Europa w latach 1815-1830
Święte Przymierze miało czuwać nad porządkiem kongresu wiedeńskiego, ale to było niemożliwe, bo w Europie rodziły się coraz to nowe idee. Narodził się liberalizm, który zaznaczył się głównie w życiu politycznym i ekonomicznym. Z początku liberałowie działali wspólnie, ale później podzielili się na demokratów (chcących władzy) i liberałów. Demokraci najbardziej działali we Włoszech. Południowe Włochy były zacofane pod względem gospodarczym, a północne wręcz przeciwnie. W tym kraju narodził się ruch karbonariuszy. Najwybitniejszym działaczem włoskim był Giuseppe Mazzini, który w 1831r. stworzył organizację Młode Włochy. Inne kraje europejskie poszły w ślad za Włochami i ruch spiskowy wszędzie się rozwinął.
Karbonariusze wywołali powstania przeciw rządom absolutystycznym w Królestwie Obojga Sycylii i Piemoncie (1820-1821) oraz Modenie, Parmie i Państwie Kościelnym (1831r.), ale wszystkie zakończyły się fiaskiem.
Niemcy były rozdrobnione politycznie i także chciano je zjednoczyć. Aktywnie na tym polu działał ruch burszów. Fala masowych wystąpień miała miejsce w 1830r. w Prusach, Saksonii, Brunszwiku, Hanowerze Hanowerze Hesji Elektorskiej. W 1834r. Prusy utworzyły Związek Celny.
Grecja była pod panowaniem Turcji, ale ta zaczęła słabnąć i o jej wpływy walczyły Austro-Węgry i Rosja. A naród grecki dążył do uzyskania niepodległości. W 1821r. Zgromadzenie Narodowe Greków ogłosiło niepodległość, na co nie zgodziła się Turcja. Dokonała ona rzezi Greków m.in. na wyspie Chios. Stało się to głośne w całej Europie, dlatego wkrótce Anglia, Francja i Rosja połączyły się wspólnie wypowiedziały Turcji wojnę. Pod Navarino w 1827r. Turcja została pokonana, a 2 lata później podpisano pokój w Adrianopolu. Grecja uzyskała niepodległość, co potwierdzono w 1830r. w Londynie, a ostatecznie w 1832r.
W Rosji Aleksander I nadał Królestwu Polskiemu liberalną konstytucję, co wzbudziło opór wśród społeczeństwa W latach 1821-1823 narodziła się opozycja, do której należeli szlacheccy rewolucjoniści. Powstały 2 tajne związki: Związek Północny (chciał monarchii konstytucyjnej) i Związek Południowy (chciał ustroju republikańskiego). Po śmierci Aleksandra I rewolucjoniści chcieli przejąć władzę. W grudniu 1825r. wybuchło powstanie dekabrystów, ale zostało ono stłumione przez Mikołaja I.
We Francji na tron wrócili Burbonowie (Ludwik XVIII). Polityka Karola X, który był przywódcą rojalistów, nie podobała się Francuzom i 27.07.1830r. wybuchła rewolucja lipcowa. Po abdykacji Karola X na tron wstąpił Ludwik Filip i wtedy kraj ogarnął entuzjazm.
Kilka miesięcy po rewolucji lipcowej doszło do rewolucji w Belgii, która chciała niezależności od Holandii. Zamieszki w Brukseli ogarnęły później cały kraj. Zmuszono do odwrotu wojska holenderskie i 04.10.1830r. przyznano Belgii niepodległość.