List do przyjaciela na temat nauki Jana

Radom, 18 VIII 2013r.

Droga Marleno !

Wiem, że bardzo długo do Ciebie nie pisałam, bo aż dwa miesiące. Bardzo za to przepraszam. W tym czasie poznałam na nowo co znaczy wierzyć. W tym liście opiszę Ci jak do tego doszło.
Z okazji 39 rocznicy pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski na stronach internetowych pojawiły się przemówienia z tej podróży. Wywarły to na mnie duży wpływ. Papież -polak miał niesamowity dar przemawiania . Potrafił opowiadać i zjednywać sobie ludzi. Z tematu pozornie nie związanego z religią, potrafił przekonać każdego, że Bóg jest wszędzie.
Przemówienie kierowane do młodzieży akademickiej wywarło na mnie szczególny wpływ. Pokazało mi, że w życiu warto kierować się pewnymi ideałami. Należy trzymać się swoich zasad, oraz mieć w kimś przykład, by nie iść przez życie ślepym na drogowskazy i głuchym na podpowiedzi.
To przemówienie popchnęło mnie do poznania kolejnych. Te inspirowały mnie na nowo. Czytałam je przez całe godziny. Szczególnie spodobało mi się przemówienie wygłoszone podczas audiencji generalnej na temat "Potrzeby Odnowy Moralnej". Z tej wypowiedzi Jana Pawła II wyniosłam, że w każdym momencie powinniśmy prosić Pana Boga o wyrozumiałość, o odnowę moralną, a przede wszystkim o zesłanie na nas Ducha Św., byśmy wraz z nim mogli pokonywać przeszkody w naszym życiu, a także mogli przezwyciężać uczynki pochodzące z ciała, a przyjąć te, które są owocem Duch Św.
Dzięki zgłębianiu wypowiedzi Jana Pawła II, co raz bardziej zaczął mnie interesować jego życiorys, pontyfikat, a także jego dzieła, które bardzo mnie fascynowały. Wciąż wyszukiwałam nowe złote myśli i dokładnie notowałam je, a także wywiady z nim i jego przemówienia. Teraz napiszę Ci kilka myśli, które podobają Mi się najbardziej:
- „Dopóki zwycięstwo jednych w klęsce drugich, dopóty żadna klęska nie ostatnia.”
- „Droga do celu to nie połowa przyjemności, to cała przyjemność.”
- „Dzieci są nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo, projektem, który nieustannie się urzeczywistnia, przyszłością, która pozostaje zawsze otwarta.”
- „Jak można kochać Boga który jest niewidzialny, nie kochając człowieka który jest obok.”
- „Jesteśmy tym bogatsi im więcej rzeczy zbędnych zdołamy odrzucić.”

Spodobały mi się, ponieważ mają jasne przesłanie, mówiące nam, że powinniśmy kochać Boga nie zapominając o człowieku, z którym obcujemy co dzień, że musimy wierzyć, że Pan wie co jest dla nas dobre. Bogactwo to nie znaczy posiadanie jak największej ilości rzeczy, lecz dobrych uczynków jakie zrobimy w życiu.
Jest wiele rzeczy za, które kochamy Papieża-Polaka, lecz to co powie każdy to, to, że był to bezpośredni, przyjazny, otwarty do ludzi. Kiedy patrzył na tłumnie przybywających do niego ludzi, każdy miał wrażenie, że patrzy prosto na ciebie. On w swoich przemowach i listach jednoczył polaków przez cały swój pontyfikat i jeszcze dłużej. Nawet po jego odejściu
wciąż łączy nas jego sprawa, sprawa kanonizacji. Razem o to walczymy.
Teraz kiedy przeczytałam wiele tekstów dotyczących Jana Pawła II zadałam sobie pytanie na podsumowanie: Czego powinniśmy się uczyć od papieża polaka?
Po pierwsze, największą siłą ludzi wierzących jest świadectwo, które możemy nieść innym, przede wszystkim wątpiącym, bo sam Jan Paweł II mówił, że jest to najlepsza droga dotarcia do drugiego człowieka w kwestii wiary.
Po drugie, modlitwa jest najważniejszym źródłem, nie tylko naszej wiary, ale i świadectwa, sprawia, że jest ono silne i wyraziste.
Po trzecie, że tylko po przez Chrystusa można zrozumieć człowieka. To On nadaje mu godność oraz wolność i nadaje im znaczenie. To On go kieruje ku miłości.
Po czwarte, iż – jak pisze Papież – „wierzyć w Chrystusa, to pragnąć jedności”, i powinniśmy do niej dążyć, bo każda walka i każdy podział to kolejna rana na Ciele Chrystusa.
Po piąte, ponieważ powinniśmy dążyć do wyżej wymienionej jedności, a jednak istnieje wiele podziałów na różnym tle, to rolą Kościoła jest ich minimalizowanie. Wychodząc z tego założenia każdy człowiek powinien się przyczyniać do budowania jedności poprzez tolerancję i otwartość do innych, bo szczególna troska o człowieka jest miernikiem naszego chrześcijaństwa.
Po szóste, to od uczyć się możemy od Papieża umiejętnego porozumienia z innymi ludźmi. Dialogu, który nie dąży do płytkiej i chwilowej zgody, ale który płynie ze szczerej miłości i szacunku do człowieka. Przypomina mi się tu wypowiedź Jana Pawła II „Jak można kochać Boga który jest niewidzialny, nie kochając człowieka który jest obok nas.”, który idealnie zawiera myśl, jaką chciałam zawrzeć w tym punkcie.
Po siódme, dobrze byłoby się uczyć od Jana Pawła II odwagi myślenia i rozmachu w działaniu. W każdym dniu możemy inspirować się naszym rodakiem Papieżem, który nie bacząc na różnice jednał ludzi.
Po ósme, winniśmy się także uczyć od Papieża poczucia humoru i mądrego dystansu do siebie.
Jan Paweł II bardzo często w swoich przemowach o potrzebie wiary. Chciał połączyć nią wszystkich ludzi.
Mówił: ,,Wiara jest obcowaniem z tajemnicą Boga. Wiara jest sposobem patrzenia na życie, na historię w świetle Ducha Świętego, a równocześnie sposobem patrzenia poza historię. Poprzez wiarę zaczynamy sobie zdawać sprawę z istnienia najgłębszej rzeczywistości poza rzeczami i wewnątrz rzeczy.”
Ten cytat pokazuje, że wiara jest sposobem na życie patrząc przez pryzmat wiary wiele rzeczy wygląda inaczej. Zastanawiając się nad jakąś decyzją powinniśmy nie tylko rozważyć możliwe dla nas skutki w naszym życiu, ale też skutki w życiu po śmierci. Czy jest to zgodne z prawem ojczyzny, ale i chrześcijanina.
„Dla mnie problemem zasadniczym nie było nawrócenie z niewiary na wiarę, lecz raczej przejście od wiary odziedziczonej, otrzymanej, bardziej uczuciowej niż rozum, do wiary świadomej i w pełni dojrzałej, intelektualnie pogłębionej po dokonaniu osobistego wyboru. To powolne i stopniowe przechodzenie, różnymi drogami, ta przeprawa, którą ja kierowałem do pewnego punktu na mapie, wydawała się kierowana z zewnątrz, przez następstwo wydarzeń; ale była kierowana także na poziomie mojego życia wewnętrznego, głębszego od moich refleksji, moich wyborów, moich odpowiedzi czy zrozumień.”
Jan Paweł II przez całe swoje życie właśnie do tego dążył, by ludzie nie wierzyli w Boga tylko dla tego, że to robili ich rodzice, lecz aby otrzymując od nich dar wiary zaczęli wierzyć pełni świadomi jej, by każdy dokonał osobistego wyboru.
„Wiara jest sposobem patrzenia na życie, na historię w świetle Ducha Świętego, sposobem patrzenia poza historię.”
Powinniśmy nauczyć się patrzeć właśnie tak nie zapominając o historii, ale też nie kierując się tylko nią w ocenie ludzi. Nie można wszystkich oceniać tak samo ze względu na to co stało się kiedyś. Najpierw trzeba poznać człowieka, by wyrobić sobie o nim opinię.
„Wiara, pozbawiona oparcia w rozumie, skupiła się bardziej na uczuciach i przeżyciach, co stwarza zagrożenie, że przestanie być propozycją uniwersalną. Złudne jest mniemanie, że wiara może silniej oddziaływać na słaby rozum; przeciwnie, jest wówczas narażona na poważne niebezpieczeństwo, może bowiem zostać sprowadzona do poziomu mitu lub przesądu. Analogicznie, gdy rozum nie ma do czynienia z dojrzałą wiarą, brakuje mu bodźca, który kazałby skupić uwagę na specyfice i głębi bytu.”
Papież uczył nas, aby wiedzieć co znaczy wiara trzeba ją zrozumieć przez rozum. Tylko wtedy możemy ja odbierać prawidłowo. Ci którzy są słabego rozumu są w niebezpieczeństwie. Wiarę mogą zacząć porównywać z mitem, czy legendą, będą także bardziej niestali w wierze. Terać napiszę ci fragmenty przemówienia Jana Pawła II:
„(…) Akt wiary nie jest jedynie przyjęciem przez rozum prawd objawionych przez Boga, ale nie jest też wyłącznie ufnym poddaniem się działaniu Bożemu. Jest raczej syntezą obydwu tych elementów, ponieważ obejmuje zarówno sferę intelektualną, jak i uczuciową, a więc jawi się jako integralny akt ludzkiej osoby (…)
Akt wiary, rozpatrywany jako integralna całość, musi się wyrazić w konkretnych postawach i decyzjach. Dzięki temu można przezwyciężyć pozorne przeciwstawienie między wiarą a uczynkami. Wiara głęboka w pełnym tego słowa znaczeniu nie jest czymś abstrakcyjnym, oderwanym od codziennego życia, ale ogarnia wszystkie wymiary osoby, w tym także wszystkie obszary jego życia i aspekty jego doświadczenia (…)
«Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw» (Łk 12, 2). Słowa te oznaczają (…) ewangeliczne orędzie, które zostało zasiane w głębi ludzkiej świadomości i powinno być głoszone aż po najdalsze krańce ziemi.
Te słowa Jezusa dodają ważny element do naszej refleksji nad aktem wiary: mówią mianowicie o przejściu ze sfery osobistej i — by tak rzec — z głębi człowieka do sfery wspólnotowej i misyjnej.
Wiara, jeśli jest pełna i dojrzała, musi pobudzać człowieka do przekazywania jej, a tym samym niejako do przedłużania procesu, który biorąc początek z miłości trynitarnej ma ogarnąć ludzkość i całe stworzenie.(…)”
Fragmenty z homilii Jana Pawła II wygłoszonej w trakcie Mszy Św. dla środowisk uniwersyteckich Rzymu z okazji rozpoczęcia nowego roku akademickiego 15 X 1999.
Wydaje mi się, że Papież chciał nam przekazać, że jeżeli naprawdę wierzymy i rozumiemy wiarę nie powinniśmy jej ukrywać, ani się jej wstydzić, lecz powinniśmy obwieszczać światu, że jesteśmy chrześcijanami.
Mam nadzieję, że mój list, aż tak bardzo Cię nie znudził. Proszę o szybką odpowiedź, w której napiszesz mi, co sądzisz na ten temat, możesz mi napisać swoje ulubione cytaty i wypowiedzi naszego Papieża.
Pozdrawiam, Marta

Dodaj swoją odpowiedź
Historia

Hus

Gdyby zapytać starego Ślązaka o znaczenie słowa „huzyta” oświadczyłby zapewne, że to synonim wandala, rozbójnika. Pamięć o Husie i ruchu husyckim przeminęła, jednak echo wydarzeń, jakie rozegrały się w XV w. wciąż przebrzmiewa w...

Język polski

Lalka

Lalka

GENEZA: Pierwodruk Lalki ukazał się w odcinkach w „Kurierze Codziennym” w latach 1887-1889, natomiast wydanie osobne ukazało się w Warszawie, w roku 1890.
Autor sam określił cel powieści, którym było przedstawienie �...

Język polski

Szczegółowe streszczenie-Zbrodni i Kary-Dostojewski

CZĘŚĆ PIERWSZA
I
W upalny lipcowy wieczór przystojny, choć biednie ubrany, młodzieniec wyszedł ze swej izby, podnajmowanej na ulicy S-ej. Z niezdecydowanym wyrazem twarzy skierował się w stronę mostu.

Głowę zaprzątały ...

Język polski

Starożytność i Biblia

Starożytność

Filozofia i sztuka starożytnej Grecji i Rzymu.
Wyraz filozofia pochodzi od dwóch słów phileo (lubię) i sophia (mądrość). W starożytności termin ten oznaczał całokształt wiedzy racjonalnej. Filozofia grecka ...

Język polski

Jan Paweł II

Wstęp

Ojcze Święty, trudno nam było powstrzymać łzy, kiedy Bóg powołał Cię do siebie. Przypominamy sobie jak mówiłeś, że mamy się nie lękać, lecz iść przez życie tak godnie, jak tylko nas na to stać. Powiedziałeś kied...