Skutki : - stracenie zabytkow kultury narodowej - straty materialne - oslabienie polityczne panstwa - zniszczenie wielu zamkow oraz twierdz
Po niżej prawie wszystko pisze na temat potopu ;) Mam nadzieję że moje rozwiązanie będzie najlepsze i że dostaniesz dobra ocenę ;) Pozdrawiam. 9 grudnia 1655 hetmani koronni Stanisław Potocki i Stanisław Lanckoroński zawiązali konfederację w Tyszowicach, która - po powrocie Jana Kazimierza - przekształciła się w konfederację generalną w Łańcucie (22 stycznia 1656). 10 lutego Jan Kazimierz przybył do Lwowa. Król, pozostający pod wrażeniem ofiarnej i skutecznej walki ludu, 1 kwietnia 1656 w uroczystym ślubowaniu przyrzekł w tzw. ślubach lwowskich lud "od wszelakich obciążeń i niesprawiedliwości ucisku uwolnić" oraz wypędzić z Polski arian, czyli najbardziej radykalnych protestantów. Oddał też wówczas kraj pod opiekę Matki Bożej, obierając ją za Patronkę i Królową państwa. Karol X Gustaw pod naciskiem powszechnego ruchu wyzwoleńczego wycofał się aż na Pomorze. Polacy odbili Warszawę. Z Rosją zawarli traktat w Niemieży pod Wilnem (3 listopad 1656), który ustanawiał włączenie się Rosji do wojny ze Szwecją. Król Szwecji zdał sobie sprawę, że Szwecja sam nie utrzyma zdobyczy w Polsce. Dodatkowo zaniepokojony oporem, zawarł 6 grudnia 1656 w Radnot traktat o podziale ziem polskich z Bohdanem Chmielnickim, Jerzym Rakoczym (księciem Siedmiogrodu), Bogusławem Radziwiłłem i elektorem brandenburskim Fryderykiem Wilhelmem (który to samowolnie zerwał związki lenne pomiędzy Prusami Książęcymi a Rzeczpospolitą Obojga Narodów). Nad Polską zawisła realna groźba rozbioru. Wkrótce jednak armia Jerzego Rakoczego dokonująca najazdu na Polskę została podbita przez oddziały Stefana Czarnieckiego, Jerzego Sebastiana Lubomirskiego i Pawła Sapiehy. Austria - nie chcąc wzmocnienia wojsk Jerzego Rakoczego - przysłała Polsce pomoc. Dania natomiast zaatakowała Szwecję. Wobec takiej sytuacji elektor brandenburski Fryderyk Wilhelm zaczął szukać drogi do obozu antyszwedzkiego. W 1657 roku zawarte zostały traktaty welawsko - bydgoskie, w których Rzeczpospolita Obojga Narodów, w zamian za odejście elektora brandenburskiego z obozu szwedzkiego, rezygnuje z lennej zwierzchności nad Prusami Książęcymi. Wojna trwała jednak nadal. Szwedzi nie obawiali się koalicji, walczyli z Danią, potem do walk włączyła się też Holandia i dopiero wówczas Szwecja stanęła w obliczu ostatecznej porażki pod ciosami sprzymierzonych armii. Do zawarcia pokoju przyczyniły się dyplomatyczne działania Francji, która obawiała się wzmocnienia Habsburgów i wolała doprowadzić zgody między Polską a Szwecją. Ostatecznie wojnę polsko-szwedzką kończył zawarty 3 maja 1660 pokój w Oliwie. Na jego mocy Jan Kazimierz zrzekł się roszczeń w stosunku do tronu szwedzkiego, tylko południowo-wschodnie Inflanty pozostały przy Polsce, natomiast reszta znalazła się w rękach szwedzkich. Poza tym potwierdzone zostały traktaty welawsko - bydgoskie, a Szwecja zobowiązała się zagwarantować państwom nadbałtyckim swobodę żeglugi i handlu na Bałtyku, miała tez wrócić zagrabione dzieła sztuki (czego nigdy nie zrobiła). Skutki potopu szwedzkiego Wojna polsko-szwedzka 1655-1660 przyniosła ogromne spustoszenie kraju. Polska wyszła z tej wojny ze zrujnowaną gospodarką, stratami demograficznymi i ludnościowymi (skutek walk, głodu i chorób). Rzeczpospolita Obojga Narodów była osłabiona politycznie. Utraciła zwierzchność nad Prusami Książęcymi i Inflantami, straciła swoją pozycję na arenie międzynarodowej. Okupacja prawie całego kraju przez wojska nieprzyjaciela przyniosła straty materialne i kulturowe. Twierdze i zamki były niszczone - choć w większości poddawały się bez stawiania oporu, do Szwecji wywożono zbiory biblioteczne, zawartości skarbców, relikwie świętych, a nawet części architektoniczne budowli. Na ziemiach polskich pojawiło się zjawisko ksenofobii - niechęci do obcych narodów, a także nietolerancja religijna (po wojnie Sejm wprowadził nawet karę śmierci za odstępstwo od katolicyzmu - rok 1668). Warto jeszcze wspomnieć, że potop szwedzki stał się inspiracją w XIX wieku dla Henryka Sienkiewicza, który opisał wojnę polsko-szwedzką w jednej części Trylogii zatytułowanej "Potop"
Wojny Polski XVII - wiecznej wyrazem słabości czy mocarstwowości państwa?
XVII wiek w dziejach Rzeczypospolitej to czas ciągłych wojen. W początkach stulecia były one raczej korzystne dla Polski . Jednak w miarę upływu czasu przeciwnicy stawali się coraz silniejsi, a wojny przestały być jedynie pogranicznymi.
Sytuacja Polski na arenie międzynarodowej w XVIIw.
P.M.
Unia realna Polski i Litwy z 1569 roku doprowadziła do powstania dużego i liczącego się w Europie państwa, które przyjęło nazwę: „Rzeczpospolita Obojga Narodów”. Powstałe państwo było niezwykle zróżnicowane zar�...
Zagadnienie z historii od czasów nowożytnych do upadku państwa polskiego 1795
1. Omów przebieg ważniejszych odkryć geograficznych (kto, kiedy, gdzie).
W okresie renesansu dokonano pierwszych odkryć geograficznych. Europejczycy wyszli po za granice swoich krajów, a penetracja nowych obszarów wpłynęła na z...
Zagadnienie z historii od czasów nowożytnych do upadku państwa polskiego 1795.
1. Omów przebieg ważniejszych odkryć geograficznych (kto, kiedy, gdzie).
W okresie renesansu dokonano pierwszych odkryć geograficznych. Europejczycy wyszli po za granice swoich krajów, a penetracja nowych obszarów wpłynęła na zmianę lu...
Przyczyny upadku rzeczpospolitej w XVII I XVIII w.
I.WSTĘP
Celem powyższej pracy jest przedstawienie stopniowej destrukcji Rzeczpospolitej na przełomie prawie trzech wieków. Już w XVI w. zaczęły się uwidaczniać słabości wewnętrzne państwa, które z biegiem czasu nasilały się...