Co ośmiesza i krytykuje Ignacy Krasicki w satyrze pt. "Żona modna" ?

„ Co ośmiesza i krytykuje Ignacy Krasicki w satyrze pt. „Żona modna” ? „

Ignacy Krasicki w wierszu pt. „Żona modna” przedstawia w krzywym zwierciadle obraz żony, która za wszelką cenę pragnie zawładnąć mężem, a przy tym nie odbiegać od innych, arystokratycznych kobiet.
Autor posługuje się wieloma elementami groteski i komizmu. Opisując sytuację, kiedy Żona wsiada do karocy wraz ze swoim znacznym ekwipunkiem, zajmując całe wolne miejsce, uniemożliwiając w ten sposób usadowienie się męża, autor pragnie zwrócić uwagę na to, jak bardzo owa kobieta ma zniżoną hierarchię wartości. Nie zwracając uwagi na najważniejszą osobę – męża, bez jakiegokolwiek taktu, wsiada do wozu i zajmuje całe miejsce. Godny uwagi jest także fragment rozmowy szlachcica z waćpanną, w którym kobieta ujawnia swoje przesadne wymagania dotyczące służby. Dokładnie opisuje mężowi jacy muszą być kucharze, woźnicy, czy cukiernicy. Nie omieszkam także wspomnieć o bardzo ważnej rzeczy, jaką jest wszelkiego rodzaju krytyka owej kobiety. Ilekroć zauważy ona jakąś rzecz, która według niej jest nieodpowiednia, bezzwłocznie skarży się na nią do swego męża, zwracając się jednocześnie z prośbą o poprawienie jej. Według mnie najważniejszym motywem wiersza, w którym Krasicki chce wyolbrzymić problem zachowania Żony, jest sytuacja, kiedy zaproszeni goście bawią się poprzez puszczanie fajerwerków. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby zabawa ta miała swoich ciemnych stron. Otóż w skutek puszczania owych sztucznych ogni, spłonęła stodoła młodego małżeństwa. Mężczyzna próbował za wszelką cenę ugasić pożar, jednak jego wysiłki nie zostały przez nikogo zauważone, gdyż biesiadujące towarzystwo kontynuowało swoją zabawę.
Utwór ten jest obrazem obyczajowym i ironiczną kpiną ze szlachcianki i sposobu jej myślenia. W postawie krytycznej Krasickiego nie ma jednak miejsca na zajadliwe i niegrzeczne dezaprobaty.

Dodaj swoją odpowiedź
Język polski

Kogo i co krytykuje literatura Oświecenia?

„Czytaj i pozwól, niech czytają twoi,
Niech się każdy z nich niewinnie roześmieje.
Żaden nagany sobie nie przyswoi,
Nikt się nie zgorszy mam pewną nadzieję.
Prawdziwa cnota krytyk się nie boi,
Niechaj występek jęczy...

Język polski

Sprawy narodu i państwa w literaturze: renesansu, baroku i oświecenia.

„Naród streszcza się w swojej literaturze i żyje przez nią” (Henryk Sienkiewicz)

„Prawdy tego narodu odkrywają poeci, a nie politycy. Nie zrozumie Polski ten, kto nie wsłuchuje się w głos polskiej literatury” (Adam Mickiewic...

Język polski

I śmiech niekiedy może być nauką jeśli się z przywar nie z osób natrząsa - zasada realizowana przez oświeceniowych twórców.

I śmiech niekiedy może być nauką jeśli się z przywar nie z osób natrząsa. Jak twórcy oświecenia Krasicki, Niemcewicz i Naruszewicz realizowali ta zasadę?

Ignacy Krasicki to autor, którego wiele utworów ma charakter dydaktyczny...

Język polski

Matura ustna - opracowane pytania z Oświecenia.

Opracowane pytania na mature ustna (XVIII LO, Wrocław, 2002) - Oświecenie

OŚWIECENIE

Poprzednia epoka wywodziła swą nazwę od klejnotu, ich następcy wzięli nazwę od światła. I taka była filozofia nowej epoki: oświecenia...

Język polski

Epoka Oświecenia

TEMAT: Oświecenie – epoka rozumu i postępu.

1) Podłoże i czas trwania epoki.

Oświecenie miało podobne podłoże jak odrodzenie. Klasę społeczną, która odegrała najważniejszą rolę, była francuska burżuazja. Za Ludw...