Charakterystyka Bernarda Zygiera.

Bernard Zygier jest jednym z bohaterów "Syzyfowych Prac" Stefana Żeromskiego. Był to chłopak pochodzenia mieszczańskiego, którego poznajemy w wieku 18-19 lat, gdy rozpoczyna naukę w gimnazjum w Klerykowie. Poprzednio uczęszczał do szkoły w Warszawie, jednak wyrzucono go z niej za nieprawomyślność.

Zygier był chłopakiem tęgim, wzrostu średniego, o dużym nosie, ostrych rysach twarzy i spokojnych oczach o nieokreślonym kolorze. Jego zwykły wyraz twarzy określano mianem "uprzejmej drwiny".

Od przybycia do Klerykowa postać Zygiera owiewała pewna tajemnica. Był samotnikiem, wiodącym na ogół spokojne, niezależne życie, lecz pod stałym nadzorem nauczycieli. Wyróżniał się grzecznym, uprzejmym zachowaniem.
Zygier był człowiekiem całkiem inteligentym; nie miał trudności w nauce, posiadał rozległą wiedzę, szczególnie interesował się literaturą, zarówno polską, jak i zagraniczną.

Był wytrwałym patriotą. Umyślnie spolszczał swoje nazwisko o niemieckim wydźwięku, znał się dobrze na polskiej gramatyce, potrafił wyrecytować z pamięci biografię Adama Mickiewicza i "Redutę Ordona". Prezentacja tegoż wiersza o tematyce antyrosyjskiej na lekcji języka polskiego wymagała wiele odwagi, którą on posiadał.
Dzięki wpływowi i umiejętnościach przywódczych Zygiera zmienił się kierunek myślenia, m.in. Marcina czy Andrzeja. Często dawał im różnorodne wykłady, których koledzy wysłuchiwali z uwagą. Razem czytali w ukryciu książki w języku polskim.
Zygier jest bohaterem niezwykle fascynującym, który szczególnie przypadł mi do gustu. Jednak, mimo iż jest postacią kluczową dla fabuły, wątek jego osoby nie został dokładnie rozwinięty, a z chęcią przeczytałabym o jego losach w gimnazjum warszawskim i po ukończeniu szkoły w Klerykowie. Uważam, iż jego nieugięta patriotyczna postawa i ciągła chęć zdobywania wiedzy są godne podziwu i naśladowania.