Łamanie praw człowieka.
Każdy człowiek żyjący we współczesnym społeczeństwie ma określone prawa. W jakim stopniu z nich korzysta, i w jakim zakresie są one łamane, zależy od sytuacji i wydarzeń w poszczególnych krajach i na świecie. Wszystkim doskonale wiadomo, że prawa człowieka były powszechnie łamane podczas II wojny światowej w postaci Holocaustu i później przez państwa totalitarne. Innym przykładem może być wiek XIV, w którym to murzynów traktowano jak niewolników. Przyjmuje się również, iż poszanowanie praw człowieka, nie jest sprawą indywidualną określonego państwa, ale powinno stanowić przedmiot troski społeczności międzynarodowej. I istotnie społeczność ta do ochrony praw człowieka przyjmuje wielką wagę.
OCHRONA PRAW CZŁOWIEKA
Prawa człowieka stały się problemem międzynarodowym, którym zajęła się głównie Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ) oraz Rada Europy (specjalnie powołana, aby pilnować by respektowano prawa i wolności).
Dokumenty opracowane, które w sposób częściowy określają prawa człowieka:
- Powszechna Deklaracja Praw Człowieka – uchwalona 10 grudnia 1948 roku w Paryżu przez ONZ
- Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych oraz Międzynarodowy Pakt Praw Ekonomicznych, Socjalnych i Kulturalnych – uchwalone 16 grudnia 1966 roku przez ONZ, a weszły w życie w 1976 roku po ratyfikowaniu przez 35 państw.
- Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności – uchwalona przez Radę Europy w Rzymie w 1950 roku a obowiązującą od 1953 roku. Polska ratyfikowała te konwencję 1 marca 1993
Polska ratyfikowała wszystkie te dokumenty.
Powołane zostały do życia również instytucjonalne systemy ochrony praw człowieka. Poza uniwersalnym, funkcjonującym w oparciu o akty ONZ, współcześnie istnieją jeszcze trzy takie systemy o charakterze regionalnym: Rada Europy. Organizacja Jedności Afrykańskiej oraz Organizacja Państw Amerykańskich. Państwa, które ratyfikowały podstawowe dokumenty z zakresu ochrony praw człowieka, są zobowiązane do ich przestrzegania, bo w przeciwnym wypadku można dochodzić sprawiedliwości przed organami międzynarodowymi. Niektóre prawa, np. prawo do życia czy wolności odnoszą się nie tylko do ludzi dorosłych, ale także i do dzieci. Jednak biorąc pod uwagę trudną sytuację dzieci w różnych krajach świata, ONZ uchwaliła 20 listopada 1989 roku konwencję Praw Dziecka, która w sposób całościowy określa prawa dziecka i tworzy warunki niezbędnego jego prawidłowego rozwoju.
Organizacją międzynarodową której celem jest występowanie w obronie osób , wobec których naruszono prawa człowieka jest Amnesty International, założona w 1961 roku,
Prawa człowieka można podzielić na trzy zasadnicze grupy:
I Prawa i wolności osobiste oraz polityczne
* prawo do życia, do wolności i nietykalności osobistej
* prawo do opory przeciwko bezprawnej przemocy, nienaruszalności mieszkania i tajemnicy korespondencji
* prawo do przenoszenia się i wyboru miejsca zamieszkania
* prawo do sprawiedliwego sądu
* wolność zrzeszania się, zgromadzeń i wieców
* prawo wyborcze
* wolność sumienia i wyznania
II Prawa ekonomiczne i socjalne
* prawo do pracy
* prawo do strajku
* prawo do własności i swobodnego nią dysponowania
* prawo do zasiłku dla bezrobotnych
* prawo do wypoczynku
* prawo do nauki
* prawo do równej płacy z równą pracę
* prawo do renty inwalidzkiej
III Prawa ekologiczne oraz korzystanie z dorobku współczesnej cywilizacji
* prawo do czystego powietrza, czystej wody i gleby, dla bezpiecznej dla zdrowia żywności
* prawo do ochrony danych osobowych
* prawo do korzystania z różnych źródeł informacji krajowej i zagranicznej
* prawa kulturalne
PRZYCZYNY ŁAMANIA PRAW CZŁOWIEKA
Przyczyny łamania praw człowieka mogą być bardzo różne. Wynika to przede wszystkim z odmienności i różnic dzielących poszczególne kraje. Przyczyny mogą być najróżniejsze: polityczne, religijne, rasowe.
Często przyczyna ich łamania jest konieczność wybrania mniejszego zła. Doskonałym przykładem są kary śmierci stosowane w USA. Każdy człowiek ma prawo do życia a jednak sądy w niektórych stanach np. Teksasie łamią je i skazują podsądnych na karę śmierci. Nie jest to jednak widzimisie sędziów a skuteczna walka z wzrastającą przestępczością, która postępuje w Stanach Zjednoczonych.
To w jaki sposób łamane są prawa człowieka i które z nich są łamane, zależy od państwa i jego ustroju. Przykładowo w krajach o totalitarnym systemie rządów tj. Chiny, Kuba, Indonezja i Korea Północna państwo nie ingeruje w życie i działalność obywateli dopóki ci egzystują według jego wyznaczników. Najczęściej łamane jest w takich sytuacjach prawo do wolności osobistej i wolności słowa.
Z kolei rażącym łamaniem praw człowieka-dziecka j
est sytuacja w biedniejszych krajach Afrykańskich. Tam młodzi ludzie przyszli obywatele nie mają możliwości edukacji. Spowodowane jest to ciągłą walką na najwyższych szczeblach władzy, która zajęta własnymi problemami nie robi nic dla swoich obywateli. Innymi przyczynami są również: walki pomiędzy plemionami, brak wykwalifikowanej kadry i przede wszystkim szkół, które mieszczą się od siebie w znacznych odległościach wystarczających, aby rodzic nie chciał wysyłać tam potomstwa.
PRZYKŁADY ŁAMANIA PRAW CZŁOWIEKA
Jednak prawne gwarancje ochrony praw człowieka często już nie wystarczają. Zbyt często mamy obecnie do czynienia z ich łamaniem. We wszystkich krajach na świecie możemy zaobserwować różne przykłady łamania praw człowieka. Świadczą o tym sprawy związane z konfliktem bałkańskim, z wojna domowa w Rwandzie, brutalnym traktowaniu więźniów w Chinach, Turcji, Brazylii i innych krajach. O przestrzeganiu tych praw w danym kraju decyduje system prawny państwa, ale również system norm etycznych. Prawa tylko będą traktowane poważnie, jeżeli w danym społeczeństwie godność i życie człowieka znajdą się na szczecie hierarchii wartości. Nie prowadzi się żadnych statystyk, co do tego, na jakim kontynencie najczęściej łamane są prawa człowieka, ponieważ prawa te są łamane według różnych wzorów, inaczej są łamane w Chinach a inaczej w Stanach Zjednoczonych. I jednocześnie oprawca nigdy nie mówi, że przestanie łamać pod jakakolwiek presją. Prawa człowieka najczęściej są łamane w państwach o ustroju totalitarnym oraz autorytarnym. W Polsce nieprzestrzeganie tych podstawowych praw następuje często przez policję. Często stosuje ona przemoc wobec obywateli państwa, częściej niż jest to konieczne.
Azja
Na kontynencie tym konflikty zbrojne i etniczne pochłonęły życie tysięcy osób cywilnych w regionie Azji i Pacyfiku. Pociągnęły za sobą inne rodzaje naruszeń praw człowieka, od tortur poprzez "zaginięcia" do samowolnych aresztowań.
Brima
Z jawnym przykładem łamania praw człowieka spotykamy się przy budowie gazociągu Yadana w Birmie, który okazał się największą inwestycja zagraniczna w kraju, który jest rządzony przez wojskowa dyktaturę. Przez wiele lat Birma była niedostępna, zamknięta dla zagranicznych gości, odizolowana. Nawet teraz wojskowa władza ogranicza swobodny dostęp do niektórych rejonów. Powracając do skandalu, który ciągnie się w tym państwie już od ponad 7 lat. Bowiem pod koniec lat 90 – tych władze Brimy zostały postawione w stan oskarżenia. Zarzucono im, iż podczas budowy gazociągu wykorzystano pomoc armii, która werbowała i zmuszała mieszkańców do ciężkich robót. Teraz organizacje praw człowieka żądają wypłacenia odszkodowań, żeby następnym razem zastanowiły się zanim złamią jakiekolwiek prawo dane człowiekowi.
Chiny
„Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi w swej godności i w swoich prawach. Są obdarzeni rozumem oraz powinni postępować wobec innych w duchu braterstwa”
Chiny są państwem, w którym nagminnie łamie się prawa człowieka. Łamią nie tylko prawo do wolności wypowiedzi, prawo posiadania, ale również prawo do życia, co wydaje się absurdalne. Lecz warto wiedzieć iż w ChRL kiedy już ktoś trafi przed sąd nie ma praktycznie żadnych szans aby się wybronić, jest się pozbawionym wszelkich praw.
Sąd z góry wydaje wyrok, oskarżony jest pozbawiony obrońcy, jest torturowany podczas przesłuchań w celu wymuszenia zeznań. Lecz według tamtejszego prawa nawet jeżeliby oskarżony posiadał prawo do obrony nie zdałoby się to na wiele, i tak zostałby skazany, mamy tu do czynienia z pogwałceniem prawa do sprawiedliwego sądu. W ChRL praktycznie nie istnieje miejsce, w którym zbierane by były dane o uwięzionych, nie ma w ten sposób kontroli nad skazanymi, nie jest możliwe wskazanie ilości więźniów skazanych na tzw. reedukacje przez pracę. W Chinach wprowadzono ścisłą cenzurę, za wszelka propagandę uznawana jest krytyka władz, a osoby, które publicznie wyrażają swoje przekonania są skazani m.in. na podstawie paragrafu zabraniającego zwoływanie zgromadzeń, wiąże się to z pogwałceniem prawa do wolności zrzeszania się. Lecz nie to wszystko powoduje największy sprzeciw obrońców praw człowieka. Najgorsze jest stosowanie tortur, w celu wymuszenia informacji od oskarżonych, których często skutkiem jest śmierć i tu dochodzi do pogwałcenia prawa do życia. Ofiarą może zostać każdy, nie zawsze ten, który na to zasłużył. Yan – a Zhengxue, jest doskonałym przykładem jawnej niesprawiedliwości, zabrany został na milicje nie będąc podejrzanym o popełnienie żadnego wykroczenia czy przestępstwa. Został dotkliwie pobity przez funkcjonariuszy, a będąc nieprzytomnym wyrzucony z posterunku. Kiedy próbował dowiedzieć się czegokolwiek, dlaczego takie wydarzenie zaszło, za swą dociekliwość został skazany na pobyt w obozie pracy - pogwałcono prawo do oporu przeciwko bezprawnej przemocy. Niestety śmiercią w Chinach nie kara się nie tylko zabójstwa i wyjątkowo brutalne występki, ale również włamania, porwania, złodziejstwo i rozboje i wiele innych, za które normalnie oskarżony zasłużyłby jedynie karę więzienia. W 1999 roku w Chinach miało miejsce najpoważniejsze i najdalej idące od dziesięcioleci dławienie pokojowej opozycji i wolności religijnej. Tysiące ludzi zostało samowolnie zatrzymanych przez policję. Niektórych skazano na długie wyroki więzienia w rezultacie niesprawiedliwych procesów sądowych, inni zsyłani byli do obozów pracy przymusowej. Powszechnie stosowano tortury i maltretowanie więźniów. W latach dziewięćdziesiątych w Chinach odnotowano 18 tysięcy egzekucji, choć prawdopodobnie faktyczna ich liczba jest o wiele wyższa.
Rosja
Rosja to także miejsce, gdzie nagminnie łamane są podstawowe prawa człowieka: stosowanie tortur przez funkcjonariuszy państwowych (pobicia, rażenie prądem, gwałty, wiązanie w niewygodnych pozycjach - przypadki tortur zdarzają się najczęściej w aresztach podczas pierwszych godzin po aresztowaniu, jeszcze przed postawieniem zarzutów). Łamane są również prawa dziecka np. w rosyjskich aresztach śledczych dzieci są przetrzymywane miesiącami, a nawet latami i skazywane na długotrwałe wyroki za stosunkowo drobne przestępstwa. W Rosji stosuje się również przemoc wobec kobiet ok. 14 000 kobiet rocznie ginie z rąk swoich mężów lub krewnych, mimo to prawo nie uznaje przemocy domowej jako osobnego przestępstwa. Podczas wojny czeczeńskiej siły rosyjskie torturowały, porywały i zabijały ludność cywilną. Konflikt stał się przyczyną "zaginięć" oraz pozasądowych egzekucji. Około 300 tys. ludzi, w większości kobiety i dzieci, opuściło swoje domy w obawie przed toczącymi się walkami. Dochodzenia w sprawie pozasądowych egzekucji, "zaginięć" i tortur są niezwykle rzadkie, a te, które mają miejsce, niemal nigdy nie kończą się skazaniem oskarżonych. Komisja Praw Człowieka ONZ potępiła Rosję na posiedzeniu w Genewie za gwałty popełniane na cywilach w czasie wojny w Czeczeni. Skrytykowała ona „używanie nieproporcjonalnie wielkiej siły wobec czeczeńskiej ludności cywilnej”. I więc Rosja po raz pierwszy od upadku komunizmu znalazła się wśród państw napiętnowanych przez tę najwyższą międzynarodową instancję zajmującą się m.in. ochroną praw człowieka.
Tybet
Odkąd Armia Czerwona wkroczyła do Tybetu dla jego mieszkańców rozpoczął się okres wielu cierpień spowodowanych brutalnym traktowaniem ludności, godzącym w ich godność i życie. W Tybecie odnotowuje się liczne przypadki łamania praw człowieka. Są one liczne i bardzo poważne. Istnieje wiele dowodów, zeznań naocznych świadków i ofiar potwierdzających ten proceder. Liczne organizacje międzynarodowe, takie jak Amnesty International, biją na alarm. W Tybecie dochodzi do najpoważniejszych gwałtów na prawa człowieka, dowodzą temu także liczne raporty ONZ oraz UE. Reżim chiński w Tybecie jest bardziej brutalny i nieludzki niż w jakimkolwiek innym państwie komunistycznym na świecie.
Europa
Wojna wywołała lawinę naruszeń praw człowieka w Czeczenii, społeczność międzynarodowa usiłowała zaprowadzić trwały pokój w Kosowie, zaś w pozostałych krajach europejskich tortury i maltretowanie przez policję - często na tle rasowym - należały wciąż do najczęściej obserwowanych form pogwałcenia praw człowieka. Pozytywnym zjawiskiem było ratyfikowanie Drugiego Opcjonalnego Protokołu do Międzynarodowej Konwencji Praw Obywatelskich i Politycznych - dokumentu dotyczącego zniesienia kary śmierci - przez Azerbejdżan, Bułgarię, Cypr, Gruzję, Słowację, Turkmenistan i Wielką Brytanię.
Polska
IZBY WYTRZEŹWIEŃ
W Polsce nie jest na razie głośno o żadnym poważnym złamaniu praw człowieka. Mamy jedynie do czynienia z incydentami, nie będącymi o charakterze masowym, lecz również nimi w wielu przypadkach interesują się organizacje międzynarodowe. Przykładem może by maltretowanie i bezkarne zatrzymywanie nietrzeźwych w Izach wytrzeźwień w Polsce. Funkcjonariusze wykorzystują prawo według którego zezwala się na przetrzymywanie osób przez 24 godziny, gdyż zatrzymanie w izbie wytrzeźwień zgodnie z tym prawem nie podlega rewizji sądowej. Maltretowany i bity przez personel izby wytrzeźwień by Witold Litwa, który w maju 1994 został aresztowany na skutek agresywnego zachowania w urzędzie pocztowym. W kwietniu 2000 Europejski Trybunał Praw Człowieka uznał zatrzymanie Witolda L. za pogwałcenie Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.
ARMIA
Jak wiadomo również w armii dochodzi nieraz do nadużyć siły to starszych kolegów lub dowódców na rekrutach, i Polska Organizacja Helsińska, Fundacja Praw Człowieka wyraziła zaniepokojenie tym faktem. Przed sądem w lutym 2000 roku stanęło 7 byłych żołnierzy którzy od dawna odbywali służbę wojskową. Znęcali się oni seksualnie na swoich młodszych kolegach byli rozbierani, zmuszani do noszenia psich obroży i chodzenia na smyczy. Zarzucono im również iż zmuszali rekrutów do „zabaw w owce” które polegały na czołganiu się po podłodze i uderzaniu głową w ścianę. Za znęcanie się nad dwoma poborowymi zostali skazani przez sąd wojskowy również dwaj podoficerowie w Tomaszowie Mazowieckim. Przyłapani zostali oni na zmuszaniu do robienia pompek przy założonych na twarz maskach gazowych zawierających po 10 tlących się papierosów. Sytuacja w armii tj. znęcanie się nad rekrutami, przypomina omal sytuacje z II wojny światowej, podczas której również załamana niezliczona ilość praw człowieka. Polscy żołnierze sami odgrywają teraz rolę hitlerowców, role kata, i znęcają się w dodatku na swoich rodakach!
ROMOWIE
Najdrastyczniejsze są przypadki użycia przemocy wobec Romów. Polska nie jest w tym odosobniona w tej części Europy. Organizacje ochrony praw człowieka niejednokrotnie zabiegały i zabiegają o to, aby funkcjonariusze porządku publicznego przestali być w tych sprawach opieszali, żeby rozumieli, że Rom i każda istota ludzka ma równe prawa, w tym do godności osobistej. W czerwcu Komisja Rady Europy ds. Przeciwdziałania Rasizmowi i Nietolerancji wyraziła zaniepokojenie stosowaniem przemocy wobec Romów wypływającej z pobudek rasistowskich. Policja reagowała powolnie na jakiekolwiek akry przemocy wobec Romów, a dochodzenia zdecydowanie niewystarczające. Przykładem tej tezy może być fakt iż w sierpniu 2000 r. w Tarnowie dwóch zamaskowanych mężczyzn wdarło się do mieszkania Agaty Ciureja, 32-letniej kobiety romskiej, matki sześciorga dzieci. Mężczyźni zaatakowali ją przy użyciu siekiery powodując uszkodzenia ciała wymagające hospitalizacji. Poszkodowana powiedziała przedstawicielom lokalnych organizacji Romów, iż sądzi, że napastnikami byli członkowie ok. 20-osobowej grupy tzw. "skinheads", którzy atakowali jej mieszkanie już trzy tygodnie wcześniej. Po pierwszym ataku policja zatrzymała dwóch domniemanych sprawców, którzy wkrótce zostali uwolnieni. Po drugim ataku Agata Ciureja zmuszona była ukrywać się.
Ameryki
Pomimo wysiłków podejmowanych na szczeblu krajowym i międzynarodowym w kwestii wcześniejszych przypadków łamania praw człowieka, sprawcy dawnych i obecnych zbrodni cieszą się bezkarnością na całym kontynencie amerykańskim. Obserwuje się dramatyczny brak postępów w prowadzeniu dochodzeń i karaniu sprawców takich czynów, jak brutalność policji (m.in. doniesienia z Brazylii, Ekwadoru, Jamajki, Stanów Zjednoczonych i Wenezueli), torturowanie i maltretowanie więźniów i osób zatrzymywanych (m.in. w Boliwii, Brazylii, Ekwadorze, i Peru) oraz prześladowania obrońców praw człowieka (w Boliwii, Chile, Kolumbii, Meksyku). W Kolumbii, natomiast jej mieszkańcy padają ofiarami okrutnych zbrodni popełnianych przez siły zbrojne i ugrupowania paramilitarne.
USA
W Stanach Zjednoczonych często opisuje się przypadki łamania praw człowieka wobec kobiet przebywających w więzieniach i aresztach. Popularne są zgwałcenia i inne formy nadużyć seksualnych, okrutne i poniżające stosowanie kajdan wobec kobiet ciężarnych lub obłożnie chorych. Niedostateczny jest również dostęp do opieki medycznej i psychologicznej.
USA nie ratyfikowały podstawowych traktatów dotyczących praw człowieka i zarezerwowały sobie prawo do nie wprowadzania w życie niektórych ważnych postanowień tych traktatów, które zostały ratyfikowane. Nie zezwalają mieszkańcom USA na wnoszenie skarg na łamanie praw człowieka do międzynarodowych instytucji kontrolujących przestrzeganie międzynarodowych zobowiązań. Szczególnie brutalnym gwałcicielem praw człowieka w USA jest policja, która jest praktycznie bezkarna w swoim postępowaniu. Liczne przypadki brutalnego pobicia, gwałtu czy zabójstw ze strony policjantów amerykańskich były albo całkiem wyciszane albo policjanci byli uniewinniani po procesach przypominających farsę. Działo się tak i dzieje pomimo ostrych protestów ze strony obrońców praw człowieka. Jednak na prawdziwe piekło skazani są ludzie osadzeni w amerykańskich więzieniach. Pozbawieni praktycznie elementarnych praw do godnego traktowania, są oni bici, gwałceni i poniżani.
Bliski wschód
W XX w wielu krajach Bliskiego Wschodu i Afryki północnej następowały powszechne i częste przypadki łamania praw człowieka, w tym egzekucje wykonywane na dużą skalę, rutynowe stosowanie tortur i nieuczciwe procesy sądowe. W Arabii Saudyjskiej nadal stosuje się tortury oraz nieludzkie lub poniżające formy traktowania. Odnotowuje się w ciągu roku ok. 103 egzekucji, choć faktyczna ich liczba może być o wiele wyższa. Z różnych krajów Bliskiego Wschodu napływały i wciąż napływają doniesienia o torturach, świadomych aresztowaniach, zgonach w areszcie i egzekucjach pozasądowych. Zatrzymano wielu więźniów politycznych, w tym przypuszczalnie więźniów sumienia, równocześnie inni, przetrzymywani od dawna bez postawienia im oskarżeń czy wytoczenia procesu, zostali uwolnieni.
Turcja
Według najnowszego raportu Amnesty International, Turcja jest krajem, w którym powszechnie stosuje się tortury, a w więzieniach przebywa wielu więźniów sumienia. Udokumentowano dziesiątki zabójstw i egzekucji pozasądowych dokonywanych przez funkcjonariuszy bezpieczeństwa. Napływają też ciągłe doniesienia o okrutnym traktowaniu przez policję, gwałtach dokonywanych na zatrzymanych kobietach, w tym działaczkach na rzecz praw obywatelskich. Prawa mniejszości kurdyjskiej wciąż nie są przestrzegane. Tysiące osób trafiły do więzienia tylko za domaganie się kurdyjskich lekcji w szkołach lub słuchanie kurdyjskiej muzyki.
Tunezja
Również w tym kraju, reklamowanym jako "bajkowa kraina wymarzonych wakacji" tortury i okrutne traktowanie występują wg AI na masowa skalę. W więzieniach przebywa setki więźniów sumienia, niektórzy już od 10 lat. Represje i ataki stosuje się wobec opozycjonistów i obrońców praw człowieka. Sprawcy tortur pozostają bezkarni.
Afryka
W XIX wieku w Afryce nadal toczyły się liczne wyniszczające konflikty zbrojne. Świat oglądał okrutne sceny, gdy w Sierra Leone siły rebelianckie wkroczyły do Freetown: mordowano cywili, ludziom amputowano kończyny, częste były uprowadzenia. Mimo porozumienia pokojowego podpisanego w lipcu 1999 roku przez rząd i zbrojną opozycję, przemoc nie wygasła. Zarówno siły rządowe, jak i zbrojna opozycja bezprawnie wymordowały tysiące cywili w Burundi, Kongo i Demokratycznej Republice Konga, Zbrojne konflikty w regionie zebrały swe krwawe żniwo. W Sierra Leone, Burundi, Gwinea-Bissau, Somalii, Angoli i Sudanie w lalkach uczestniczyło tysiące dzieci poniżej 18 roku życia, często wcielanych do armii pod przymusem. Tysiące osób uchodziło do sąsiednich krajów przed walkami w Sierra Leone, Demokratycznej Republice Konga, Kongo i Sudanie, zaś w Etiopii i Burundi tysiące osób zostało zmuszonych do porzucenia domów.
Egipt
W 2002 roku tysiące osób podejrzanych o popieranie zakazanych grup islamskich pozostawało pozbawionych wolności bez oskarżenia lub sądu, niektórzy z nich przetrzymywani byli od kilku lat. Inni odbywali wyroki wydane po rażąco nierzetelnych procesach przed sądami wojskowymi. Tortury i znęcanie się nad osobami pozbawionymi wolności wciąż było systematyczne. Co najmniej 48 osób skazano na śmierć. Każda osoba pozbawiona wolności w Egipcie narażona jest na tortury policja torturuje również kobiety i dzieci. Torturowani są podejrzani o przestępstwa oraz osoby, które o nic nie oskarżone, które znalazły się w rękach policji.
ZAKOŃCZENIE
Na pewno nasuwa się pytanie, kto jest odpowiedzialny za łamanie praw człowieka i od kogo powinniśmy domagać się, aby je respektowano. Wydaje mi się, że od nas samych, abyśmy nie zapominali o tych biednych i poszkodowanych, abyśmy pamiętali, że są ludzie, którzy zostali pokrzywdzeni przez różnych oprawców. Odpowiedzialność przypada na państwo, które bierze ją za całość życia społecznego. Prawa człowieka są właśnie wartością najwyższą. I wszystkie organizacje ochrony praw człowieka mówią wielkim głosem właśnie na ten temat. To samo dotyczy łamania tych podstawowych praw. Coraz częściej spotykamy się z ich łamaniem, stało się to problemem globalnym i podobnie nie można usprawiedliwiać metod walki z terroryzmem, jaki obrazy USA. Jeżeli w walce z terroryzmem sięgniemy po metody terrorystów, wówczas upodobnimy się do nich i ich cel zostanie spełniony.