Psychologia kliniczna - wykłady

ZABURZENIE ZACHOWANIA WG WAKEFIELD- określa jako stan psychiczny, który:
 Powoduje znaczące cierpienie lub upośledzenie osoby;
 Jest czymś więcej niż ogólnie przyjętą formą reakcji na konkretne wydarzenie;
 Stanowi przejaw dysfunkcji psychicznych.
DSM – IV- podręcznik Diagnostyki i Statystycznych zaburzeń psychicznych.
DEF. ZACHOWANIA NIENORMALNEGO LUB ZABURZONEGO- określa się jako uporczywe a jednocześnie zagrażające dobru jednostki lub dobru społeczności ludzkiej w której owa jednostka żyje.
Psychologię kliniczną dzielimy na: 1. psychologia kliniczna dzieci i młodzieży; 2. psychologia kliniczna dorosłego. Przedmiotem jej jest nienormalne zachowanie, zaburzone zachowanie. Przyczyną zaburzeń jest choroba psychiczna. Trzy podstawowe zagadnienia psych. kliniczn to: 1. profilaktyka; 2. diagnoza; 3. terapia- łagodzenie albo usuwanie zaburzeń.
PODZIAŁ ZABURZEŃ WG PRZYCZYN PSYCHICZNYCH: 1. CHOROBY PSYCHICZNE: A) PSYCHOZY( paranoja, schizofrenia, choroby afektywne); B) NERWICE( fobie, zespoły konwulsyjno- obsesyjne, nerwice histeryczne, nerwice depresyjne); C) ZABURZENIA OSOBOWOŚCI ( zboczenia, uzależnienia, psych. ); D) ZABURZENIA NA PODŁOŻU ORGANICZNYM( związane z uszkodzeniami struktury ukł. nerwowego: otępienie starcze, choroba Alzheimera, choroba Jacoba- Creuztsfelda) i 2)UPOŚLEDZENIA UMYSŁOWE.
CHOROBY PSYCHICZNYCZNE:
1. SCHIZOFRENIA- rozczepienie osobowości: wyróżnia się kilka jej odmian: herefrenia , katatonia(bezruch chorego), paranoidalna, prosta
2. CHOROBY AFEKTYWNE: mania, depresja, maniakalno-depresyjna.
PSYCHOZA- jest to ogólnie ciężkie zaburzenie psychiczne o naturze czynnościowej
• schizofrenia- rozczepienie osobowości