Polska w okresie między wojennym, w myśl postanowień Ligi Narodów, posiadała najpierw 88 wojskowych na Westerplatte, a później po zaostrzeniu stosunków pol.-niem. ta liczba wzrosła do 182 wojskowych. Byli oni dość dobrze przygotowani na odparcie sił wroga. O 4.45 dnia 1.IX.1939 roku, niemieckie wojska nie wypowiadając wojny zaczęły szturm na Westerplatte. Atakowano z baterii artyleryjskiej z kierunku Brzeźna, ciężkiej artylerii z kierunku Wisłoujścia, i z pokładu statku Schleswig-Holstein działkami od 88-280 mm. Następnie zaczął się szturm piechoty morskiej i kompanii SS Danziger-Heimwehr. 2 dnia wojny zaczęły się ostrzały samolotami nurkującymi. 6 września Niemcy próbowali podpalić las wokół bunkrów Westerplatte. A następnego dnia sprowadzili nowe oddziały takie jak Oddziały Schutzpolizei, uzyskując tym samym 20 krotną przewagę liczebną. Po 7 dniowej walce, o 10.45, pod naciskiem ponad 3000 żołnierzy niemieckich, oddziały Westerplatte pod dowództwem bohaterskiego majora Sucharskiego skapitulowały. Strona niemiecka poniosła stratę ok. 350 zabitych i rannych, a strona polska – 15 zabitych i 50 rannych. Podczas walk o Westerplatte cywile bohatersko bronili poczty polskiej. W tym samym czasie 3.IX wojska niemieckie przełamały linię obrony Modlin, zmuszając tamtejsze oddziały do odwrotu w stronę Wisły. Połączone oddziały 3 i 4 armii odcięły Pomorze Gdańskie. Po rozbiciu 7 dywizji piechoty pod Częstochową, Niemcy utorowali sobie drogę na Warszawę. Bez powodzenia broniła się południowa linia obrony, składająca się z armii Karpaty i Kraków, gdyż już 6.IX zostały zmuszone przez niemieckie siły do rozdzielenia się pod Myślenicami. Niemcy mogli okrążyć oddziały polskie na południu, lecz do tego nie doszło. Mimo wszystko polskim siłom nie udało się ufortyfikować linii obrony na Wiśle. 12.IX, 14 armia niemiecka przeszła San i znalazła się pod Lwowem, zaś 3 armia Prusy przełamała linię obrony na Bugu i Narwi i 14.IX osiągnęła Brześć. 15.IX armia Warszawa wycofała się ze wschodniej części stolicy, umożliwiając Niemcom zamknięcie kręgu wokół Warszawy. Po 14.IX po zachodniej stronie Wisły zostały tylko armie Pomorze, Poznań i Łódź. Armie Pomorze i Poznań stanęły do bitwy pod Bzurą, która trwała 11 dni, i była największą bitwą Kampanii Wrześniowej. Mimo początkowych sukcesów zdziesiątkowana armia zmuszona została do odwrotu. Nielicznym żołnierzom udało się uciec przez Puszczę Kampinoską do Warszawy. Część Armii Łódź, pod dowództwem gen. Rómmla przedarła się do Warszawy, a reszta pod dowództwem gen. Tommee broniła twierdzy Modlin.
Kampania wrześniowa – przebieg i skutki. - 1 wrzesień 1939r. – napaść Niemiec na Polskę - 3 wrzesień 1939r. – wypowiedzenie wojny Niemcom przez Francję i Anglię - 9-12 wrzesień 1939r. – bitwa nad Bzurą - 12 wrzesień 1939r. – umowa angielsko-francuska o rezygnacji z planów udzielenia pomocy Polsce - 17 wrzesień 1939r. – agresja ZSRR na Polskę - 18 wrzesień 1939r. – opuszczenie kraju przez rząd polski - 28 wrzesień 1939r. – kapitulacja Warszawy; podział Polski między ZSRR i Niemcy - 2-5 październik 1939r. – bitwa pod Kockiem W 1939r. Niemcy dysponowały znaczną przewagą sił w stosunku do możliwości mobilizacyjnych Polski. Armia polska była znacznie gorzej wyposażona, brakowało jej nowoczesnego lotnictwa i broni pancernej. Tym większy podziw musi budzić to, że broniła się przez blisko miesiąc. Niemcy nie spodziewali się napotkać tak silnego oporu. Również straty poniesione przez nich w kampanii wrześniowej okazały się niespodziewanie duże. Wojna rozpoczęła się rozstrzelaniem polskiej placówki na Westerplatte przez pancernik Schelswig – Holstein, odbywający „pokojową wizytę” w Gdańsku. Niemcy uderzyli na Polskę na całej długości granicy. Obrona polska zorganizowana była wzdłuż linii Wisły i Warty i opierała się na systemie współpracujących ze sobą armii oraz samodzielnych korpusów posiłkowych, rozmieszczonych łukiem, od granicy północnej po Galicję. W pierwszych dniach wojny oddziały armii „Poznań” na zachodzie oraz „Pomorze” i „Modlin” na północy wycofywały się, utrzymując ze sobą kontakt na linii Bug – Wisła - Wisłoka. Jednakże przewaga niemiecka doprowadziła w krótkim czasie do przełamania obrony polskiej i rozdzielenia poszczególnych armii. Oddziały polskie walczyły w izolacji, pozbawione łączności z zapleczem i dowództwem, spychane coraz dalej na wschód. 8 września Niemcy stanęli pod Warszawą i rozpoczęli ostrzeliwanie miasta. Rządy Francji i Anglii wypowiedziały Niemcom wojnę już 3 września i ogłosiły mobilizację. Nie podjęły jednak żadnych działań zbrojnych, a oddziały francuskie stały bezczynnie naprzeciwko Niemców (później nazwano wojnę „francusko-niemiecką” dziwną wojną). Już 12 września premierzy Anglii i Francji uzgodnili, że nie udzielą Polsce żadnej pomocy. W swej naiwności sądzili, że Hitler zadowoli się zajęciem Polski, ewentualnie uderzy na wschód, na ZSRR, toteż gotowi byli bez skrupułów poświęcić Polskę. Osamotniona Polska prowadziła beznadziejną walkę jeszcze przez dwa tygodnie. 9 września oddziały armii „Poznań” i :Pomorze”, pod dowództwem gen. T. Kutrzeby stoczyły nad Bzurą bitwę z wojskami niemieckimi idącymi na Warszawę. Atak Polaków załamał się 12 września i resztki obu armii wycofały się do Warszawy. Do 16 września Niemcy zamknęli pierścień okrążenia wokół polskiej stolicy. 17 września na mocy paktu Ribbentrop – Mołotow Armia Czerwona wkroczyła na ziemie polskie, aby zabezpieczyć swoją cześć łupu. Jako pretekst podano potrzebę roztoczenia opieki nad ludnością ukraińską i białoruską, znajdującą się w niebezpieczeństwie wobec dezorganizacji armii i władz Polski i zbliżania się Niemców. Atak sowiecki wywołał zamieszanie wśród wojsk polskich. Rydz Śmigły nakazał armii unikanie bezpośredniej konfrontacji z Armią Czerwoną i wycofanie się do sojuszniczej Rumunii. Rosjanie zajęli Wilno, Lwów i Grodno. Po 17 września broniły się już tylko pojedyncze zgrupowania wojsk polskich i silniejsze twierdze. Do 28 września odpierała atak Warszawa, do 29 września wytrzymała twierdza Modlin, 2 października skapitulował garnizon polski na Helu. Ostatnia bitwa kampanii wrześniowej rozegrała się 2-5 października pod Kockiem, gdzie opór stawiała Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie” gem. F. Kleeberga. 18 września rząd polski opuścił kraj, udając się do Rumunii. 28 września Niemcy i Rosjanie podzielili Polskę między siebie, ustalając przebieg granicy wzdłuż linii Pisa – Narew – Bug – Wisłoka – San.
Wielka Koalicja
Wielka Koalicja była to grupa państw, które w okresie drugiej wojny światowej, pomimo odrębności politycznych, gospodarczych i społecznych stanęły do wspólnej walki przeciwko hitlerowskim Niemcom oraz ich sojusznikom.
Historia Wie...
Przywódcy polskiego państwa podziemnego przed sądami sowickimi - praca z olimpiady.
Plan pracy:
1. Wstęp
- wybuch II wojny światowej
- powstanie i struktury polskiego państwa podziemnego
- sytuacja polityczna pod koniec wojny
2. Rozwinięcie
- proces moskiewski (proces szesnastu)
- procesy styczniowe<...
Sprawa polska w polityce wielkich mocarstw podczas II wojny światowej
Termin „sprawa polska” w ciągu ostatnich dwustu lat kilkakrotnie zmieniał znaczenie. Dla Europy zawsze oznaczał sytuację kłopotliwą, niewygodną, zmuszającą do przypomnienia sobie o głoszonych publicznie ideałach i wcześniejszych dekl...