Charakterystyka ludności Amerykańskiej w XVII w

Proces opanowania i utrzymywania w stanie zależności obszarów słabiej rozwiniętych przez kraje lepiej rozwinięte, trwał od tysiącleci lecz na dobre rozpoczął się w XVI wieku. Do kolonializmu skłaniały: względne przeludnienie obszarów wyżej rozwiniętych i dążenie do znalezienia nowych terenów osadnictwa, poszukiwanie kruszców i surowców, dążenie do zmonopolizowania handlu międzynarodowego w poszczególnych dziedzinach lub na pewnych obszarach, a w okresie uprzemysłowienia także poszukiwanie rynków zbytu oraz terenów eksportu kapitału. Kolonizacja była organizowana indywidualnie lub przez zrzeszenia kupców i przedsiębiorców, ruchy religijne i polityczne, w tym także — państwa. Miała ona charakter ściśle polityczny — dążenie do opanowania punktów strategicznych w celu uzyskania przewagi w rozgrywkach międzynarodowych, ideologicznie była uzasadniana misją cywilizacyjną lub religijną. Nowożytny kolonializm został zapoczątkowany przez wielkie odkrycia geograficzne w XV i XVI w., dzięki którym poznano wybrzeża Afryki, wytyczono drogę do Indii wokół kontynentu afrykańskiego oraz odkryto Amerykę. W XVI–XVIII w. powstały imperia kolonialne Portugalii, Hiszpanii, Anglii, Holandii i Francji. Do końca XVIII w. Europejczycy nie zdołali opanować terenów w głębi Afryki i Azji, głównie dlatego, że napotkali opór stosunkowo wysoko rozwiniętych społeczeństw, ponadto istniały tam możliwości zorganizowania korzystnego handlu. Natomiast na półkuli zachodniej znaczne obszary, słabo zaludnione i zamieszkane przez społeczeństwa plemienne, były łatwe do zasiedlenia. Wielkie cywilizacje prekolumbijskie (Aztekowie, Majowie, Inkowie) uległy niemal natychmiastowemu rozpadowi po zetknięciu z Europejczykami. Do początku XIX w., kolonizacja Azji i Afryki ograniczała się wyłącznie do zakładania faktorii, prowadzących handel z miejscową ludnością. Europejskie wytwory rzemiosła były tam wymieniane na przyprawy, używki, barwniki (Azja), złoto, kość słoniową, niewolników (Afryka). Natomiast w Ameryce, po etapie grabieży, wcześnie rozpoczęła się kolonizacja osadnicza. W kolonizacji Antyli brały udział wszystkie potęgi europejskie. Portugalczycy kolonizowali wybrzeża dzisiejszej Brazylii, Hiszpanie — obszary Ameryki Południowej, Środkowej i Północnej, Brytyjczycy i Francuzi — Amerykę Północną i niewielkie obszary Ameryki Południowej i Środkowej. Tereny te dostarczały kruszców (zwłaszcza srebra), cukru, kawy, tytoniu. Charakter kolonizacji dokonywanej przez poszczególne kraje, miał odmienną genezę społeczną: kolonizatorami z Portugalii i Hiszpanii byli głównie przedstawiciele szlachty, którzy chcieli przenieść na nowe tereny sposób życia właściwy ich warstwie. Tworzyli oni, zwłaszcza w Ameryce Południowej i Środkowej, systemy gospodarowania zbliżone do własnych europejskich (hacjendy, plantacje, ecomienda). W przypadku obu tych imperiów, na etapie wczesnej kolonizacji wielką rolę odgrywało państwo, w którego imieniu (ściśle — króla) dokonywano kolonizacji. Nadania w Ameryce pochodziły od państwa, podobnie jak i w imieniu państwa były zakładane faktorie w Afryce i Azji. Innym rodzajem ekspansji tych państw była misyjna działalność Kościoła katolickiego. Kolonizacja brytyjska, holenderska, a do pewnego stopnia także i francuska była w większym stopniu dziełem wyłaniających się wówczas w Europie warstw średnich — głównie kupców, później także rolników. Kupcy zrzeszali się w kompanie handlowe, które uzyskiwały od państwa macierzystego poparcie (monopol w handlu z danym terytorium) i które na kolonizowanych obszarach tworzyły struktury parapaństwowe. Szczególną rolę odegrały w ekspansji kolonialnej ruchy religijne związane z reformacją. Osadnicy, poszukujący wolności od prześladowań religijnych, stanowili jedną z najważniejszych grup tworzących społeczeństwa Ameryki Północnej. Wczesna kolonizacja pociągnęła za sobą dalekosiężne skutki. Spowodowała przekształcenie się gospodarki europejskiej w zaczątki systemu światowego, którego centrum było już nie M. Śródziemne, lecz O. Atlantycki.

Geografia Ekonomiczna Francji.

Spis treści:
1. Ogólna charakterystyka kraju.
1.1. Ludność.
1.1.1. Liczba ludności we Francji.
1.1.2. Gęstość zaludnienia.
1.1.3. Przyrost naturalny.
1.1.4. Skład etniczny i główne wyznania.
1.1.5. Struktura wi...

Antropologia kulturowa - wykłady.

Wykład 1
Antropologia kulturowa- przedmiot i zakres.


Jest to nauka o człowieku, filozofia człowieka.
W Europie dzieli się ona na kilka odrębnych dziedzin (różnych gałęzi nauki):
- antropologia fizyczna(wchodzi w s...

Doktryny ekonomiczne - ściąga

1. Przedmiot historii myśli ekonomicznej.
Historia procesu kształtowania pojęć teorii doktryn i ich wpływ na życie gospodarcze. HME pokazuje też proces odwrotny – oddziaływanie życia gospodarczego na teorię. Jest dyscypliną w zbiorz...

Międzynarodowe stosunki polityczne - Włodzimierz Malendowski - streszczenie książki

STOSUNKI MIĘDZYNARODOWE Przedmowa:
Polska swój wyraz organizacyjny znajduje w ubieganiu się o członkostwo w Unii Europejskiej, członkiem NATO stała się w 1999 roku. W 1998 wzrost autorytetu i aktywności Polski poprzez przewodniczenie prz...