Czy starożytne ideały mogą być cenne dla człowieka współczesnego?

Czas przemija, człowiek rodzi się, żyje, mijają mu minuty, godziny, ubywają lata. W rezultacie strudzony swym życiem, w którym nieodzownie do „czegoś” dążył. Chciał osiągnąć swój cel – umiera. Czy może być zadowolony, gdy wie, że coś po sobie zostawił, coś, dzięki czemu inni będą mogli czerpać korzyści, wspominać go? Każdy z nas otrzymuje taką szanse w chwili narodzin. Przez całą egzystencje na ziemi ma do przebycia drogę, którą sam sobie wyznacza. Zadając sobie pytanie: czy starożytne ideały mogą być cenne dla człowieka współczesnego? Odpowiem, że tak. Postawioną tezę można interpretować na wiele sposobów, co udowodnię po niżej za pomocą argumentów.

Od zarania dziejów naszej cywilizacji, człowiek dążył do zaspokojenia swoich podstawowych potrzeb takich jak byt, bezpieczeństwo czy pożywienie. Potrzebował wskazówek moralnych jak żyć i postępować. Tu można zadać sobie pytanie:, do czego zmierza dzisiejszy szary, skromny i niejednokrotnie biedny czy mające większe dochody człowiek? Co prowadzi go przez całe życie, czy on na nie sam ma wpływ, czy kieruje się innymi osobami, które są dla niego wzorem?

Dzisiaj coraz częściej wgłębiamy się w epokę antyku, jako podstaw światopoglądowych wciąż aktualnych. Podstawowym czynnikiem kształtującym nowe cywilizacje jest mit, którego tematyką przewodnią byli bogowie tacy jak Zeus władający światem czy Afrodyta- bogini piękności. Dlaczego było ich tak wielu, gdy teraz religię chrześcijańską cechuje głównie monoteizm? Ja mam tylko jedną odpowiedź, człowiek nie mógł stać się doskonały, nie mógł być nieomylny, równocześnie piękny i mądry. Jednocześnie zdawał sobie sprawę, że bez celu, jakim były te wzorce, świat a wraz z nim on pogrążony w chaosie nie miałby podstawy istnienia. Stworzono, więc wielu boków by móc osiągnąć, choć jedną z tych zalet. W mitologii człowiek jest postacią bez znaczenia. Decydującą rolę spełniają wyidealizowani bogowie, jak i tytani, będący utopią, do której dąży bezwonna istota ludzka.

Odwaga była niegdyś cechą bohater antyku. W dobie Internetu, skomputeryzowanej technologii spotykamy się z takim typem człowieka, który swoim stylem bycia odróżnia się spośród tłumu. Nie każdy, bowiem potrafi stanąć w obronie słabszego, podać pomocną dłoń, gdy inni się odwracają. Nie umiemy radzić sobie ze wszystkimi problemami problemami życiu. Zamykamy się we własnym świecie, próżniowej puszce trudów i znojów, wówczas odwaga się w nas zatraca. W pewnym momencie dochodzimy do wniosku, że takie postępowanie jest dobre, ale czy do końca słuszne?

Jeszcze w okresie starożytności znani uczeni, tacy jak Platon czy Sokrates usiłowali bezustannie wyjaśnić definicję etyki, która dziś jest potwierdzeniem antycznych ideałów. Moralność jest głównym motywem w aktualnej erze. Bardzo często głoszony jest pogląd wedle, którego pytamy:, „co jest słuszne’? Jedna możliwa odpowiedź na gruncie tego stanowiska brzmi: „Żyj zgodnie z zasadami moralnymi i prawami swego państwa, wspólnoty bądź społeczeństwa”. W ten sposób uznaje się, iż we wszystkim decydują konsekwencje społeczne, przekazywane z pokolenia na pokolenie. Wnioski te w rezultacie mają swój zalążek świetle mitologii greckiej.

Czas wielkich bohaterów to niewątpliwie okres romantyzmu, nie mniej jednak źródło tkwi w świecie mitu. Początkowy bohater opisany przez greków był osobą różniącą się w szczególny sposób od szarej masy społeczeństwa. Sam wybiera drogę i za wszelką cenę dąży do wypełnienia swojej misji. Bohatera określano mianem herosa, który dokonywał czynów wykraczający poza możliwości zwykłego śmiertelnika. Kierował się zwykle dobrem ludzkości, niekiedy kosztem samego siebie jak np. uczynił to Prometeusz, który za obdarowanie ludzi ogniem skazany został na cierpienie. Mimo znaczącego wzrostu fantastyki w opowieściach o dzielnych herosach ich zachowania stały się fundamentem modelunkowym bohatera, do którego nawiązywali twórcy każdej epoki, a zwłaszcza współcześni autorzy.

Silna wola i wytrwałość niezbędne są do realizowania i dążenia wyznaczonych sobie celów. Życie każdego człowieka ma swój wkład w przyszłość ludzkości, jeśli tylko umiemy czerpać i korzystać a ideologii naszych przodków. Zatem starożytne ideały nie tylko mogą, ale są cenne dla człowieka współczesnego. Uważam, iż zawartą we wstępie tezę udowodniłam powyższą argumentacją.

Pomimo zmieniających się kultur wzorce osobowe są aktualne i istnieją do dziś. Postawy i wartości są bardzo ważnym elementem budującym obraz człowieka, kierującym jego postępowaniem. Jak powiedział Oskar Wilde : „żyjemy w czasach przepracowania i niedokształcenia, w czasach, w których ludzie są tak zajęci, że głupieją zupełnie”, można by dodać, że nie umieją się odnaleźć, zapominają kim są a przecież świat ma swoją określoną ścieżkę, życie cel a epoka idee do których bezustannie powracamy…