Administracja Publiczna - podstawowe zagadnienia
ADMINISTRACJA PUBLICZNA
Administracja publiczna to także określona działalność oraz ludzie zatrudnieni w strukturach organizacyjnych. To przede wszystkim struktury organizacyjne.
Dualizm w administracji. Na administracje publiczną składają się administracja rządowa i samorządowa.
Organy administracji rządowej:
? naczelne ? prezydent RP, Rada M., Prezes RM, ministrowie kierujący działaniami administracji rządowej; 3 działy
? organom naczelnym podlegają organy centralne:
- prezes urzędu ochrony konsumentów
- prezes urz. Regulacji energetyki
- prezes urz. Komunikacji elektronicznej
- generalny dyrektor dróg i autostrad
- prezes ZUS
- komendant policji; straży
? organy kolegialne ? komisja papierów wartościowych, giełd, komisja do nadawania stopni naukowych;
Administracja Terenowa ? wojewódzka administracja zespolona, stanowią ją: wojewoda i kierownicy służb lub inspekcji straży (policja, straż pożarna), inspekcja handlowa, farmaceutyczna, budowlana itd.
Organy administracji nie zespolonej: administracja specjalna ? Dyr. Izby Skarbowej i Naczelnicy US, Dyr. Urzędów Górniczych, Morskich, statystycznych, Powiatowi i Graniczni, Lekarze weterynarii, dowódcy okręgów Wojskowych, WKU;
Administracja samorządowa:
- samorządu terytorialnego
- samorządu specjalnego
Admin. Samorz. Terytorialnego ? to poszczególne organy na poszczególnych szczeblach: gmina, powiat, województwo;
Gmina ? Rada Gminy ? organ stanowiący i kontrolny, organem wykonawczym jest wójt ? burmistrz ? prezydent ? w zależności od wielkości gminy.
Powiat ? Rada Powiatu, zarząd ze starosta na czele;
Województwo ? sejmik województwa, zarząd województwa z marszałkiem na czele.
Samorząd Specjalny : Gospodarczy (Izby Rolnicze; Izby Rzemieślnicze); Zawodowy (wolne zawody, Izby Adwokackie, Izby Edukacyjne)
Przesłanki Sprawnej Administracji Publicznej
1. Odpowiednie struktury organizacyjne w administracji właściwie określone , właściwie podzielone kompetencje. Mają tu wpływ czynniki organizacyjne i techniczne. Organizacyjne wynikają z zasad ustroju państwa (administracja jest podporządkowana org. Przedstawicielskim). Techniczne uwzględniają w budowie aparatu administracyjnego specjalizacji, fachowości, racjonalnych kosztów, pracy i odpowiedzialnego poziomu jakości pracy. Podstawą jest określenie celu jakiemu ma służyć admin. Cel całościowy podlega podziałowi na częściowe zbiory działań i działania jednostkowe.
2. odpowiednie kadry administracji i stosunki międzyludzkie
3. odpowiednio zorganizowany proces pracy; by organizacja spełniała swoje funkcje musi byś oparta na racjonalnej organizacji pracy. Zasady muszą zapewnić jej sprawne działanie czyli ma działać elastycznie, sprężyście. Sprawność oznacza także sprawność działania zespołu ludzi.
4. wyposażenie techniczne i informacyjne administracji
organ administracji ? jest człowiek lub gr. Ludzi (organ kolegialny) znajdujący się w strukturze organizacyjnej państwa lub samorządu terytorialnego, powołany w celu realizacji norm prawa administracyjnego w sposób i ze skutkiem właściwym temu planu, działający w granicach przyznanych mu przez prawo kompetencji.
Organ administracji rządowej ? stanowi wyodrębnioną część aparatu admin. Rządowej, działa w imieniu i na rachunek państwa, jest uprawniony do korzystania ze środków właściwych. Działa w zakresie przyznanych mu kompetencji.
Organ samorządu terytorialnego ? wyodrębnione organizacyjnie, działają we własnym imieniu i na własna odpowiedzialność. Mają także przyznane prawo kompetencji.
Podmioty administracyjne to wszystkie podmioty uprawnione przepisami prawa do wykonywania administracji w znaczeniu ???/
Takim podmiotem jest państwo.
Do podmiotów administracyjnych zaliczamy:
- wszystkie rodzaje organów admin. Publicznej
- zakłady administracyjne (szkoły) to jednostki wypełniające funkcje
- fundacje ? OSP, PCK, Polski Związek Łowiecki, związki zawodowe, wyznaniowe
- agencje ? rozwoju, przemysłu
pojęcie URZĘDU ADMINISTRACJI
Urząd jako wyodrębniony zespół kompetencji, tj. praw i obowiązków związanych z określonym organem administracji publicznej, np. urząd prezydenta, ministra, wojewody. Pojęcie to jest równoznaczne z pojęciem stanowiska, z tym, że utworzenie urzędu nie jest tożsame z powołaniem organu lecz oznacza wprowadzenie do struktury organizacyjnej nowej jednostki. Obsadzenie urzędu oznacza powołanie organu w drodze aktu organu władzy, decyzja organu zwierzchniczego lub wyborów. Urząd jako szczególna nazwa: Urz. Górniczy, Celny, Morski. To nazwa uznawana gdyż organem jest zazwyczaj organ jednoosobowy, czyli kierownik urzędu.
Urząd jako zorganizowany zespół osób oraz zespół struktur materialnych, przyznany organowi do pomocy w wykonywaniu jego funkcji: Urz. Gminy, Wojewódzki, Marszałkowski.
Urząd nie jest organem, nie posiada kompetencji, stąd stosunki między pracownikami urzędu a organem nie są stosunkami między organem admin. Publicznej.
Lub podejmujący inne czynności leżące w sferze ich uprawnień i obowiązków, realizuje kompetencje organu a nie własne. Podział pracy w urzędzie jest oparty na naukowej konstrukcji polegającej na dekoncentracji wewn.
Kompetencje są ustanowione w formie statutów, regulaminów. Pracownicy podejmują działania w imieniu organu z jego upoważnienia i na jego odpowiedzialność.
Aparat admin. ? to zbiorowe określenie różnych jednostek organizacyjnych, wyk. Funkcje admin. Tj. organy admin. Rządowej i Samorządowej, zakłady publiczne, użyteczności publicznej oraz podmioty wykonujące funkcje admin. Publ. W określonym zakresie na podstawie specjalnych uprawnień.
Aparat administracji może być podzielony na rózżne jednostki admin. Z wielu przyczyn:
- przyczyn funkcjonalnych ? różne dziedziny admin. Wymagają specjalistycznych kwalifikacji i odpowiedniej wiedzy
- terytorialne ? różne zadania wykonywane na różnym terenie
- organizacyjne ? w zależności od zadań aparatu admin. Różny jest stopień powiązania z innymi organami admin.
Struktura organizacyjna administracji
W skali Makro to układ wszystkich jednostek organ. Wykonujących administracje publiczną oraz ich powiązania określone w postaci zależności typu hierarchicznego i funkcjonalnego.
W skali MIKRO to układ stanowisk kierowniczych i wyk. Komórek organizacyjnych w określonej jednostce (urzędzie) wraz z ustalonymi różnego rodzaju powiązaniami. Np. więź hierarchiczna. Jako kryteria wyodrębnienia w skali makro i mikro są:
- rodzaj realizowanych zadań
- rozmieszczenie terytorialne
- stosowane metody i formy pracy
- uprawnienie do podejmowania decyzji
ujęcie statyczne ??? ? oznacza rozmieszczenie ludzi i środków, podział kompetencji, pracy oraz zakres odpowiedzialności.
Ujęcie dynamiczne ? to określenie przebiegu czynności, funkcjonowanie admin.
Struktura jest tworzona wg zasad
Jako kryterium klasyfikacji organizacyjnych:
- rodzaj więzi organizacyjnych
- liczba szczebli i kierownictwa
pojęcie organizacji admin. Jest najczęściej zamiennie używane z pojęciem ustroju administracji, obejmuje elementy polityczne, stanowi konwersowe ujęcie, zaś organizacja odnosi się do problemów technicznych. Pojęcie organizacji nie jest pojęciem prawnym i należy do nauki dziedzin poza prawnych.
Organizacja ?pewien rodzaj całości ze względu na stosunek do niej jej własnych elementów, mianowicie taka całość, której wszystkie składniki współ przyczyniają się do powodzenia całości.?
Administracja publ. W skali makro jest szczególnym rodzajem części składających się z wielu różnych jednostek org. Powiązanych w odrębne układy wzajemnie ustosunkowanych o różnych regulacjach prawnych stanowiących taką całość, której wszystkie jednostki org. Przyczyniają się do powodzenia całości czyli dla całego systemu administracji publ.
Warunki społeczne, ekonomiczne i polityczne. Prawo ? przepisy okreslają tryb powołania, zagadnienia budowy strukturalnej, określają kompetencje i form powiązań oraz współzależności A.A.
Prawo ustrojowe ? na jego specyficzne cechy składaja się nast. Elementy:
- szczególny przedmiot regulacji (kwestie strukturalne)
- cel regulacji prawnej 9budowa nie podstaw dział. Admin.)
- mały stopień abstrakcyjności
- mniej sformalizowane i nie związane z ogólną procedurą admin.
- Szczególny rodzaj aktów prawnych prawa ustrojowego nie ma zastosowania w innej sferze
Wykład 3.11
INFORMATYZACJA ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ
Podpis elektroniczny; usługi świadczone drogą elektroniczną, oraz plan informatyzacji państwa na lata 2007-2010;
Podpis elektroniczny:
1. podpis zwykły
2. podpis bezpieczny weryfikowany ważnym kwalifikowanym certyfikatem (kwalifikowany)
ad 2 Centrum Krajowa Izba Rozliczeniowa (szafir); Państwowa Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych (Sigillum) ? firmy wydające certyfikaty na podpis elektroniczny (tzw. trzecia osoba);
1024 bit ? RSA (od nazwiska)
w.w. to wielkość szyfrowania
Podpis w razie wątpliwości zawiera się na 7 dni, wydawany jest odpłatnie na dwa lata, przy jakimś nadużyciu firma wydająca certyfikat w ciągu godziny musi zamieścić w Internecie informacje że jest on nieważny.
Definicja podpisu elektrycznego
Stwierdza, iż są to dane w postaci elektronicznej, które wraz z innymi danymi do których zostały dołączone lub z którymi są logicznie związane służą do identyfikacji osoby składającej podpis elektroniczny. Tą def. Zawarto w Ustawie z dn. 18.09.201r nr 130 poz. 1450 z późniejszymi zmianami.
Dyrektywa z 13.12.1999r. parlamentu Europejskiego i rady w sprawie ramowych warunków Wspólnoty dla podpisu elektr. Nr 99/93/We ? powstała w celu scharmonizowania prawodawstwa podpisu elektrycznego, ustala ona reguły dla komunikacji elektrycznej handlu elektronicznego z wykorzystaniem podpisu elektr. Na terenie Wspólnoty. Dyrektywa ta stwarza także obowiązek stworzenia przez państwa członkowskie nadzoru nad podmiotami świadczącymi usługi certyfikacyjne, przewiduje system dobrowolnej akredytacji podnoszący poziom usług i nie ograniczać konkurencyjności. Zgodnie z art. 1 celem jest ułatwienie użycia podpisu elektr. Oraz przyczynienie się do jego uznania prawnego.
Art. 2 def. Podpis elektr. Zwykły i zaawansowany
Zwykły ozn. Dane w formie elektr. Dodane do innych danych elektr. Lub są logicznie związane z nimi i służą identyfikacji.
Zaawansowany ? ozn. Podpis spełniający nast. Wymagania:
? przyporządkowany wyłącznie podpisującemu
? umożliwia identyfikacje podpisującego
? stworzony za pomocą środków które podpisujący może mieć pod swoją wyłączną kontrolą,
? jest powiązany z danymi do których się odnosi, czyli każda późniejsza zmiana tych danych może zostać wykryta;
zgodnie z dyrektywą podpisującym może być: osoba fiz. która może działać w e własnym imieniu lub osób prawnych.
Dyrektywa zawiera też:
1. dane do generowania podpisu
2. urządzenia generujące podpisy
3. bezpieczne urządzenia generujące podpisy
4. urządzenia generujące podpisy
ad 3 ozn urządzenia generujące podpisy które spełniają nast. Wymagania:
- dane służące do składania podpisu pojawiają się tylko raz i zapewniona jest ich poufność
- dane służące do składania podpisu nie mogą przy zachowaniu rozsądnego zabezpieczenia być pozyskane, a podpisy są chronione przed fałszowaniem przy użyciu dostępnej technologii
- dane służące do składania podpisu użyte do jego złożenia chronione są przez uprawnionego chroniącego w sposób godny zaufania przed użyciem przez innych
podmioty świadczące usługi certyfikacyjne wydające certyfikaty kwalifikowane są zobowiązane:
? udowodnić wiarygodność do świadczenia tych usług
? zapewnić świadczenie usług szybkiego i bezpiecznego reagowania
? zapewnić określenie daty i godziny wydania lub unieważnienia certyfikatu
? zatrudniać fachowy personel
? stosować godne zaufania systemy
? stosować środki przeciwko fałszowaniu systemu
? dysponować odpowiednimi środkami finansowymi
? przechowywać informacje istotne dotyczące certyfikatu kwalifikowanego (20lat)
? stosować systemy do przechowywania
art. 5 dyrektywy mówi, iż państwa członkowskie zapewniają by nie odmawiano podpisowi skuteczności prawnej i dopuszczalności jako dowód w postępowaniu sądowym jedynie dlatego że:
- jest w formie elektronicznej
- nie opiera się na kwalifikowanym certyfikacie
- nie został złożony za pomocą bezpiecznego urządzenia do składania podpisu
Art. 8 odnosi się do ochrony danych, gdzie państwa członkowskie troszcząc się by dostawcy usług certyfikacyjnych mogli gromadzić dane osobowe tylko bezpośrednio od tej osoby lub za jej zgodą i tylko gdy to konieczne do wystawienia i utrzymania certyfikatu.
Ustawa o podpisie elektronicznym stworzyła możliwość zrównania dokumentu w wersji elektronicznej z tym na papierze i pozwoliła zainteresowanym na przekazywanie dokumentu do instytucji za pomocą poczty elektr. Bez obowiązku nanoszenia dodatkowo odręcznego podpisu.
Dzięki zastosowaniu podpisu elektr. Zainteresowanego z wiadomością oparta o metody kryptografii asymetrycznej (kl. Prywatny i publiczny) i certyfikacji, można być pewnym że wiadomość sporządziła osoba upoważniona, jej tożsamość nie podlega wątpliwości i że w nie zmienionej treści dotarła do adresata.
Cechy podpisu elektr.:
? cyfrowy sposób nanoszenia
? oryginalność ? nie jest ten podpis trwale związany z dokumentem, ale wszelka zmiana treści dokumentu powoduje automatyczna nieważność podpisu
? trwałość ? zapisany w oddzielnie zabezpieczonym pliku, nie nadającym się do modyfikacji i podrobienia
istota podpisu elektr. ? sam podpis pełni konstytutywną role dokumenty w znaczeniu formalno-prawnym dok. Bez podpisu pełni rolę materialno? techniczną i nie może funkcjonować w obrocie prawnym, jest anonimowy i nie zasługuje na zaufanie.
Jedną z najważniejszych funkcji jest możliwość identyfikacji autora. Podpis elektr. Daje jeszcze gwarancje na weryfikacje integralności podpisanego dokumentu.
Każdy znak lub symbol powoduje wygaśnięcie podpisu. Podpis kwalifikowany jest równy podpisowi odręcznemu tzn. jest związany jedynie z wykorzystującym go użytkownikiem.
Podpis elektr. Przy spełnieniu wymogów i zasad bezpieczeństwa jest praktycznie nie do podrobienia.
Klucz prywatny można przechowywać na karcie kryptograficznej, dysku twardym lub płycie CD.
Długość klucza algorytmu asymetrycznego KSA o długości 1024 bitów.
Znakowanie czasem ? datownik cyfrowy. Umożliwia to wykluczenie z obrotu prawnego wielokrotnie wprowadzonego tego samego dok. Oraz stwierdzenie ponad wątpliwość moment złożenia podpisu. Jest to odpowiednik daty pewnej w prawie cywilnym. Znakowanie to może być dokonywane przez podmioty spełniające tylko niektóre z wymogów określonych dla kwalifikowanych podmiotów certyfikacyjnych ale znakowanie przez te podmioty nie ma skutku daty pewnej, o znakowani może się ubiegać każdy posiadacz dokumentu elektr. ? nadawca, odbiorca, os. Trzecia.
Znakowanie ? etapy:
1. skrót dokumenty na podstawie algorytmu ma to umożliwić poznanie zawartości przez osoby trzecie, później skrót jest przekazywany do podmiotu świadczącego usługi znakowania czasem.
2. dodanie do dokumentu pól świadczących o znakowaniu i dodatkowych pól identyfikacyjnych operacje podpisywania. Datownik czasowy zawiera czas zgodny ze standardem krajowym.
Podpis elektroniczny i odręczny:
- tradycyjny ? rola indywidualizacyjna, dowodowa; przypadku tego można ustalić tożsamość osoby po analizie pisma. Pismo i podpis obrazuje jego właściwości psychofizyczna.
Wady: integralność z dokumentem na którym jest złożony; konieczność istnienia ?fizycznego? dokumentu.
Zalety: zawsze taki sam.
- elektroniczny ? może być przesłany, jest z nim związany, daje możliwość lepszego zabezpieczenia, służy do uwierzytelniania i potwierdzania autentyczności dokumentu. Taki podpis jest zawsze inny do dokumentu; dokumentowi odpowiada ciąg bitów stanowiący podpis. Nie może on być używany in blanco.
Maja wspólne cechy: przypisywane jednej osobie, są niemożliwe do podrobienia i łatwe do weryfikacji.
Zaufana osoba trzecia ? certyfikacja.
Art. 3 osoba ta jest nazywana urzędem certyfikacji, którego zadaniem jest wydawanie, zawieszanie i uniemożliwienie. Dodatkowym zadaniem jest realizowanie każdorazowo potwierdzenia ważności podpisu tzn. weryfikacja potwierdzenie, ze podpis faktycznie należy do tej osoby. Certyfikat jest dołączany do elektr. W celu weryfikacji i posiada nast. Elementy:
? nazwa lub podpis elektroniczny wystawcy
? niepowtarzalny nr certyfikacji i jego wersji
? podany czas ważności certyfikatu (2lata)
? wzmianka, że nie figuruje na liście CRL ? zawieszanych lub nieważnych
? dane identyfikujące podmiot
? klucz publiczny nadawcy w celu weryfikacji z dokumentem
art. 18 bezpieczne urządzenia do składania i weryfikowania podpisu elektr. Powinno umożliwiać pozyskiwanie danych służących do poświadczenia elektr. Lub w skład podpisu.
Ustawa świadczenia droga elektr. Z 2002 r. dz. Ust. Nr 144 poz. 1204 ze zmianami. Określa ona:
? obowiązki usługodawcy związane ze świadczeniem usług drogą elektr.
? Czas wyłączenia odpowiedzialności usługodawcy z tytułu świadczenia usług drogą elektr.
? Czas ochrony danych osób fiz. korzystających z usług świadczonych drogą elektr.
Brak części dalszej
Wykład 17.11.2007
ORGANIZACJA I FUNKCJONOWANIE ADMIN. PUBL.
Zasady budowy admin. Publicznej:
Zasady to reguły postępowania i formułowania zadań przy określeniu celu, środków działania, rozwiązań organizacyjnych i strukturalnych.
Zasady ogólne administracji to reguły określające podst. Prawidłowości organizacji i funkcjonowania admin.
Wyróżnia się 4 grupy zasad:
1. zasady wynikające bezpośrednio z ustroju społ.-polit. Tzw. zasady ustrojowe
2. zasady związane z polit.-prawnymi
3. wynikające z systemu prawnego obowiązującego w państwie tj. zasady prawne
4. zasady stanowiące podstawy tworzenia struktur admin. Zwane zasadami techniczno-organizacyjnymi
wymienione zasady mają względny charakter tworzą organizacyjną i systemową gałąź.
Zasady frakseologiczne:
1. z. Celowości
2. z. Kierownictwa
3. z. Planowania
4. z. Kontroli i koordynacji
5. z. Centralizacji i decentralizacji
6. z. Koncentracji i dekoncentracji
7. z. Hierarchicznego podporządkowania
8. z. Specjalizacji
9. z. Uprawnień i odpowiedzialności
10. z. Subsydiarności
11. z. Sprawności działania
12. z. Zespolenia
zasada celowości ? znajduje zastosowanie przy tworzeniu modelu instytucji działania zespołowego oraz przy budowie struktur administracji publicznej.
Zasada ta oznacza, ze nie można tworzyć bez celowo instytucji, cel wyznacza potrzebę tworzenia odpowiednich instytucji niezbędnych dla realizacji celu i zadań z tego wynikających. Jest pierwszym celem przy tworzeniu administracji.
Wszystkie kompetencje stanowią cel.............., o przy tworzeniu struktur wewn. Należy kierować się podziałem celu całościowego na częściowe. Cele częściowe wymagają wyraźnego określenia, zaś cele te są podstawą do tworzenia wewn. Komórek organizacyjnych.
Tworzenie każdego stanowiska musi być oparte na wyodrębnionym i określonym dla tego stanowiska celu oraz rodzaju i zakresu działania.
Niepostrzegaie tego wiąże się z:
- nieuzasadnionym zwiększeniem ludzkiej i rzeczowej stronie organizacyjnej
łącząc stanowiska pracy w komórki organizacyjne ? w większe całości tworzy się całościowy układ organizacyjny jednostki.
Układ ten musi mieć określoną hierarchie która polega na tym, że wszystkie elementy struktury nie są równorzędne, opierają się na zależności i podporządkowaniu.
Zasada kolegialności i jednoosobowości:
Znajduje zastosowanie w budowie organów i metodzie działania. Kolegialność oznacza konieczność współpracy wielu osób, w tym że organ działający w oparciu o tę zasadę nie musi posiadać struktury wieloosobowej. Metoda ta może być właściwa także dla organu jednoosobowego, czyli gdy organ przed wydaniem rozstrzygnięcia może korzystać z doradztwa określonego kolegium.
Gdy kolegialność pojmuje się jako cechę strukturalną organów, opiera się ona na wieloosobowym składzie organu i wspólnym podejmowaniu decyzji oraz innych czynności np. rada ministrów. Cały zespół działa pod warunkiem zebrania się i wystąpienia określonego forum. Organ kolegialny może występować nie tylko jako decydujący, ale także jako pomocniczy, doradczy np. kolegium Wojewody, ministra.
Każdy organ posiada strukturę wewn., ma przewodniczącego, zastępców i sekretarza. Działa wg reguł i zasad.
Organ jest powoływany na określoną kadencje. Jego członkowie mają równe prawa i obowiązki, a decyzje podejmowane w formie uchwały lub postanowienia, które wyraża stanowisko zespołu, a nie poszczególnych osób.
Jednoosobowość- tworzenie jednoosobowych organów i jednoos. Podejmowanie decyzji. Opiera się na koncentracji w jednym ręku, odpowiedzialny za wykonywanie zadań oraz funkcjonowanie podległych komórek organizacyjnych. Jedna os. Może wystąpić w podwójnej roli.
5. zasada centralizacji i decentralizacji
zasady te są realizowane w różnym stopniu stosowane w procesie organizacji, nazywane technikami organizacyjnymi.
Centralizacja ? taki sposób zorganizowania aparatu admin. W którym organy niższego stopnia są podporządkowane organom stopnia wyższego. To podporządkowanie w układzie pionowym. Przejawia się także w tzw. zależności osobowej i służbowej.
Zasada służbowa ? organ niższy nie posiada samodzielności i niezależności, organ wyższy może wydawać polecenia służbowe bez prawnych ograniczeń.
Z. osobowa ? prawa obsadzania stanowiska w organizacjach niższych.
Układ zcentralizowany ozn. Integracje w sferę działania organizacji niższych.
Decentralizacja ? organizacja aparatu, nie są hierarchicznie podporządkowane, zakłada się faktyczną samodzielność i niezależność, zwłaszcza finansową org. Niższego stopnia oraz posiadanie własnych kompetencji. Org. Wyższe nie decydują o obsadzie personalnej org. Niższych, gdyż one obsadzane są przez inny zdecentralizowany organ.
W decentralizacji wyższego stopnia nie może wykraczać dział. Org. Niższych i wydawać poleceń, nie może także kierować.
Granice samodzielności organów wyk. Działają w ramach admin. Wyznaczają środki nadzoru, które mogą być zastosowane przez organ nadzorczy.
Obie te zasady jako techniki organizacji aparatu admin. Maja wady i zalety, ale obie umożliwiają racjonalną organizacje admin. Centralizacja zapewnia lepsze możliwości sterowania, spójność admin., sprzyja jednolitości kierownictwa i działania. Koncentruje i przerzuca te środki w skali kraju.
Podporządkowanie aparatu terenowego wyższym jedostkom.
Zasada ta przejmuje interesy ogólnonarodowe.
Wada ? zanik samodzielności zadania, gospodarność i odpowiedzialność org. Niższych.
Org. Niższe często zwracają się w małych sprawach po dyspozycje do ośrodków wyższych.
Decentralizacja ? łączy się mała skale działania i szerokim udziałem obywateli w procesie gospodarowania. Wada ? prowadzi do zatarcia jednolitej polityki państwa dziedzinach ważnych oraz realizacji wyłącznie realizacji interesów lokalnych.
Ad 6 zasada koncentracji i dekoncentracji
Odnoszą się do rozmieszczenia zadań w różnych ogniwach admin. W ukł. Pionowym. Zasady te występują równolegle z centralizacją i decentralizacją, tzn. w ramach org. Zdecentral. Mogą zachodzić zjawiska skupienia i rozproszenia kompetencji. Zjawisko skupienia nazywa się koncentracją.
Zakładanie rozmieszczenia zadań, czyli złożenie ciężarów admin. Na najwyższych org. (naczelnych i centralnych) które decydują o wszystkim zaś działania org. Niższych są podporządkowane roli org. Wyższych.
Dekoncentracja ? rozmieszczenie zadań i kompetencji na większą liczbę organów. wyraża się w sposobie podziału zadań i oznacza taki system w którym załatwienie większości spraw bieżących przesuwa się na niższe szczeble, pkt. Ciężkości przesuwa się na org. Terenowe.
Każda centralizacja zawiera koncentracje zadań i kompetencji na szczeblu centralnym, zaś decentralizacja zawiera dekoncentracje czyli rozkład zadań i kompetencji z org. Centralnych na terenowe.
Przepisy określające zakres dział. Nie stanowią podstawy do podejmowania działań władczych przez organy admin. Gdyż określają tylko sferę spraw w których organ powinien rozwijać działania. Do podjęcia konkretnych działań władczych potrzeba przepisów.
Przepisy te zawarte są w prawie materialnym, np. prawie wodnym, wskazują formę w jakiej organ ma działać w powierzonej sprawie. Właściwość ta łączy w sobie elementy statyczne, czyli miejsce oraz dynamiczne czyli obowiązek i uprawnienia do podejmowania działań.