Normanowie
NORMANOWIE, nazwa nadana w VIII-XI w. w zachodniej Europie mieszkańcom Skandynawii, Półwyspu Jutlandzkiego i wysp duńskich, którzy podejmowali szereg wypraw zdobywczych, zakładając na podbitych przez siebie terenach nowe państwa. Normanowie duńscy zasiedlili głównie wybrzeża Niemiec i Francji u ujścia Sekwany (dzisiejsza Normandia), w 911 uznając się lennikami królów francuskich.
W XI w. opanowali południową Italię i Sycylię (1059) oraz Anglię (Wilhelm I Zdobywca, 1066). Normanowie norwescy osiedlili się m.in. na Islandii, w części Szkocji i Irlandii.
Ok. 1000 odkryli Grenlandię i dotarli do Ameryki (wybrzeże Labradoru). Normanowie szwedzcy, tzw. Waregowie, dotarli na Ruś przez Zatokę Fińską i Ryską oraz na ziemie pozostające pod panowaniem bizantyjskim i arabskim. Od normańskiego wodza Ruryka wywodzi się niekiedy rodowód rosyjskiej dynastii Rurykowiczów.