„Aby istnieć, człowiek musi się buntować” A. Camus. Zastanów się na źródłami i sensem buntu wybranych bohaterów literackich, oceń ich postawę.

KONSPEKT

„Aby istnieć, człowiek musi się buntować” A. Camus. Zastanów się na źródłami i sensem buntu wybranych bohaterów literackich, oceń ich postawę.
1. WSTĘP

a) Wyjaśnienie definicji buntu:
Bunt – sprzeciw, protest, spontaniczne wystąpienie. Wyróżniamy bunt jednostki i społeczeństwa. Bunt jest wpisany w naturę człowieka. Bunt prowadzi do wszelkich działań. Bunt zmusza do aktywności. Człowiek, buntuje się przeciw wszystkiemu.
b) Nie ma człowieka, który przystawałby na wszystko, co oferują bądź nakazują mu inni, dlatego śmiało można stwierdzić, iż każdy na swój sposób się buntuje. Ziemię zamieszkują różne osoby, a wszystkim dogodzić jest bardzo trudno, dlatego rozpowszechnił się bunt miedzy innymi, przeciw: Bogu, ideałom, społeczeństwu, ojczyźnie, rodzinie, miłości…. Ludzie mają w życiu cele, do których dążą, które pragną zrealizować. Unowocześnianiem świata i dążeniem do „lepszego jutra” zajmują się wybitne jednostki, które nie obawiają się wyjść z tłumu i otwarcie najpierw wypowiedzieć, a następnie zrealizować swoje poglądy. Bunt bierze się z potrzeby ulepszenia - siebie i świata. Najczęściej wymaga to wiele wysiłku i trudu, dlatego pytam czy warto? Czy rzeczywiście, by zaistnieć należy się buntować?

2. ROZWINIĘCIE

2.1 Bunt w literaturze:
Bohaterowie literaccy bardzo często się buntowali, czego dowodem są powstałe wielkie działa literackie. Oto kilka przykładów potwierdzających tę tezę:

a) BIBLIA- bunt jako podróż w nieznane, odkrycie tego, co odkryte jeszcze nie zostało i poznanie tego, co jeszcze nie zostało poznane. Bunt przeciw Bogu.

* Bunt Adama i Ewy. Ewa dała się skusić wężowi i zerwała z drzewa zakazany owoc, po czym skusiła do zjedzenia jabłka także Adama. Zostali wygnani z Raju, a Bóg odebrał ludziom nieśmiertelność. Kierowała nimi ciekawość, która została przedstawiona za pomocą węża- kusiciela, wysłannika Szatana. Dzięki pierwszym rodzicom i ich chęci poznania cieszymy się szczęściem i odpoczynkiem. Bunt pierwszych ludzi przeciw Bogu i jego zasadą, nauczył nas pokory i docenienia tego, co gdyby było powszechne nie byłoby dostrzegane.

* Kain i Abel. To synowie pierwszych rodziców: Ewy i Adama. Kain był rolnikiem, Abel pasterzem, oboje musieli składać Bogu ofiary; Pierwszy z tego, co dawała mu ziemia, a drugi ze zwierząt. Bogu bardziej podobały się ofiary Abla, co wprowadzało Kaina w zazdrość i zawiść do brata, i doprowadziło do zamordowania Brata. Ten rodzaj buntu przeciw Bogu wyłania się z większego uwielbienia dla drugiego brata oraz z zazdrości, chęci bycia choć raz tym lepszym.

* HIOB. Najbogatszy i najszlachetniejszy mieszkaniec Hus, szczęśliwy ojciec siedmiorga synów i trzech córek. Wierny i sprawiedliwy czciciel Boga, prawy i bogobojny. Bug był z niego dumny. Szatan uważał jednak, że Hiob tak naprawdę jest słaby i cierpieniu wyrzecze się Boga. Bóg by udowodnić, że się nie myli poddał Hioba ciężkiej próbie. Pozbawił go majątku, dzieci, zaraził trądem, jednak Hiob cały czas wierzył. Nie rozumiał, dlaczego został skazany na takie męki. Narzekał na swój los, ale nie poddawał się, nadal ufał Bogu. W duszy buntował się przeciw nieuzasadnionemu cierpieniu, nie mógł pogodzić się z tym, że mimo braku winy spotkało go nieszczęście. Doznał klęski i pokory. Zaczął ślepo brnąć w nieznane, zastanawiał się, co jeszcze ześle na niego Bóg, przed jaką niesprawiedliwością go postawi; Mimo wszystko nie poddał się i nadal wielbił Pana ”Nagom wyszedł z żywota matki mojej i nago się tam wrócę: Pan dał, Pan odjął: Jako się Panu upodobało, tak się stało: niech będzie imię Pańskie błogosławione.”

* Wieża Babel. Pewnego dnia ludzie postanowili wznieść wieżę, by dorównać Bogu. Uważali, iż są na tyle silni, by móc się z nim zmierzyć. Jednak Bóg na to nie pozwolił. Zniszczył wieżę, a ludzi ukarał mieszając im języki. Wieża Babel jest symbolem pychy, wiary we własne możliwości, upadku, marności, oraz buntu ludzi przeciw Bogu.

b) ANTYK- Bunt przeciw ograniczeniom ludzkiej natury i przeciw zasadom.

* Antygona- antyczna buntowniczka przeciw władcy i jego nakazom. Pochowała swego brata Polinejkesa, choć wiedziała, iż czeka ją za to śmierć. Zignorowała zakaz króla Kreona, który zabronił pochowania ciała. Polinejkes zdradził kraj i brak pochówku miał być karą dla duszy, która niepochowana nie miała zaznać spokoju.

* Prometeusz. Człowiek stworzony przez Prometeusza był słaby, nie potrafił się bronić, był bezsilny wobec otaczającego go świata. Prometeusz chcąc pomóc człowiekowi zakradł się do spichlerza ognia niebieskiego i przyniósł na ziemie pierwszy płomień, ukrywany przez Boga. Czyn Prometeusza nie spodobał się Zeusowi, który ukarał tytana. Bunt przeciw zasadą Boga oraz jego ograniczeniom przyniósł korzyść ludziom, którzy po dziś dzień korzystają z ognia- podarku od Prometeusza.

* Bunt Ikara jest jednocześnie chęcią poznania, pragnienia wolności i swobody. Pomimo wielu ostrzeżeń i próśb ojca, by nie leciał zbyt blisko słońca i nie roztopił wosku sklejającego skrzydła, szalony młodzieniec postępił po swojemu. Pochłonięty entuzjazmem młodzieńczym zapałem podleciał zbyt wysoko niszcząc skrzydła. Buntownik Ikar sprzeciwił się spokojowi, opanowaniu, doświadczeniu, ojcu, który dla młodego człowieka jest uosobieniem ograniczeń jego praw, zasad i poglądów. Jako młody chłopak chce szaleć i poznawać nieznane.

c) ŚREDNIOWIECZE

* Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią. Bunt poety przeciw przemijalności człowieka, przeciw śmierci oraz przekupstwu i pychy. Śmierć miała wzbudzać lęk i przerażenie. Utwór zawiera postawy z życia średniowiecznego człowieka: Sędziowie, którzy wydają stronnicze wyroki na korzyść swojej rodziny, rozpustne kobiety, mnisi uciekający z klasztoru, karczmarze, co źle piwa dają. Utwór mówi, iż nikt nie uniknie śmierci, że śmierc zabierze wszystkich, bogatych jak i biednych.

* O zachowaniu się przy stole. Bunt przeciw złemu zachowaniu. Słota poucza biesiadników, jak powinni zachowywać się przy stole, naucza zasad dobrego zachowania: mycia rąk przed posiłkiem, usługiwania damom. Gani tych, którzy nie oddają czci kobiecie i nie szanują posiłków.

d) RENESANS, bunt przeciw światu, przeciw prawom świata, przeciw losowi, marzeniom a także przeciw Bogu.

* Hrabia Henryk z „Nie-boskiej komedii”. Hrabia jest obrońcą wiary, tradycji. Jest świadomy, iż szlachta i arystokracja nic już nie znaczą. Hrabia staje się obrońcą warstwy, do której należy. Buntował się przeciw marzeniom, światu i miłości.
Hrabia żyje w świecie marzeń i wyobraźni. Miesza rzeczywistość z poezją i pada łupem Szatana, który zsyła na niego trzy zjawy: romantyczną kochankę, sławę i naturę (raj). Wszystkie trzy iluzje stanowią cel marzeń i dążeń hrabiego, są ideałem jego poezji. Henryk nie jest dobrym mężem i ojcem, kocha tylko swoje marzenia, a nie to, co rzeczywiste, małżeństwo jest dla niego nieważne. Odchodzi od żony i syna, za wyimaginowaną romantyczną kochanką.

* Treny Jana Kochanowskiego są buntem przeciw losowi, który zabiera dzieci, przeciw Bogu, który ustanowił okrutne prawa życia i śmierci. Poeta uważa, że poprzez śmierć jego córeczki Bóg zachwiał harmonią świata. Kochanowski cały czas oskarża Pana o niesprawiedliwość. Nie wie czy zgadzać się z decyzją Boga, czy stawiać opór i walczyć. Miał jednak świadomość, że walka z Panem jest buntem skazanym z góry na niepowodzenie, bo tego, co się stało nie da się odwrócić. W trenie X przeklina Boga, podając wątpliwości jego istnienie. Z czasem powraca do myśli, że jedynym ratunkiem jest jednak wiara w Boga.

e) BAROK, bunt przeciw ograniczeniom człowieka, który całe życie musi prowadzić walkę między swoją duchowością a fizycznością.

* Poezja Mikołaja Sępa- Szarzyńskiego. Bunt przeciw ograniczeniom człowieka, który całe życie musi walczyć między swoją stroną fizyczną a duchowną. Poeta potrafi nazwać swoje słabości i je pokonywać. Wie, kim jest, lecz im bardziej się analizuje, tym więcej tajemnic odkrywa. Większość jego wierszy jest o człowieku, jego wyborach życiowych, oraz konsekwencjach z nich wynikających. Sonet O wojnie naszej, którą wieziemy z szatanem, światem i ciałem, z tytułu, jest buntem, walką z życiem i doskonałością, którą oczekuje o nas Bóg.

f) OŚWIECENIE, bunt przeciw zacofaniu, ciemnocie, niedouczeniu i stagnacji.

*Kandyd. Po wielu wędrówkach – również do krainy Eldorado - bohater odnalazł ukochaną Kunegundę i postanowił "uprawiać własny ogródek". Do tego czynu zmusiła go: przemoc, okrucieństwo, niewolnictwo, ciemnota ludzi, wojny, rozpusta i próżność duchowieństwa, pogoń za pieniędzmi, prostytucja, bezprawie, naiwność. Kandyd swoim buntem sprzeciwił się i ośmieszył przesądy, zabobony, fanatyzmy religijne, ataki na Kościół i władzę, oraz niedouczenie społeczeństwa i niechęć poprawienia swojego życia.

* Monachomachia opowiada o konflikcie, który wybuch pomiędzy dwoma zakonami: karmelitów bosych i dominikanów. Do tej pory zakony te rywalizowały z sobą głównie w jedzeniu i piciu, ale pod wpływem interwencji bogini niezgody - Eris - postanowiły zmierzyć się w dyskusji teologicznej. Debata szybko przekształciła się w bójkę. Bunt przeciw niskiej moralności i intelektualności zakonników, przeciw ciemnocie, zacofaniu, nieuctwie, próżniactwu, lenistwu, zamiłowaniu do pijaństwa i obżarstwa, kłótliwości i skłonności do bójek, obłudzie religijnej oraz braku zainteresowania poważnymi sprawami. Krasicki gani takie zachowanie i sprzeciwia się przeciw karygodnemu zachowaniu osób duchownych, którzy powinni dawać przykład ludziom służyć poradą i pomocą.

g) ROMANTYZM, przeciw światopoglądowi poprzedniej epoki i rozumowi. Bunt młodości wobec dorosłości, bunt jednostki przeciw zbiorowości, bunt człowieka samotnego i niezrozumianego przez tłumy, przeciw istnieniu zła w świecie, przeciw Bogu, ojczyźnie, nieszczęśliwej, niespełnionej miłości.

* Dziady część IV i III- Gustaw i Konrad. Gustaw z IV dziadów nie może pogodzić się z tym, iż kobieta, którą pokochał nie odwzajemniała jego uczuć. Bunt przeciw losowi popycha go do samobójstwa. Z nieszczęśliwego kochanka staje się patriotą, W ten sposób pojawia się - Konrad z III cz. Dziadów. "Gustaw zmarł 1 XI 1823 r. Tu narodził się Konrad 1 XI 1823 r." W " Wielkiej Improwizacji ", na wpół przytomny, oszalały występuje przeciw Bogu, bluźni, żąda „rządu dusz” i władzy nad ludźmi. Buntuje się przeciw istnieniu zła. Wierzy, że jest w stanie poprowadzić naród ku wolności.

* Werter, wrażliwy, wykształcony mody człowiek żyjący w świecie, w którym panuje zło. Nie może się pogodzić z beznadziejnością otaczającego go świata. Jest indywidualistą zakochanym w Lotcie. Ogromnie cierpi, ponieważ dziewczyna jest narzeczoną innego mężczyzny. Werter jest wolnym człowiekiem, który sprzeciwia się wszystkiemu, co może go ograniczać. Niespełniona miłość, stany depresyjne, które nachodzą go coraz częściej sprawiają, iż chłopak buntuje się przeciw wszelkim konwenansom: moralności, rodzinie, religii.

* Giaur zakochał się nieszczęśliwie w żonie Hasana- Leili, która odwzajemniła jego uczucia. Zbuntowany przeciw nudnemu życiu i trudnej miłości postanowił uprowadzić Leilę, by mieć ją tylko dla siebie. Gdy Hassan dowiedział się o zdradzie, pod osłoną nocy zachowując tajemnicę wypływa na pełne morze i związaną dziewczynę wrzuca do wody. Giaur dowiedziawszy się o śmierci ukochanej zapragnął zemsty, która z czasem stała się jego celem i obowiązkiem. Wraz ze śmiercią Leili stracił wszystko, gdyż kochał on bardzo wiernie i tylko raz. Po raz kolejny zbuntował się, tym razem przeciw moralności i złu całego świata. Niestety odniósł porażkę- gnębiony poczuciem winy za śmierć ukochanej- zmarł.

* Kordian, przeżywa przemianę, której przyczyną nieszczęśliwa miłość do Laury, dostrzeżenie faktu, że ludzkimi uczuciami mogą rządzić pieniądze, a papież odmawia swego błogosławieństwa i wstawiennictwa. Kordian zaczyna walczyć. Decydującym momentem jest symboliczna scena na górze Mont Blanc. Stojący jak „posąg człowieka na posągu świata” odkrywa w sobie buntownika, nie chce już burzyć starych porządków i obyczajów (jak na początku powieści), ale pragnie poderwać Europejczyków do walki z tyranią. Wzorem dla niego jest bohater walk w Szwajcarii - Winkelried. Jednak marzenia okazały się zbyt wygórowane, a Kordian zbyt słaby by je wykonać.

* Pan Tadeusz, Jacek Soplica, buntuje się przeciw Stolnikowi, który odmówił mu ręki córki, Ewy. Jego niezadowolenie i chęć wyrzucenia emocji doprowadziło do zabójstwa przyjaciela. Czyn ten zmienia go. Swoją chęć zemsty, ból, nienawiść i bunt kieruje przeciw Moskalom, którzy napadają na jego ojczyznę. Wstępuje do zakonu, gdzie przyjmuje imię Robak. Staje się spokojnym, rozważnym, mądrym patriotą. Brał udział w wielu walkach. Marzył o zorganizowaniu na Litwie powstania w momencie wkroczenia na nią wojsk polskich i napoleońskich, idących na Moskwę.

h) POZYTYWIZM

* Mendel Gdański bunt przeciw antysemitom. Stary, mądry Żyd wychowuje wnuka w polskiej dzielnicy. W mieście krążą pogłoski o zwalczaniu żydów. Mendel nie przejmuje się nimi i w rozmowie z zegarmistrzem, tłumaczy, jak bardzo jest związany z Polską. Następnego ranka pijany człowiek rani kamieniem małego Kubusia- wnuczka starego Mendla. Wprawdzie sąsiedzi stają w obronie żyda i jego wnuka, a rana chłopca nie jest groźna, mężczyzna zraża się i traci “serce do tego miasta”.

* Poezja Kazimierza Przerwy-Tetmajera. Bunt artysty przeciw filistrowi, obrażanie moralności mieszczańskiej.

i) MŁODA POLSKA, bunt przeciw wartością mieszczańskim: zakłamaniu i obłudzie, starym zwyczajom i konwenansom.

* Moralność Pani Dulskiej, bunt przeciw zakłamaniu i obłudzie. Zbyszek chce uwolnić się od zacofanych tradycji i dwulicowości własnej matki, od zakłamania i nieszczerości.

* W Weselu jest bunt przeciw nieprzystosowaniu arystokracji do realnego życia, przeciw zbytniej ludomanii, życiu tylko dla rozrywki i lekceważeniu chłopów, oraz bunt przeciw bezradności i niemocy szlachty w walce o niepodległość. Chłopi są zdecydowani, otwarci i gotowi do walki.

* Bunt Tomasza Judyma z Ludzi bezdomnych przeciw nieprawidłowości poglądów, starym konwenansom i niemożliwości zmienienia świata. Tomasz pragnie naprawić świat, podnieść warunki życia najuboższych. Czuje, ze ma do spłacenia dług, za szansę, którą dostał od losu. Zmuszony jest wybierać pomiędzy dwoma racjami. Staje się rozdarty wewnętrznie i nie umie poradzić sobie z takim wyborem. Nie umie pójść na kompromis. Może poślubić Joannę i założyć rodzinę, jednak nie spełniłby wówczas swoich planów, co nie godziłoby się z jego sumieniem.

j) DWUDZIESTOLECIE MIĘDZYWOJENNE, bunt przeciw wszelkim wartościom, niesprawiedliwością i niesłusznej krzywdzie oraz przeciw bliskim: rodzinie.

* Zenon z Granicy, Nałkowskiej buntuje się przeciw krzywdzie społecznej. Pragnie żyć godnie i uczciwie, nie chce upodabniać sie do rodziców. Ma ambicje i jest zdolny, dlatego na początku udaje mu się, jednak z czasem przesuwa kolejne granice i ponosi klęskę- staje się taki sam jak ludzie, którzy go wychowali.

* Grupy awangardowe i futurystyczne i ich poezja. Sprzeciwiają się konwenansom i ograniczeniom gramatycznym, chcą nowości, dążą do współczesności, hołdują szybkość, postęp i maszynę. Buntują się przeciw wartością, kanonom i tradycjom, zwłaszcza romantycznym. Proponowali nowe typy poezji, chcieli by było ciągle świeża, byli przeciwni zapisywaniu jej, chcieli szokować. Organizowali głośne szokujące wieczory, które często kończyły się interwencja policji.

* W Procesie Kafki, jest bunt aresztowanego urzędnika, próbującego wydostać się z niewoli prawa. Prawo zniewala, ogranicza. K. próbuje walczyć, nie chce się zgodzić z absurdalną sytuacją, nie może się bronić, buntuje się, próbuje dostać się do sądu, walczyć o siebie, udowodnić swoją niewinność. Działanie K. w celu udowodnienia swojej niewinności niczego nie zmieniło. W systemie totalitarnym zostało z góry założone, iż jest winny i nic nie mogło tego zmienić. Bunt K. był jałowy, niemocny, bezbronny wobec sytuacji, w której się znalazł. Jednostka w totalitaryzmie jest bezradna, zależna, nie ma znaczenia, próbuje się buntować, choć z góry jej działania są skazane na niepowodzenie, nie jest w stanie zmienić systemu, który jest zbyt silny, a ona niestety zbyt słaba. Bunt przynosi niepokój, poczucie bezsilności, samotności i w końcu prowadzi do śmierci.

* W „Przedwiośniu” Żeromskiego jest wiele powodów buntu Cezarego Baryki:
1. Gdy wybucha wojna, a ojciec wyrusza na front, Cezary czuje się wolny, nieskrępowany przez obowiązki. Matka nie jest dla niego autorytetem, nie słucha jej i żyje tak jak mu to odpowiada. Bunt przeciwko ogólnemu porządkowi i ładowi. Cezary włóczy się z kolegami, opuszcza lekcje, co w efekcie powoduje jego wydalenie z gimnazjum. Bezpośrednim powodem był jego spór z dyrektorem uczelni, kiedy to na oczach tłumu Cezary zaatakował wykładowcę.
2. Jest tak zafascynowany wolnością, że gdy w Baku wybucha rewolucja komunistyczna przyłącza się do niej. Patrząc na świat młodymi oczyma odbiera te wydarzenia z entuzjazmem i ulega fascynacji hasłami rewolucji. Znów buntuje się, tym razem przeciw wszystkim i wszystkiemu. Jest niedojrzały, naiwny. Jest uczestnikiem wieców, mityngów ślepo wierząc w słuszność głoszonych idei - "wszystko co wykrzykiwali mówcy wiecowi, trafiało mu do przekonania". W tym swoim zrywie wydaje nawet domową skrytkę z oszczędnościami na cele rewolucji.
3. Bunt przeciw matce. Osobie, którą całkiem nieoczekiwanie porzucił i przeciw której wystąpił. Najbardziej kochająca go osoba, zdawała się, według niego, ograniczać jego wolność. Dopiero odkrycie jej sekretu zrewidowało jego stosunek. Było jednak za późno, przyszło aresztowanie, śmierć i Cezary chyba nie po raz pierwszy pożałował gwałtownie podejmowanych decyzji
4. Wieś w "Przedwiośniu" jest bierna, chłopi traktują swój los jako coś normalnego. Ta bierność wywołuje u Cezarego bunt - "Cóż za zwierzęce pędzicie życie, chłopy silne i zdrowe". Bohater stara się sam rozwiązać problem wsi oraz odnaleźć jego przyczyny.
5. Buntuje się również przeciwko założeniom komunistów. Występuje jako przeciwnik rewolucji i zadaje uczestnikom zebrania pytanie, jak klasa robotnicza może dać odrodzenie Polsce?
6. Laura- piękna kobieta, która kochając Barykę poślubiła innego mężczyznę jedynie dla pieniędzy. Po ich burzliwym romansie i równie rozstaniu mija sporo czasu zanim spotykają się ponownie. Laura wyznaje mu miłość, lecz po chwili decyduje się na rozstanie. Cezary czuje sie odrzucony. Bunt niesprawiedliwie zranionego kochanka dostrzec można w ostatniej scenie powieści. Przyłączenie się bohatera do pochodu manifestantów kroczących na Belweder nie może być decyzją do końca przemyślaną. Jest to wynikiem protestu, zawodu miłosnego, aktu rozpaczy, co Żeromski podkreśla odgradzając go od reszty manifestantów -"parł oddzielnie wprost na szary mur żołnierzy", sugerując, że ma on osobiste, indywidualne powody buntu.

LITERATURA WSPÓŁCZESNA, bunt przeciwko złu.

* Postawę buntu wyraźnie widać w filozofii Alberta Camusa, który uważa, że najcenniejsza w tym bezsensownym świecie jest wartość etyczna. Człowiek powinien przeciwstawiać się złu i walczyć o dobro nie naruszając swoich zasad.

* Dżuma. Zło- dżuma, pustoszy miasto Oran. Mieszkańcy są przerażeni, niektórzy tchórzą, inni podejmują walkę z chorobą. Doktor Rieux jest jednym z pierwszych, który przeciwstawia się chorobie, nie opuszcza miasta, chociaż ma okazję. Jest lekarzem, ale nie traktuje walki z chorobą tylko z racji swojego zawodu, starcie z dżumą jest dla niego obowiązkiem moralnym. Pomaga ludziom, nie zważając na ofiary, które niesie z sobą choroba. Stwierdza, że godność ludzka to przede wszystkim bunt przeciw złu, namawia by się nie poddawać. Przyznaje, że sensem ludzkiego życia jest bunt i nietolerowanie zła ora jego zwalczacie.

3. ZAKOŃCZENIE

a) Podsumowanie spostrzeżeń na temat buntu.
Motyw buntu w literaturze, to temat niekończący się- temat rzeka, na który można pisać, pisać nie zbliżając się do końca. Z powyżej przytoczonych przykładów, postaw wnioskuję, iż człowiek buntował się od zawsze. Sprzeciwiał się, gdyż świat, w którym żył nie wydawał mu się wystarczająco dobry, doskonały a prawa, według, których winien postępować, nie zadowalały go. Prawdopodobnie człowiek zawsze będzie się buntował, ponieważ nie jest łatwo dogodzić każdemu, zawsze znajdzie się, coś, przeciw czemu można wystąpić i zaprotestować.

b) Wyciągnięcie wniosków.
* Bunt sprawia, że człowiek się rozwija, stwarza nowe rzeczy, dzięki którym idzie naprzód i nie pozostaje bierny, pragnie zmian. Głównym celem buntu jest poprawa życia. Choć wielu buntowników, nie osiągnie swoich celów, nie uda im się postawić na swoim za jakiś czas znajdzie się ktoś inny, kto zdoła zrealizować plany poprzedników. Prawdopodobnie człowiek ten zmieni losy ludzkości, albo wynajdzie coś interesującego, za co wszyscy będą mu wdzięczni. Albert Camus stwierdził, że „Aby istnieć, człowiek musi się buntować” i jest to właśnie jedna z największych prawd kierująca człowiekiem.

Dodaj swoją odpowiedź
Język polski

Aby istnieć, człowiek musi się buntować” A. Camus. Zastanów się nad źródłami i sensem buntu wybranych bohaterów literackich, oceń ich postawę.

KONSPEKT

„Aby istnieć, człowiek musi się buntować” A. Camus. Zastanów się nad źródłami i sensem buntu wybranych bohaterów literackich, oceń ich postawę.


1. WSTĘP

a) Wyjaśnienie definicji buntu:
B...

Język polski

"Aby istnieć, człowiek musi się buntować" A. Camus. Zastanów się nad źródłami i sensem buntu wybranych bohaterów literackich, oceń ich postawę.

1. WSTĘP

a) Wyjaśnienie definicji buntu:
Bunt – sprzeciw, protest, spontaniczne wystąpienie. Wyróżniamy bunt jednostki i społeczeństwa. Bunt jest wpisany w naturę człowieka. Bunt prowadzi do wszelkich działań. Bunt zmusza d...

Język polski

„Aby istnieć, człowiek musi się buntować” A. Camus. Zastanów się na źródłami i sensem buntu wybranych bohaterów literackich, oceń ich postawę.

Kim są buntownicy? To silne jednostki, indywidualiści, ludzie młodzi, pełni pomysłów i zapału. Nie zgadzają się z panującymi zasadami, mają własne zdanie i tylko ono wydaje im się właściwe. Buntują się przeciw: władzy, społeczeńs...

Język polski

„Dlaczego się buntują? Refleksje o młodych bohaterach buntownikach, wybranych utworów literackich”

„Dlaczego się buntują? Refleksje o młodych bohaterach buntownikach, wybranych utworów literackich”

I. WSTĘP
a) Wyjaśnienie definicji buntu:
Bunt – sprzeciw, protest, spontaniczne wystąpienie. Wyróżniamy bunt jednostki...