Księga rozchodów i przychodów.

Czym jest Księga Przychodów i Rozchodów? Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów, zwana też uproszczoną księgowością, to zestawione w tabeli wszystkie przychody i koszty wygenerowane przez firmę. PKPiR jest uproszczonym sposobem ewidencjonowania operacji gospodarczych. Konstrukcja PKPiR. W Podatkowej Księdze Przychodów i Rozchodów znajduje się 16 kolumn (wzór oraz objaśnienia do każdej z kolumn znajduje się w załączniku). Szczególnie istotne jest właściwe opisanie wszystkich kosztów, w taki sposób, aby ich związek z prowadzoną działalnością nie pozostawiał wątpliwości. Wszystkie kwoty, które podatnik wpisuje do księgi, po zsumowaniu są czytelnym zestawieniem finansów danej firmy. Każdy zapis w KPiR ma swój numer porządkowy - dzięki temu księga jest czytelna i łatwo znaleźć w niej wszystkie informacje. Kto ma obowiązek prowadzenia PKPiR? Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, które: • Nie przekroczyły limitu przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro, • Nie podjęły decyzji o prowadzeniu pełnej rachunkowości przed przekroczeniem powyższego limitu, - są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych. Obowiązek prowadzenia KPiR dotyczy również: • wykonujących działalność na podstawie umów agencyjnych i umów na warunkach zlecenia; • prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg; • duchownych, które zrzekły się opłacania zryczałtowanego podatku dochodowego. Jeżeli podatnik podejmie decyzje o korzystaniu z pełnej rachunkowości przez przekroczeniem limitu 1.200.000 euro, to: • KPiR prowadzi do zakończenia danego roku podatkowego, • przed rozpoczęciem roku podatkowego należy zawiadomić o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym. Kogo nie dotyczy Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów? Obowiązek prowadzenia księgi nie dotyczy osób, które: • opłacają podatek dochodowy w formach zryczałtowanych; • wykonują wyłącznie usługi przewozu osób i towarów taborem konnym; • wykonują zawód adwokata wyłącznie w zespole adwokackim; • dokonują odpłatnego zbycia składników majątku: 1) po likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, 2) otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem z takiej spółki. Kiedy jeszcze jesteśmy zwolnieni z prowadzenia PKPiR? W wyj tkowych okoliczno ciach naczelnik urz du skarbowego mo e zwolni podatnika ą ś ę ż ć z prowadzenia księgi lub wykonywania niektórych czynności związanych z jej prowadzeniem. Może być to związane z wiekiem bądź stanem zdrowia podatnika albo rodzajem i rozmiarem prowadzonej działalności. Zwolnienie odbywa się na wniosek podatnika. Musi on zostać złożony przynajmniej 30 dni przed rozpoczęciem miesiąca, którego ma dotyczyć zwolnienie, a w przypadku rozpoczęcia działalności lub powstania obowiązku prowadzenia księgi, w terminie 14 dni od daty, kiedy powstał ten obowiązek. PROWADZENIE KSIĘGI – samodzielnie czy przez biuro rachunkowe? 1) Księgę możemy prowadzić samodzielnie lub powierzyć to biuru rachunkowemu. Księgę mogą prowadzić tylko biura posiadające uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg, a także biegli rewidenci lub doradcy podatkowi wpisani do specjalnych rejestrów. Każdorazowa zmiana musi być zgłaszana do urzędu skarbowego, który musi być również informowany o miejscu przechowywania księgi, np. na wypadek kontroli. KPiR musi być przechowywana w miejscu prowadzenia działalności, miejscu, które zostało zgłoszone urzędowi jako siedziba firmy albo w miejscu prowadzenia działalności lub siedzibie biura rachunkowego, które księgę prowadzi. Księga może być prowadzona w formie papierowej lub na komputerze. Księgę należy przechowywać przez okres 5 lat licząc od końca roku, którego ona dotyczy. 2) Gdy podatnik zdecyduje się na prowadzenie podatkowej książki przychodów i rozchodów przy użyciu komputera, księga będzie uznana za prawidłową, gdy: • podatnik będzie posiadał pisemną instrukcję obsługi programu, • podatnik będzie wykorzystywał program komputerowy w taki sposób, który zapewni bezzwłoczny wgląd w treść dokonywanych zapisów oraz wydrukowanie wszystkich danych w porządku chronologicznym, zgodnie ze wzorem księgi, • podatnik będzie przechowywał zapisane dane na magnetycznych nośnikach informacji, do czasu wydruku w sposób chroniący przed zatarciem lub zniekształceniem tych danych albo naruszenia ustalonych zasad ich przetwarzania. Na koniec każdego miesiąca, lecz nie później niż do 20-tego dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, należy sporządzić wydruk zapisów dokonanych za dany miesiąc zgodnie ze wzorem księgi określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia w sprawie p.k.p.i.r. W sytuacji, gdy program nie posiada niniejszego wzoru podatnik obowiązany jest założyć księgę. Po zakończeniu miesiąca należy sporządzić wydruk komputerowy zawierający podsumowanie zapisów za dany miesiąc i wpisać do odpowiednich kolumn księgi sumy miesięczne wynikające z tego wydruku. Zakładanie księgi. Ksi ga powinna by za o ona na dzie 1 stycznia roku podatkowego lub ę ć ł ż ń na dzień rozpoczęcia prowadzenia działalności. W ciągu 20 dni od założenia księgi należy zawiadomić o tym fakcie naczelnika właściwego urzędu skarbowego, a w przypadku rozpoczęcia działalności takie zawiadomienie jest składane przy wyborze formy opodatkowania i deklaracji, czy podatnik chce być płatnikiem VAT-u. W przypadku spółek księga zakładana jest dla spółki, nie prowadzą jej oddzielnie wspólnicy. Przechowywanie Księgi Przychodów i Rozchodów. Księga Przychodów i Rozchodów powinna być przechowywana w miejscu wykonywania działalności lub miejscu wskazanym przez podatnika jako siedziba. • Gdy podatnik prowadzi przedsiębiorstwo wielozakładowe to w każdym z zakładów ma obowiązek znajdować się księga. Podatnik może prowadzić wspólną księgę dla wszystkich zakładów, pod warunkiem, że w każdym zakładzie prowadzi ewidencję sprzedaży. Wówczas ta jedna wspólna księga powinna znajdować się w siedzibie firmy, jednak gdy taka nie istnieje księga może być przechowywana w jednym z zakładów. • W sytuacji, gdy podatnik powierzył prowadzenie KPiR biuru rachunkowemu, miejscem przechowywania księgi może być zarówno biuro rachunkowe, jak i miejsce wykonywania działalności lub siedziba firmy (w zależności od treści umowy). Podatnik jest zobowiązany do zgłoszenia tego faktu w ciągu 7 dni od zawarcia umowy z biurem rachunkowym do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla swojego miejsca zamieszkania. Musi wskazać nazwę i adres biura oraz miejsce przechowywania księgi. Z obowiązku tego są wyłączeni podatnicy, którzy ewidencjonują obroty za pomocą kas rejestrujących lub dokumentują sprzedaż za pomocą faktur (tj. faktur VAT, rachunków oraz faktur korygujących). Ogólne zasady prowadzenia Księgi. 1) Księga przychodów i rozchodów powinna być prowadzona rzetelnie i niewadliwie. Przez rzetelność należy rozumieć, że dokonywane wpisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Ponadto księga jest rzetelna, gdy: • niewpisane lub błędnie wpisane kwoty przychodu nie przekraczają łącznie 0,5% przychodu wykazanego w księdze za dany rok podatkowy lub przychodu wykazanego w roku podatkowym do dnia, w którym naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej stwierdził te błędy • brak właściwych zapisów jest związany z nieszczęśliwym wypadkiem lub zdarzeniem losowym, które uniemożliwiło podatnikowi prowadzenie księgi • błędy spowodowały podwyższenie kwoty podstawy opodatkowania, z wyjątkiem błędów polegających na niewykazaniu lub zaniżeniu kosztów zakupu materiałów podstawowych, towarów handlowych oraz kosztów robocizny • podatnik uzupełnił zapisy lub dokonał korekty błędnych zapisów w księdze przed rozpoczęciem kontroli przez naczelnika urzędu skarbowego lub przez organ kontroli skarbowej • błędne zapisy są skutkiem oczywistej omyłki, a podatnik posiada dowody księgowe odpowiadające warunkom określonym w przepisach Księga jest niewadliwa, gdy jest prowadzona zgodnie z przepisami rozporządzenia o KPiR i objaśnieniami do wzoru księgi. Księgę uważa się z wadliwą, jeżeli: brakuje dat, występują niechronologiczne zapisy, zapisy są zaklejane oraz gdy brakuje wszystkich danych kontrahentów. 2) Zapisy w KPiR powinny być dokonywane w języku polskim, w polskiej walucie, ponadto w sposób czytelny, staranny i trwały. Podatnik ma obowiązek kolejno ponumerować karty księgi oraz ją broszurować. 3) Mamy dwa warianty poprawiania błędnie dokonanych zapisów: • skreślenie dotychczasowej treści i wpisanie nowej, przy czym w dalszym ciągu zapis musi pozostać czytelny, a poprawka podpisana i oznaczona datą dokonania niniejszej poprawki • wpisanie do księgi dowodów zwierających korekty błędnych zapisów; zapisy zmniejszające przychody bądź koszty mogą być zapisywane ze znakiem minus (-) lub kolorem czerwonym (wówczas nie jest potrzebny znak ujemny) Dowody księgowe stosowane przy prowadzeniu Księgi Przychodów i Rozchodów. Podatnik dokonuje wszelkiego rodzaju wpisów w KPiR przy użyciu dowodów księgowych oraz dokumentów zbiorczych. Muszą być one oznaczone numerem lub umożliwiać w inny sposób powiązanie dowodu z zapisami dokonanymi w księdze. Wszelkiego rodzaju dowody księgowe powinny być sporządzone w języku polskim, a ich treść musi być pełna i zrozumiała. Dopuszcza się stosowanie skrótów ogólnie przyjętych. Jeżeli w dowodzie wartość jest podana tylko i wyłącznie w walucie obcej, podatnik jest zobowiązany dokonać przeliczenia jej na walutę polską, po kursie obowiązującym w dniu poprzedzającym dokonanie operacji gospodarczej. Podstawowymi dowodami księgowymi są wszelkiego rodzaju faktury, rachunki, dokumenty celne oraz faktury korygujące oraz noty korygujące. Ewidencje uzupełniające Księgę Przychodów i Rozchodów. Przedsiębiorcy oprócz prowadzenia księgi mają obowiązek prowadzenia dodatkowych ewidencji: EWIDENCJA ŚRODKÓW TRWAŁYCH - służy do gromadzenia danych o posiadanych i użytkowanych przez podatnika składników majątku trwałego oraz danych potrzebnych do ustalenia odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodów. EWIDENCJA WYPOSAŻENIA - prowadzi się ją dla składników, które nie są środkami trwałymi, a ich wartości przekracza 1500 złotych. IMIENNE KARTY PRZYCHODÓW PRACOWNIKA - tworzone dla każdego pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę. Zawiera przejrzyste i czytelne informacje dotyczące wynagrodzenia każdego z pracowników, wszelkich obciążeniach wynagrodzenia (składki ubezpieczeń społecznych, zdrowotnych, należnej zaliczce na podatek dochodowy itp.) EWIDENCJA SPRZEDAŻY - obowiązek jej prowadzenia mają: • podatnicy dokonujący sprzedaży i świadczący usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, • osoby, które prowadzą działalność gospodarczą wielozakładową i prowadzą jedną księgę, • osoby, które prowadzą handel obwoźny i obnośny i nie przechowują księgi w miejscu wykonywania działalności gospodarczej, • osoby, które powierzyły prowadzenie księgi biuru rachunkowemu. Ewidencja sprzedaży powinna być zbroszurowana i posiadać kolejno ponumerowane karty. Prawidłowo prowadzona ewidencja sprzedaży stanowi podstawę do dokonywania zapisów w KPiR dotyczących przychodów ze sprzedaży towarów i usług (nieudokumentowanych fakturami i rachunkami). Zapisy dokonywane są raz dziennie po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym. EWIDENCJA KUPNA - SPRZEDAŻY WARTOŚCI DEWIZOWYCH - dotyczy działalności kantorowej - ewidencja ta musi być prowadzona w sposób trwały i ciągły. Obejmuje wszelkie operacje powodujące zmianę wartości dewizowych, rozliczanych w gotówce i bezgotówkowo, częściowo w gotówce i częściowo bezgotówkowo oraz zmianę stanu wartości waluty polskiej w kantorze. EWIDENCJA POŻYCZEK i RZECZY ZASTAWIONYCH - dotyczy działalności lombardowej - podatnik umieszcza w niej takie informacje jak: imię i nazwisko pożyczkobiorcy, adres, datę udzielenia pożyczki, kwotę udzielonej pożyczki, wysokość umówionych odsetek, opis zastawionej rzeczy i jej wartość rynkową, termin zwrotu pożyczki wraz z jej odsetkami, datę zwrotu zastawionej rzeczy, datę sprzedaży rzeczy i kwotę należną z tytułu jej sprzedaży.
Wykonała Gach Sylwia, klasa 3b TH
Źródła:
1)http://www.vat.pl/ksiega-przychodow/
2)http://www.podatnik.info/publikacje/kto_prowadzi_podatkowa_ksiege_przychodow_i_rozchodow,moja_firm
a,jak_zalozyc_firme,3298f
3)http://www.infakt.pl/podatkowa_ksiega_przychodow_i_rozchodow
4)http://poradnik.wfirma.pl/-ksiega-przychodow-i-rozchodow