkcje członków Zarządu z wyjątkiem członków urzędujących nie są wynagradzane.

13. Zarząd może powoływać Komisje Problemowe. Przewodniczący Komisji jeśli nie są członkami Zarządu mają prawo uczestniczyć w posiedzeniach z głosem doradczym.

14. Warunki pracy i płacy pracowników Fundacji określa Zarząd.

15. Kadencja Zarządu trwa 5 lat.

16. Członkostwo Zarządu ustaje z chwilą upływu kadencji, rezygnacji, odwołania lub śmierci członka Zarządu.

4. Statut (jedyne 5 stron A4:) – wybrane punkty

1. Fundacja nosi nazwę Helsińska Fundacja Praw Człowieka, została ustanowiona aktem notarialnym z dnia 31 lipca 1989 roku.

2. Fundacja posiada osobowość prawną.

3. Fundacja ustanowiona zostaje na czas nieokreślony.

4. Fundacja działa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i poza jej granicami zgodnie z prawem RP.

5. Siedzibą Fundacji jest miasto stołeczne Warszawa.

6. Fundacja używa okrągłej pieczęci z napisem w otoku wskazującym jej nazwę i siedzibę. Pieczęć może ponadto zawierać znak Fundacji.

7. Nadzór nad Fundacją sprawuje Minister Edukacji Narodowej

8. Celem Fundacji jest:
a. Podejmowanie inicjatyw edukacyjnych i badawczych w zakresie problematyki praw człowieka.
b. Propagowanie praw człowieka jako podstawy funkcjonowania państwa i społeczeństwa.
c. Wzmacnianie w społeczeństwie poszanowania dla godności i praw człowieka.
d. Działanie na rzecz ochrony praw człowieka.

9. Środki finansowe wskazane w oświadczeniu woli o ustanowieniu Fundacji wynoszą 2.200.000 zł. (220 PLN)

10. Majątek Fundacji stanowią składniki majątkowe wskazane w oświadczeniu woli o ustanowieniu Fundacji, ruchomości i nieruchomości nabyte przez Fundację oraz środki finansowe.

11. Fundacja czerpie środki majątkowe z:
a. dochodów z majątku ruchomego, nieruchomego i praw majątkowych,
b. dochodów z działalności gospodarczej,
c. darowizn, spadków i zapisów,
d. dochodów ze zbiórek i imprez publicznych,
e. z innych wpływów.

12. Rozporządzenie składnikami trwałego majątku może nastąpić w przypadku, gdy:
1) uzasadnia to cel Fundacji,
2) następuje naturalne jego zużycie,
3) jego utrzymanie zagraża ekonomicznemu bytowi Fundacji.

13. Dochody z własności mogą być używane wyłącznie na realizację podstawowych celów Fundacji.

14. Dochody pochodzące z darowizn, spadków i zapisów mogą być używane na realizację wszystkich celów Fundacji, o ile ofiarodawcy nie postanowili inaczej.

15. Dochody ze zbiorek i imprez publicznych mogą być wykorzystywane tylko zgodnie z celem dla jakiego je zorganizowano.

16. W przypadku powołania Fundacji do dziedziczenia, przyjmuje ona spadek z dobrodziejstwem inwentarza lub go odrzuca.

17. Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą wyłącznie dla realizacji celów statutowych i tylko w formach wspierających jej statutową działalność.

18. Gospodarka finansowa prowadzona jest według przepisów finansowych dla danego typu działalności oraz zasad ustalonych w regulaminie, w tórym w szczególności będą określone zasady podziału dochodu z działalności gospodarczej na fundusze, rodzaje funduszy i zasady ich tworzenia oraz wykorzystywania.

19. Fundacja odpowiada za swoje zobowiązania całością majątku.

20. Fundacja ulega likwidacji w przypadkach ustawowych, gdy Rada Fundacji tak
postanowi.

21. Momentem decydującym o likwidacji z powodu wyczerpania środków finansowych i majątku Fundacji, jest stan niewypłacalności Fundacji wyrażający się tym, że według bilansu majątek Fundacji nie wystarcza na pokrycie
zobowiązań.

22. W przypadkach określonych w ust. 1 niniejszego paragrafu Rada Fundacji zobowiązana jest stwierdzić stan likwidacji. Likwidację przeprowadza Zarząd lub likwidator powołany przez Radę Fundacji.

23. Majątek Fundacji w przypadku likwidacji ulega przeznaczeniu na pokrycie zobowiązań Fundacji, a w pozostałym zakresie na cele podobne do celów Fundacji.

24. O stwierdzeniu likwidacji oraz o przeznaczeniu majątku Fundacja zawiadamia Ministra nadzorującego.

25. Uprawnienia Fundatora wynikające z ustawy o fundacjach i statutu wygasają w chwili jego śmierci i nie przechodzą na spadkobierców.

5. Działalność HFPC

a. Obrona praw człowieka
Co roku fundacja otrzymuje listy od osób uważających się za ofiary naruszeń praw człowieka. Jest ich około 3 500 rocznie. Specjalny dział analizuje każdy przypadek. Dział ten przygotowuje wystąpienia w kwestiach prawnych do sądów, Komendy Głównej Policji, Jednostek administracji centralnej i samorządowej itp. Przedstawiając stwierdzone naruszenia praw człowieka i sugerując możliwe środki zaradcze.

b. Edukacja Publiczna
W Polsce działalność informacyjna prowadzona jest za pośrednictwem Centrum Dokumentacji i Informacji, którego zbiory są systematycznie poszerzane. Korzystają z niej działacze organizacji pozarządowych, osoby, których prawa zostały naruszone, pracownicy naukowi i studenci wyższych uczelni, uczniowie szkół średnich, dziennikarze, urzędnicy państwowi.
Celem tej edukacji publicznej jest propagowanie wiedzy na temat praw jednostki, przezwyciężanie stereotypów zakorzenionych w społeczeństwie w okresie rządów komunistycznych oraz nauczania prawnych środków ochrony, do których może uciec się jednostka w przypadku pogwałcenia jej praw.

c. Szkoła praw człowieka
Różne środowiska zawodowe; nauczyciele, lekarze, prawnicy, dziennikarze, policjanci itd. zwracali się do Fundacji z prośbą o materiały, wykłady i spotkania na ten temat. Fundacja nie była w stanie sprostać oczekiwaniom tych środowisk postanowiła wykształcić ludzi, którzy w tym pomogą. Tak narodziła się idea powołania Szkoły Praw Człowieka. Działa ona od jesieni 1991 roku. Wykładowcami są wybitni znawcy oraz praktycy z Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego, Biura Rzecznika Praw Obywatelskich oraz Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Uczestnikami kursu mogą być osoby z wyższym wykształceniem, które w trakcie rozmowy kwalifikacyjnej wykażą zainteresowanie tą problematyką. Od 1991 roku zrealizowaliśmy 23 kursy. Aktualnie mamy ponad 700 absolwentów reprezentujących różne środowiska zawodowe i różne cenzusy naukowe - od studenta do profesora wyższej uczelni.

d. Monitoring tworzenia prawa
Monitoring procesu tworzenia prawa polega na śledzeniu zachodzących w nim zmian mogących mieć wpływ na przestrzeganie praw i wolności. Rezultaty tego monitoringu przedstawiane będą w postaci okresowych ocen prac legislacyjnych w odniesienie do praw i wolności podstawowych. W ramach programu prowadzony jest przegląd wszystkich projektów ustawodawczych wpływających do sejmu w celu ustalenia czy przepisy proponowane nie wprost dotykają sfery podstawowych praw i wolności jednostki.

e. Ogólno dostępna biblioteka fundacji
Gromadzi przede wszystkim publikacje dotyczące praw i wolności człowieka i konstytucjonalizmu. Posiada także zbiory wraz z komentarzami oraz bogaty księgozbiór podręczny. Księgozbiór obejmuje około 4600 woluminów książek oraz 260 tytułów czasopism polskich i zagranicznych, uzupełnianych systematycznie o nowe tytuły. Klientami biblioteki są przede wszystkim pracownicy naukowi, studenci, prawnicy, i politycy oraz działacze organizacji pozarządowych. Biblioteka Fundacji utrzymuje kontakty z innymi bibliotekami w kraju (m. in. z Biblioteką Narodową, bibliotekami uniwersyteckimi, wydziałów prawa, oraz innymi bibliotekami naukowymi).

f. Działalność międzynarodowa
Na początku swojej działalności Helsińska Fundacja działała najaktywniej w Polsce, jednak już w 1990 roku, odpowiadając na potrzeby działaczy na rzecz praw człowieka z państw bloku wschodniego, głównie działaczy istniejących jeszcze wówczas republik radzieckich, zorganizowała pierwszą Międzynarodową Letnią Szkołę Praw Człowieka. Obecnie około 50% działalności i 70% budżetu Fundacji stanowią programy na rzecz demokracji, konstytucjonalizmu, rządów prawa oraz praw człowieka w krajach nowych demokracji, głównie z obszaru WNP.

6. Zasady działania HFPC
Fakt apolityczności Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka i odpowiadający temu faktowi jej obraz w świadomości obywateli i wszystkich mieszkańców Rzeczypospolitej Polskiej jest wypracowanym przez lata wspólnym dobrem i warunkiem dalszego skutecznego działania zgodnego ze statutem i jego zobowiązaniami. W trosce o ten fakt Fundacja chce kontynuować i sformalizować dotychczasową strategię.
Do zachowań niedopuszczalnych należy publiczne angażowanie się w działalność partii politycznej, udzielanie poparcia politycznego osobom i programom, dokonywane w przestrzeni publicznej lub w obecności mediów. Wszelkich konsultacji fachowych, do których uprawnia, a nawet zobowiązuje pozycja zawodowa, możemy udzielać jedynie z formalnym zastrzeżeniem braku związku tej aktywności z aktywnością w Fundacji. Osoby, które odczuwają te wymagania za zbyt restrykcyjne powinny zrezygnować ze swoich funkcji w Fundacji lub ich pełnienie formalnie, jawnie i faktycznie zawiesić na czas, w którym wybierają aktywność polityczną. Osoby zawieszone z tej racji nie powinny posługiwać się nazwą Fundacji w aktualnych informacjach o sobie.

7. Wystąpienia HFPC – najnowsze

HFPC: List otwarty do prezydenta Rosji w sprawie napadu na Lwa Ponomariewa
HFPC: Pismo do Prokuratora Krajowego w sprawie tajnych więzień CIA
• Odpowiedź Prokuratury Krajowej na pismo w sprawie tajnych więzień CIA
HFPC: List do Ministra Sprawiedliwości w sprawie obniżenia wieku odpowiedzialności karnej
HFPC: List otwarty HFPC w sprawie niezależności sądów i niezawisłości sędziów
HFPC: Pismo HFPC do Zastępcy Prokuratora Krajowego w sprawie doniesień prasowych dotyczących zniknięcia akt 440 spraw z Prokuratury Rejonowej w Pszczynie
HFPC: Opinia koalicji organizacji pozarządowych nt. założeń do projektu ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej i informacji prawnej dla osób fizycznych
HFPC: List HFPC do Ministra Sprawiedliwości
HFPC: List otwarty w sprawie zabójstwa Stanisława Markiełowa i Anastasii Baburowej
HFPC: List otwarty HFPC w sprawie kolejnych form protestów sędziów
HFPC: Stanowisko HFPC w związku z postępowaniem przed TK w sprawie konstytucyjności zakresu obowiązków nałożonych na osoby, które ubiegają się o dostęp do dokumentów zgromadzonych w IPN
HFPC: List do Prezydenta RP w sprawie odmowy ratyfikacji Europejskiej Konwencji w sprawie kontaktów z dziećmi


Rozszerzony przykład „List otwarty do prezydenta Rosji w sprawie napadu na Lwa Pnomariewa „

„Warszawa, 1.04.2009
Prezydent Federacji Rosyjskiej
Dmitrij Miedwiediew
103132, ul. Ilinka 23, Moskwa, Rosja

List otwarty
Jesteśmy oburzeni trwającą w Rosji sytuacją stosowania przemocy wobec działaczy społecznych. Napad w Moskwie na obrońcę praw człowieka Lwa Ponomariewa, lidera ruchu „Za prawa człowieka", podkreśla niezdolność bądź brak woli politycznej władz rosyjskich do zapewnienia należytego poziomu bezpieczeństwa osób zajmujących się prawami człowieka i przestrzeganiem zasad demokracji.
Po raz kolejny wzywamy władze Rosji do podjęcia niezwłocznych, pełnych i skutecznych dochodzeń w sprawach przestępstw popełnianych wobec działaczy społecznych w Rosji, w tym faktu pobicia Lwa Ponomariewa. Bez zmiany sytuacji w tym zakresie nie można mówić o ochronie praw człowieka i przestrzeganiu zasad demokracji w Federacji Rosyjskiej.”

8. Sponsorzy

Fundusze na swą działalność Fundacja pozyskuje - od dużych fundacji, jak Ford Foundation, Open Society Institute, Charles Stewart MOTT Foundation, The John D. and Catherine T. MacArthur Foundation, Fundacja im. Stefana Batorego, German Marshall Fund, Friedrich Naumann Stiftung, Freedom House; od współpracujących z nami organizacji pozarządowych, jak: Szwedzka Sekcja Międzynarodowej Komisji Prawników, Holenderski Komitet Helsiński, IDEE; od instytucji międzynarodowych, jak: Rada Europy, OBWE/ODHIR, z funduszy Unii Europejskiej, z funduszy Organizacji Narodów Zjednoczonych, jak również od sponsorów prywatnych.


Bibliografia
1. http://www.hfhrpol.waw.pl/
2. http://pl.wikipedia.org/wiki/Helsi%C5%84ska_Fundacja_Praw_Cz%C5%82owieka
3. http://www.hfhrpolmovies.home.pl/
4. http://prawo.gazetaprawna.pl/artykuly/119741,fundacja_helsinska_zaniepokojona_naciskami_na_sedziow.html
5. http://www.kidprotect.pl/tag/helsinska-fundacja-praw-czowieka/
6. http://miasta.gazeta.pl/wroclaw/1,75495,5318105,Fundacja_Helsinska__Wyjasnic_sprawe_dzikiej_lustracji_.html
7. http://43dom.interia.pl/niezbednik/artykul/helsinska-fundacja-praw-czlowieka-cz1,100133093,4921
8. http://www.wirtualna.warszawa.pl/tag/helsi%C5%84ska-fundacja-praw-cz%C5%82owieka