Z cyklu „Historia w telegraficznym skrócie" Organizującemu się dużemu państwu feudalnemu nie odpowiadała już dawna religia z czasów życia plemiennego. Odczuwano potrzebę religii uświęcającej władzę księcia i możnych oraz kształtujące się nowe stosunki feudalne. Takim warunkom odpowiadała religia chrześcijańska Wprowadzenie chrześcijaństwa w państwie Mieszka I nastąpiło w 966 roku. Sam książę był zaślubiony już z chrześcijańską księżniczką czeską. Oczywiście nie zostali ochrzczeni wszyscy mieszkańcy kraju. Z pewnością byli to tylko ci, do których książę i duchowieństwo mieli bezpośredni dostęp. Wprowadzając chrześcijaństwo Mieszko dokonał przełomu w dziedzinie budowy państwa, umocnienia własnej władzy i wprowadzenia Polski do zespołu państw chrześcijańskich Europy. Dzięki przyjęciu chrztu Polska mogła liczyć na nawiązanie stosunków politycznych z sąsiadami, przestała być jednocześnie krajem przeznaczonym do chrystianizacji w drodze podboju. Umocniła się pozycja księcia i zespoliła ziemie polskie. Znaczenie przyjęcia chrztu w płaszczyźnie kulturowej należy widzieć w perspektywie wielu stuleci. Rok 966 otwiera nową epokę, to znaczy jest początkiem okresu przyjmowania i upowszechniania wzorów kultury łacińskiej w Polsce. Od tego momentu w kraju zaczną powstawać kościoły budowane w stylach charakterystycznych dla Europy zachodniej, upowszechniać będzie się łacina a więc także umiejętność pisania i czytania. Powstawać będzie szkolnictwo przyklasztorne. Kopiowanie wzorów europejskich da początki piśmiennictwa i literatury w Polsce. Zasadniczo zaś umiejętność posługiwania się łaciną i napływ zgromadzeń zakonnych do Polski wywoła szereg następstw prawnych i gospodarczych. Będzie to niemieckie prawo lokacyjne, umiejętność stosowania trójpolówki, miejskie budownictwo obronne a także prawo lenne i wynikające z niego dążenie do tworzenia grup samodzielnych stanów. Oczywiście sam fakt przyjęcia chrztu nie może być równoznaczny z chrystianizacją – czyli upowszechnieniem się chrześcijaństwa wśród ludności. To zjawisko będzie trwać przez kilka stuleci – aż do XIV wieku.
Charakterystyka szkolnictwa w średniowieczu
1. Wstęp
Początki średniowiecza datuje się umownie na 476 roku, czyli na upadek Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego. Natomiast jako koniec średniowiecza najczęściej przyjmuje się 1492 roku, czyli czas odkrycia Ameryki przez Krzysztofa ...
Charakterystyka szkolnictwa w średniowieczu
Charakterystyka szkolnictwa w średniowieczu
1.Wstęp
Początki średniowiecza datuje się umownie na 476 roku, czyli na upadek Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego. Natomiast jako koniec średniowiecza najczęściej przyjmuje się 149...
Chrześcijaństwo w średniowieczu.
Średniowiecze – epoka w historii i kulturze europejskiej, obejmująca okres międzystarożytnością[1] a czasami nowożytnymi.
Granice czasowe średniowiecza nie są ściśle ustalone, szczególnie w przypadku granicy początkowej (zobacz: s...
Od starożytności do odrodzenia
STAROŻYTNOŚĆ XXVIII w. p. Chr. ? V w.
I. Najstarsze Cywilizacje
Do najstarszych należały cywilizacje Dalekiego i Bliskiego wschodu, czyli Indii,Chin i innych krajów Azji oraz starożytnego Egiptu w północnej Afryce. Bardzo stare był...
Historia wychowania
Pytania egzaminacyjne z Histori Wychowania
ZAGADNIENIA EGZAMINACYJNE Z HISTORII WYCHOWANIA
1. Scharakteryzuj wychowanie u ludzi pierwotnych
Cechą wychowania w społeczeństwie pierwotnym jest jego równość: razem i jednakowo cho...