Kultura starożytnej Grecji
1)Budowle i miejsca.
Akropol (z gr. Akropolis-wysokie miasto), część starożytnych Aten położony na wzgórzu. Wzniesiony około V wiek p.n.e. Stanowił ważne miejsce w życiu społecznym. Wczasach czasach potęgi ateńskiej, powstały: Partenon, Prpoyleje, Erechtejon, świątynia Nike.
Budowle na Akropolu:
*Partenon- świątynia Ateny Partenos : dziewicy” w stylu doryckim z białego marmuru.
*Erechtejon- budowla, której dach podtrzymywały posągi dziewcząt (Kariatydy)
*Propyleje- monumentalna brama z nieparzystą ilością przejść
*świątynia bogini zwycięstwa w stylu jońskim
2)Greckie rzeźby:
*Atena Partenos-autorstwa Fidiasza, posąg o wysokości 11 m, ze złota i kości słoniowej.
*Dyskobol- autorstwa Mylona odlew z brązu
*Doryforos- autorstwa Polikleta, młodzieniec niosący włócznię, idealna proporcja ciała
3)Teatr grecki.
Teatr związany jest z mitami i religijnymi obrzędami. Jego początkiem były obrzędy ku czci Dionizosa, boga winnej latorośli. Towarzyszyły im zbiorowe śpiewy i tańce attyckich winiarzy, przebranych w stroje mitologicznych satyrów, wiernych towarzyszy boga. Zalążkiem dialogu na scenie stało się wprowadzenie aktora- przewodnika chóru, nawiązującego rozmowę ze śpiewającymi.
Wielkie Dionizje odprawiane wiosną w miastach dały początek tragedii. Obchodzone we wsiach jesienią Małe Dionizje dały początek komedii. Pierwszego aktora na scenę wprowadził Tespis, drugiego Ajschylos, trzeciego Sofokles.
Sceneria teatru:
-budowany na powietrzu
-budowany u podnóża gór (doskonała akustyka)
-krajobraz wykorzystywany jako sceneria
Aktor i jego rekwizyty:
*maska- tragiczna bądź komiczna, męska lub kobieca, w starożytnym teatrze aktorami byli wyłącznie mężczyźni, maska była nie tylko ozdobą i znakiem rozpoznawczym, ale również rodzajem mikrofonu- wzmacniała głos aktora
*szata- powłóczysta, dokładnie skrywająca zwykłe ludzkie ciało
*koturny- (buty na wysokiej podeszwie)- wraz z fryzurą nadawały aktorowi wzrostu
*fryzura- wysoko upięta, podwyższająca sylwetkę
Cech tragedii antycznej:
-zasada trzech jedności:
1)jedność miejsca (wszystkie zdarzenia rozgrywał się w jednym ograniczonym miejscu)
2)jedność czasu (dążenie, aby czas trwania akcji równał się czasowi trwania tragedii na scenie)
3)jedność akcji (prezentowano jeden wątek)
-występowanie chóru
-sytuacja tragiczna
- podział na stasimony
3)Filozofia
Stoicyzm- twórcą był Zenon z Kationu; wszyscy ludzie są równi, należy żyć w zgodzie z naturą, nauka praktycznej sztuki życia.
Epikureizm- twórcą był Epikur z Samos; należy żyć tak, aby odczuwać przyjemności, która polega na unikaniu bólu niż jej aktywnym poszukiwaniu.
Sceptycyzm- twórcą był Pyrron z Elidy; nauka sztuki wątpienia, prawda jest, bowiem niedostępna dla człowieka.