Aluzja literacka wiersza "Ballady i romanse" W. Broniewskiego do ballady "Romantyczność" A. Mickiewicza.

Dokonując interpretacji ballady Adama Mickiewicza „Romantyczność” oraz wiersza Władysława Broniewskiego „Ballady i romanse” ukaż, na czym polega aluzja literacka.

Aluzja literacka polega na nawiązaniu przez autora do innego dzieła literackiego, które odbiorca powinien na podstawie swojej wiedzy zauważyć i zinterpretować. Środek ten został wykorzystany w balladzie Adama Mickiewicza „Romantyczność” i wierszu Władysława Broniewskiego „Ballady i romanse”.

Ballada A. Mickiewicza „Romantyczność” dzieli się na dwie części. W pierwszej ukazana jest historia dziewczyny Karusi, która opłakuje swojego zmarłego Jasieńka. Sprawia ona wrażenie obłąkanej i szalonej. Rozmawia z ukochanym i nie słucha ludzi, którzy próbują wytłumaczyć je, że go nie ma: „Przy tobie nie ma żywego ducha/ Co tam wkoło siebie chwytasz?/ Kogo wołasz, z kim się witasz?/ - Ona nie słucha.” Targają nią skrajne uczucia – raz płacze, a raz się śmieje. Boi się ducha ukochanego, gdyż wygląda jak trup, ale chce z nim pozostać jak najdłużej: „Ach! Ja się boję!/ Czego się boję mego Jasieńka?/ (...) ty biały jak chusta/ Zimny, jakie zimne dłonie!/ tutaj połóż, tu na łonie/ Przyciśnij mnie, do ust usta!”. Czuje się samotnie wśród ludzi, ponieważ nie widzą Jasieńka i jej nie rozumieją. Kiedy ukochany odchodzi o świcie, jest nieszczęśliwa.

Druga część utworu to polemika między narratorem, a Starcem, którego słowa: „Ufajcie memu oku i szkiełku/ Nic tu nie widzę dokoła” stanowią aluzję literacką do rozprawy Jana Śniadeckiego „O pismach klasycznych i romantycznych”. Uczony szydził w niej z romantyków wprowadzających do swoich utworów duchy i inne istoty, których istnienie nie zostało poparte naukowo. Przeciwwagę dla poglądów Starca stanowią słowa narratora: „Czucie i wiara silniej mówi do mnie/ Niż mędrca szkiełko i oko”, a także zachowanie prostego ludu, wierzącego w istnienie ducha Jasieńka i wzywającego do modlitwy.

Wiersz Władysława Broniewskiego „Ballady i romanse” jest aluzją literacką do ballady „Romantyczność”. Tytuł jest nawiązaniem do tytułu zbiorku Mickiewicza, a treść wiersza to aluzja do treści „Romantyczności”. Wiersz ma kompozycję klamrową – zaczyna i kończy się cytatem z ballady: „Słuchaj dzieweczko! Ona nie słucha...”. Broniewski opowiada o trzynastoletniej Ryfce, której mama zmarła, a tata został wysłany do obozu koncentracyjnego. Jej postać jest analogiczna do postaci Karusi. Cytat: „Nie ma miasteczka, nie ma żywego ducha” świadczy, że Ryfka czuje się samotna, podobnie jak Karusia.

Obie bohaterki łączy przeświadczenie, że mogą komunikować się ze światem zmarłych. Karusia rozmawiała z duchem ukochanego, a Ryfka chciała zanieść rodzicom bułkę otrzymaną od znajomego.

Jak widać, z aluzji literackiej skorzystał zarówno Mickiewicz, jak i Broniewski. Mickiewicz nawiązał do rozprawy Jana Śniadeckiego postacią Starca, a Broniewski do utworów Mickiewicza postacią Ryfki i tytułem wiersza.

Dodaj swoją odpowiedź
Język polski

Aluzja literacka na podstawie "Romantyczności" Mickiewicza i wiersza "Ballady i romanse" Broniewskiego.

„Dokonując interpretacji ballady A. Mickiewicza „Romantyczność” oraz wiersza
W. Broniewskiego „Ballady i romanse” ukaż, na czym polega aluzja literacka ”


Do poezji Adama Mickiewicza nawiązuje wielu twórców, w�...

Język polski

Interpretacja ballady Adama Mickiewicza "Romantyczność" oraz wiersza Władysława Broniewskiego "Ballady i romanse".

„Dokonując interpretacji ballady Adama Mickiewicza Romantyczność oraz wiersza Władysława Broniewskiego Ballady i romanse ukaż, na czym polega aluzja literacka.”

Do ballady ?Romantyczność? Adama Mickiewicza nawiązuje utwór ?Ba...