Cechy charakterystyczne organizacji integracyjnych w Ameryce Południowej

MERSOCOSUR organizacja powołana traktatem z Asuncion (Paragwaj), podpisanego w 1991 przez Argentynę, Brazylię, Paragwaj, i Urugwaj. Kraje te postanowiły przyspieszyć proces integracji gospodarczej, zacieśniając współprace i znosząc bariery handlowe. Od 1995 Mercosur stał się największą i najsilniejszą strefą wolnego handlu w Ameryce Południowej. W latach 1990-1994 wzajemna wymiana handlowa wzrosła o 6 mld dolarów na wspólny rynek idzie już 28 % w miejsce 15 % argentyńskiego eksportu i 13 % (dotąd 4 %) brazylijskiego. Dalsze plany organizacji obejmują pełną swobodę przepływu osób, kapitałów, dóbr, koordynację polityki gospodarczej, wspólną przedsięwzięcia restrukturyzacyjne wzorem Wspólnot Europejskich. Członkostwem są zainteresowane inne kraje regionu Boliwia, Chile które chcą zarazem stanowić pomost z innymi organizacjami integracji regionalnej jak Andyjski Wspólny Rynek. Mercosur również podejmuje działania na rzecz sformalizowanej współpracy z USA i NAFTA oraz Unią Europejską. Do podstawowych celi MERCOSUR należały:
- integracja ekonomiczna pomiędzy państwami członkowskimi
- swoboda przepływu dóbr i usług
- wspólne cła zewnętrzne i polityka handlowa
- koordynacja polityki makroekonomicznej i sektorowej
Andyjska Wspólnota jest to regionalne ugrupowanie integracyjne państw Ameryki Południowej. Utworzona została w 1969r. na mocy porozumienia z Cartageny przez: Boliwie, Chile, Ekwador, Kolumbie i Peru w 1973r. przyłączyła się Wenezuela, w 1977r. wycofało się Chile.
Celem Wspólnoty Andyjskiej było:
-rozwijani ścisłej współpracy przez stopniowe strefy wolnego handlu
-utworzenie unii celnej
-rozwijanie przemysłu za pomocą specjalizacji gałęziowej
-przyznawanie koncesji słabiej rozwiniętym krajom członkowskim
-zwiększanie kontroli nad działalnością korporacji
Protokół Quito w 1987 ograniczył cele, zrezygnowano m.in. z tworzenia unii celnej i realizacji programów przemian. Na szczycie w Caracas 1991r. ponownie postanowiono utworzyć strefę
wolnego handlu i wspólny rynek.
Najwyższymi władzami są: Andyjska Rada Prezydencka,Komisja wspomagana przez 2 rady konsultacyjne, Rada Ministrów Spraw Zagranicznych, Sekretariat Generalny, Parlament, Trybunał
Sprawiedliwości, Fundusz Rezerwowy i Korporacja.

Cechy charakterystyczne organizacji integracyjnych w Ameryce Środkowej.

W 1951r. powstała Organizacja Państw Ameryki Środkowej, oraz powołano Komitet Współpracy Ekonomicznej Przesmyku Środkowo Amerykańskiego. W latach 1951-1957 podpisano wiele konwencji liberalizujących wymianę handlową. W 1960r. został stworzony Wspólny Rynek Ameryki Środkowej. Uważał że należy unikać międzynarodowego podziału pracy na poziomie regionalnym . czyli tworzenia mechanizmów, które będą umacniać specjalizowanie się Salwadory i Gwatemali w produkcji przemysłowej, podczas gdy Honduras i Nikaragua pozostaną krajami rolno eksportowymi. Eksperyment przyniósł jednak rezultat tylko częściowy i zakończył się niepowodzeniem. Proces integracji w Ameryce Środkowej załamał się na początku lat siedemdziesiątych.
Jednym z ugrupowań integracyjnych w Ameryce Środkowej było Stowarzyszenie Wolnego Handlu Ameryki Łacińskiej( LAFTA)Podpisane przez Argentynę, Brazylię, Chile, Meksyk, Paragwaj, Peru i Urugwaj w dn. 18.02.1960r. w następnych latach weszły Kolumbia, Ekwador, Wenezuela i Boliwia .Podstawowym celem LAFTA była liberalizacja handlu w obrębie ugrupowania w tym zwłaszcza stopniowa likwidacja ceł i innych ograniczeń w handlu wzajemnym. Miało to doprowadzić do zwiększenia udziału handlu wzajemnego w handlu globalnym krajów należących do stowarzyszenia. Znoszenie ceł i ograniczeń ilościowych zostało początkowo rozłożone na 12 lat ,a następnie przedłużone do 20 lat. Podstawę stanowiły dwie listy towarów krajowa i wspólna. W efekcie udział handlu wewnątrz stowarzyszenia w handlu globalnym krajów członkowskich był marginalny. W rezultacie LAFTA została przekształcona w Stowarzyszenie Integracyjne Ameryki Łacińskiej( LAIA). zmierzała ona do utworzenia wspólnego rynku podczas gdy LAFTA miała zostać tylko i wyłącznie strefą wolnego handlu. LAIA nie miała sprecyzowanego okresu w którym wspólny rynek ma być utworzony. Nie sformułowano też harmonogramu negocjacji zmierzających do osiągnięci tego celu. Ich podstawę stanowiły dwustronne porozumienia zawierane między zainteresowanymi krajami w sprawie znoszenia barier w handlu wzajemnym. LAIA jest luźnym ugrupowaniem integracyjnym o ambitnych celach, ale ograniczonych możliwościach ich osiągania .Andyjski Wspólny Rynek(AMC) jedno z ugrupowań integracji regionalnej w Ameryce Łacińskiej, powołane na mocy układu z Cartageny, podpisanego w 1969r. przez Boliwię, Chile, Ekwador, Kolumbię i Peru. Jego celem było utworzenie wspólnego rynku i przyspieszenie procesów rozwoju gospodarczego, czego nie udało się osiągnąć w ramach organizacji LAFTA. W 1991r. na mocy aktu z Caracas, AMC zadecydowało o utworzeniu strefy wolnego handlu od 1992r., a wolnego rynku od 1995r,. Głównym zadaniem AMC jest współpraca w skali całego amerykańskiego obszaru stąd państwa AMC mogą odtąd bez przeszkód zawierać układy z innymi latynoamerykańskimi krajami i włączać się w ich struktury integracyjne.

"Międzynarodowe Stosunki Ekonomiczne" P. Bożyk, J. Misala, M. Puławski "Zarys Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych"; INTERNET
„Ameryka Łacińska” W.Dobrzycki